B ile başlayan 3 harfli kelimeler

Başında b olan 3 harfli 48 kelime var. B harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde b harfi olan kelimeler listesine ya da sonu b harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında b bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BİZ

1. [zamir] Çokluk birinci kişiyi gösteren söz
   • "Biz, Türkler, bütün tarihî hayatımızca hürriyet ve istiklale timsal olmuş bir milletiz!" (Atatürk)
   • "Şehir uşağıyız. Bize de mi lolo? Bu işin içinde bir karı dalaveresi olduğunu anladım." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. Bazen teklik birinci kişi zamiri "ben" yerine kullanılan bir söz
   • "Biz kendisini aldığımız zaman vücudu pek ince idi." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

BAL

1. [isim] Bal arılarının bitki ve çiçeklerden topladıkları bal özünden yapıp kovanlarındaki petek gözlerine doldurdukları, rengi beyazdan esmere kadar değişen tatlı, koyu, sıvı madde
   • "Nuri, şöyle böyle ama teyzen çok temiz bir kadına benziyor. Evin her tarafına bal dök de yala." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Hacı Ferhat Efendi, Abdülhamit devrinin bal tutup da parmağını yalayanlarındandı." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. Olgunlaşmış incirin, dışına sızan tatlısı
   • "Hepsi o kadar sahici ki telefonun öbür ucundaki, bal gibi inanıyor." (Talât Halman)
3. Ağaçların kabuğundan sızarak pıhtılaşan besi suyu

BOM

1. [isim] Bir çeşit kumar
   • "Akşamları Atpazarı'na bakan Altındiş'in kahvesinde bom oynarken gelir, omuz başımda durur, beni seyrederdi." (Sait Faik Abasıyanık)

BÜZ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Künk

BAM

...

BUT

1. [isim] İnsan vücudunun kalça ile diz arasındaki bölümü
2. Hayvanların, arka bacaklarının gövdeye bitişik olan dolgun, etli bölümü
   • "Kimi azık torbasını, kimi yanındakinin kaba budunu yastık yapmıştı kafasına." (Reşat Enis)

BEZ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Pamuk veya keten ipliğinden yapılan dokuma
   • "Arkamıza kefenimsi bezler geçirip kuşakla bağladılar." (Falih Rıfkı Atay)
2. Pamuktan, düz dokuma
   • "Amerikan bezi. Kaput bezi."
   • "Ben senin az mı bezini yıkadım."
3. Herhangi bir cins kumaş
   • "Çadır bezi. Yelken bezi."
4. Herhangi bir iş için kullanılan dokuma
5. Gelişigüzel kumaş parçası, çaput
   • "Şurasını ıslak bezle silmeli."
6. [sıfat] Kumaş veya dokumadan yapılmış
   • "Bez bebek."

BAN

1. [isim] Osmanlı İmparatorluğu döneminde Macaristan ve Hırvatistan'da sancak beylerine ve küçük prenslere verilen unvan

BAR

1. [isim] Anadolu'nun doğu ve kuzey bölgesinde, en çok Artvin ve Erzurum yörelerinde el ele tutuşularak oynanan, ağır ritimli bir halk oyunu
   • "Hançer barı."
   • "Bahçesi var, bağı var, ayvası var, narı var / Atamızdan yâdigâr bizde ata barı var" (Halk türküsü)

BİS

...

BUZ

1. [isim] Donarak katı duruma gelmiş su
   • "Hep kar yağmıştı, her yer buzdu." (Tarık Dursun K)
   • "Beton döşeme bir türlü ısınmak bilmiyordu. Ve akşamlardan sabahlara kadar ayakları, baldırları buz kesiyordu." (Reşat Enis)
2. [sıfat] Çok soğuk bir etki uyandıran (şey veya kimse)
   • "Bu romanın neresini beğendiniz? Buz!"
   • "Bu sefer avuçlarımla yanaklarım buz kesiliyor." (Aka Gündüz)

BRE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [ünlem] "Ey, hey" anlamında kullanılan bir seslenme sözü
   • "Bre Arslan Bey! Sen bu işi kolay mı sanırsın?" (Sevinç Çokum)
2. "Be" yerine kullanılan bir seslenme sözü
3. "Vay" anlamında şaşma bildiren bir seslenme sözü
   • "Bre, bu ne büyük gemi!"
4. Şaşkınlık, coşku anlatan bir seslenme sözü
5. [bağlaç] Tekrarlanan iki emir kipi arasına getirilerek işin sürekliliğini anlatan bir söz
   • "Öyle bir yol ki git bre git, bitmez. Gez bre gez. Dolaş bre dolaş." (Ahmet Rasim)

BÖN

1. [sıfat] Budala, saf, avanak, ahmak
   • "Genç adam çirkin hatta biraz bön." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Söyleyecek söz bulamıyor, bön bön ihtiyar Rum'un yüzüne bakıyordum." (Reşat Nuri Güntekin)

BAT

1. [isim] Kurşun boruların ağzını açmakta kullanılan, şimşirden yapılmış, ucu sivri bir çeşit takoz

BEL

1. [isim] İşaret

BAV

1. [isim] Şahin, köpek vb. hayvanları avcılığa alıştırma işi

BOT

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Küçük gemi
   • "Şu botta bu kadar er var, içlerinde gözüm bir seni tuttu." (Haldun Taner)
2. Ağaç, plastik veya kauçuktan yapılmış küçük sandal

BOZ

1. [isim] Açık toprak rengi
2. Kül rengi, gri
3. [sıfat] Bu renklerde olan
4. [sıfat] Açılmamış, sürülmemiş (toprak)

BED

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Kötü, çirkin, tuhaf

BAŞ

1. [isim] İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser
   • "Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı." (Necati Cumalı)
   • "Benim hilem hurdam yoktur, canı isteyen baktırmasın, zaten bu sanattan memnun değilim. Lakin baş alamıyorum ki." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Ara sıra işten baş aldıkça Semiha'yı özlüyordum." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Bu fiyata verirsem baş bulmaz."
2. Bir topluluğu yöneten kimse
   • "Cumhurbaşkanı devletin başıdır." (Anayasa)
   • "Uzun boyu, kumral saçları, sevimli çehresiyle birçok kadınlara sokakta baş çevirtiyordu." (Hüseyin Cahit Yalçın)
   • "Gittikçe yükselen başı Allah'a kalkıyor / Asrın baş eğdi sandığı at şaha kalkıyor." (Faruk Nafiz Çamlıbel)
   • "Hep baş olmaya bakarız ve olduktan sonra nasihat veririz." (Burhan Felek)
3. Başlangıç
   • "Hafta başı. Ay başı. Yılbaşı. Satır başı."
   • "En sonunda rüzgârların istikametine baş verdi." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Gidip iskelenin başına dikiliyor gelen yolcuyu buyur etmek için." (Zeyyat Selimoğlu)
   • "O gün Bakırköy'den gelirken yolda benim başıma gelenleri sana bir anlatsam..." (Osman Cemal Kaygılı)
4. Temel, esas
   • "Gücün, erdemliğin, bilimin, her şeyin başı paradır, para." (Halide Edip Adıvar)
   • "Tekrar masanın başına geçerek tavla oynamaya başladık." (Reşat Nuri Güntekin)
5. Arazide en yüksek nokta
   • "Dağın başı. Tepenin başı."
6. Bir şeyin genellikle toparlakça ucu
   • "Toplu iğne başı."
   • "Avucumuzun içinde sakladığımız sigaraların yanmış ucu ile fitillerin başını yaktık." (Falih Rıfkı Atay)
7. Bir şeyin uçlarından biri
   • "Bu müjde verilince acele yerinden kalktı, merdiven başına yürüdü." (Refik Halit Karay)
8. Kasaplık hayvanlarda ve bazı yiyeceklerde adet
   • "Yirmi baş koyun. On baş sığır. Üç baş soğan."
9. Para değiştirirken verilen veya alınan üstelik, sarrafiye
10. Bir şeyin yakını veya çevresi
    • "Mangal başı. Havuz başı."
11. "Önem veya yönetim bakımından ileride olan, en önemli, en üstün" anlamlarında birleşik kelimeler yapan bir söz
    • "Başbakan, başçavuş, başhekim, başkent, başöğretmen, başpehlivan, başrol, başsavcı."
12. Güreşte pehlivanların ayrıldıkları beş derecenin en yükseği
    • "Başa güreşmek."
13. Deniz teknelerinde ön taraf