İçinde DE geçen 7 harfli kelimeler

İçinde de olan 7 harfli 296 kelime var. İçerisinde DE bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında de olan kelimeler listesine ya da Sonu de ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KANDELA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Mum

DEĞİNME

1. [isim] Değinmek işi, temas

ŞENDERE

1. [isim] Kaplamacılıkta kullanılan ince tahta
2. Fıçı kaburgası
3. Tekir cinsinden bir balık

DELEPME

1. [isim] Delepmek durumu

EPİDEMİ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Salgın hastalık

KADEMLİ

1. [sıfat] Uğurlu

ZIRDELİ

1. [sıfat] Aşırı deli, çılgın
   • "Çocukları idare etmek şöyle dursun, kendisi onlardan besbeter bir zırdeli idi." (Reşat Nuri Güntekin)

DEVİNİM

1. [isim] Devinme işi, hareket
   • "Dinleyenlerden de kendisini doğrulayan baş devinimleri bekliyordu." (Necati Cumalı)
2. Bir toplumdaki olayların ana özelliğini, varlık biçimini belirleyen toplumsal süreçlerin bütünü
3. Bir ruh durumundan başka bir ruh durumuna geçiş
4. Bir düşünce sürecinin başlaması, hareket
5. Zaman içinde durum değiştirme
6. Durağan bir noktaya göre devinmekte olan bir nesnenin durumu, devim, hareket
   • "Dünyanın biri kendi, öteki güneş çevresinde olmak üzere iki devinimi vardır."

İDENTİK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Özdeş

ELDESİZ

1. [isim] Toplama veya çarpmalarda toplam ve çarpımın dokuzdan büyük olmaması

İADESİZ

1. [sıfat] İadesi olmayan

MADEMKİ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [bağlaç] Madem

SEDEFÇİ

1. [isim] Sedef üzerinde çalışan, sedef kullanarak eşya yapan kimse

DENKLİK

1. [isim] Denk olma durumu, eşitlik, müsavat, akreditasyon

DEVİMLİ

1. [sıfat] Devimi olan

DEBDEBE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Görkem
   • "Bir Tanzimat konağının şaşırtıcı debdebesi içinden bu küçük eve düşmüştü." (Ahmet Hamdi Tanpınar)

DELALET

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kılavuzluk, aracılık
   • "Hemşehrilerinden birinin delaletiyle, senet sahiplerinin her birini ayrı ayrı öğrendi." (Ercüment Ekrem Talu)
2. İz, işaret
   • "Meğer fazla süs zenginliğe değil, fukaralığa delalet edermiş." (Ahmet Haşim)

DERİNCE

1. [sıfat] Biraz derin

DEFATEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Ansızın
2. Birden, aniden
   • "Sönük bakan gözleri defaten parladı." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

BEDENCİ

1. [isim] Beden eğitimi öğretmeni