Şak ile başlayan kelimeler

Başında şak olan 45 kelime var. Şak ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde şak olan kelimeler listesine ya da sonu şak ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında şak bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

11 Harfli Kelimeler

ŞAKIRDATMAK, ŞAKLABANLIK, ŞAKŞAKÇILIK

10 Harfli Kelimeler

ŞAKACIKTAN, ŞAKALAŞMAK, ŞAKIRDAMAK, ŞAKIRDATMA, ŞAKIRTISIZ, ŞAKULLEMEK

9 Harfli Kelimeler

ŞAKACILIK, ŞAKALAŞMA, ŞAKIRDAMA, ŞAKIRTILI, ŞAKKETMEK, ŞAKLATMAK, ŞAKRAKLIK, ŞAKULLEME

8 Harfli Kelimeler

ŞAKILDAK, ŞAKKADAK, ŞAKKETME, ŞAKLABAN, ŞAKLAMAK, ŞAKLATMA, ŞAKRAMAK, ŞAKŞAKÇI

7 Harfli Kelimeler

ŞAKADAN, ŞAKASIZ, ŞAKAYIK, ŞAKIMAK, ŞAKIRTI, ŞAKIYIŞ, ŞAKİLİK, ŞAKLAMA, ŞAKRAMA

6 Harfli Kelimeler

ŞAKACI, ŞAKIMA, ŞAKİRT, ŞAKRAK, ŞAKŞAK, ŞAKULİ

5 Harfli Kelimeler

ŞAKAK, ŞAKUL

4 Harfli Kelimeler

ŞAKA, ŞAKİ

3 Harfli Kelimeler

ŞAK

A K Ş Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

AŞK, KAŞ, ŞAK

2 Harfli Kelimeler

AK, AŞ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ŞAKLABANLIK

1. [isim] Şaklaban olma durumu veya şaklabanca davranış
   • "Dikkate şayan bir neşem, bir şaklabanlığım vardı." (Aka Gündüz)

ŞAKIRDATMAK

1. [-i] Şakır şakır ses çıkartmak
   • "Ağzındaki takma dişleri şakırdatacağına, adam gibi cevap ver!" (Memduh Şevket Esendal)

ŞAKŞAKÇILIK

1. [isim] Şakşakçı olma durumu

ŞAKIRTISIZ

1. [sıfat] Şakırtısı olmayan

ŞAKACIKTAN

1. [zarf] Şaka yapar görünerek
   • "Başımı da şöyle yastığa doğru şakacıktan eğdim." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Farkında olmadan
   • "Şakacıktan epey iş görmüşüz."

ŞAKIRDATMA

1. [isim] Şakırdatmak işi veya durumu

ŞAKULLEMEK

1. [-i] Çekülle düşey doğrultusuna bakmak
2. Yoklamak

ŞAKIRDAMAK

1. [nsz] "Şakır" diye ses çıkarmak
   • "Bursa'da bir eski cami avlusu / Küçük şadırvanda şakırdayan su." (Ahmet Hamdi Tanpınar)

ŞAKALAŞMAK

1. [nsz] Karşılıklı olarak şaka etmek, şaka yapmak
   • "Yanında getirdiği damadı ve torunu ile şakalaşıyordu." (Tarık Buğra)

ŞAKIRTILI

1. [sıfat] Şakırtısı olan
   • "Sırtına, kaba etlerine yumruklar, şakırtılı silleler atmaya başladı." (Reşat Nuri Güntekin)

ŞAKLATMAK

1. [-i] "Şak" diye ses çıkartmak
   • "Yaygaracı kadın bir elinin tersini öteki elinin avucuna vurarak şaklatıyor, gözlerini açıyor, bağırıyordu." (Peyami Safa)

ŞAKALAŞMA

1. [isim] Şakalaşmak işi

ŞAKIRDAMA

1. [isim] Şakırdamak işi

ŞAKULLEME

1. [isim] Şakullemek işi

ŞAKKETMEK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [-i] Yarmak, parçalamak

ŞAKACILIK

1. [isim] Şakacı olma durumu
   • "Her zamanki şakacılığı ile evin içindeki bu gergin havayı yatıştırmasını çok iyi becerirdi." (Haldun Taner)

ŞAKRAKLIK

1. [isim] Şakrak olma durumu
   • "Genç kızlığın bütün şakraklığı dershaneyi kapladı, her kafadan bir ses çıkıyordu." (Aka Gündüz)

ŞAKKETME

1. [isim] Şakketmek işi

ŞAKILDAK

1. [isim] Bir çeşit çocuk oyuncağı

ŞAKŞAKÇI

1. [isim] Özellikle tiyatroda oyunu alkışlamak için parayla tutulan kimse
2. Bir kimseyi veya onun yaptığı her şeyi doğru bularak öven ve başkalarına da kabul ettirmeye çalışan kimse, alkışçı, zilli bebek