Ödün ile başlayan kelimeler

Başında ödün olan 17 kelime var. Ödün ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ödün olan kelimeler listesine ya da sonu ödün ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ödün bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

11 Harfli Kelimeler

ÖDÜNÇLENMEK, ÖDÜNÇLEŞMEK

10 Harfli Kelimeler

ÖDÜNÇLEMEK, ÖDÜNÇLENME, ÖDÜNÇLEŞME, ÖDÜNSÜZLÜK

9 Harfli Kelimeler

ÖDÜNÇLEME, ÖDÜNCÜLÜK, ÖDÜNLEMEK, ÖDÜNLÜLÜK, ÖDÜNSÜZCE

8 Harfli Kelimeler

ÖDÜNLEME

7 Harfli Kelimeler

ÖDÜNSÜZ

6 Harfli Kelimeler

ÖDÜNCÜ, ÖDÜNLÜ

5 Harfli Kelimeler

ÖDÜNÇ

4 Harfli Kelimeler

ÖDÜN

D N Ö Ü Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

4 Harfli Kelimeler

ÖDÜN

3 Harfli Kelimeler

DÜN

2 Harfli Kelimeler

DÜ, NÜ, ÖD, ÖN, ÜN

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖDÜNÇLENMEK

1. [nsz] Ödünç alıp vermek

ÖDÜNÇLEŞMEK

1. [nsz] Karşılıklı ödünç alıp vermek

ÖDÜNÇLENME

1. [isim] Ödünçlenmek işi

ÖDÜNÇLEMEK

1. [nsz] Ödünç olarak alınmak
2. Başka bir dilden söz almak, bütünüyle özümsemek

ÖDÜNSÜZLÜK

1. [isim] Ödünsüz olma durumu
   • "Böylesi bir yazarlık bilinci için, ödünsüzlük de ancak güzelliğe yer ayırışla mümkün olabilecektir." (Selim İleri)

ÖDÜNÇLEŞME

1. [isim] Ödünçleşmek işi

ÖDÜNSÜZCE

...

ÖDÜNLEMEK

1. [-i] Ödünle karşılamak, taviz vermek

ÖDÜNCÜLÜK

...

ÖDÜNÇLEME

1. [isim] Ödünçlemek işi, ariyet

ÖDÜNLÜLÜK

...

ÖDÜNLEME

1. [isim] Ödün
2. Engellenen ve doyurulmayan dilek, istek ve davranışların yarattığı tedirginliği, onların yerine geçebilecek başka dilek, istek ve davranışlarla giderme

ÖDÜNSÜZ

1. [sıfat] Ödün niteliğinde olmayan, ödün vermeksizin yapılan, ivazsız
2. Ödün vermeyen (kimse)

ÖDÜNCÜ

1. [isim] Ödün veren, tavizci
   • "Yüze gülücülüğün at oynattığı bir aydınlar ortamında küsebilmek bile insanı ödüncülerden ayıran bir nitelik oluyor." (Haldun Taner)

ÖDÜNLÜ

1. [sıfat] Ödün niteliğinde olan, ödün vererek yapılan, ivazlı
2. Ödün veren (kimse)

ÖDÜNÇ

1. [isim] İleride geri verilmek veya alınmak şartıyla alınan veya verilen şey
   • "Kısa ve uzun vadeli hiçbir ödünç alma imkânı yoktu." (Falih Rıfkı Atay)

ÖDÜN

1. [isim] Uzlaşmaya varabilmek için hak, istek veya savlarının bir bölümünden, karşı taraf yararına vazgeçme, ödünleme, ivaz, taviz
   • "Kalabalığa verilen her ödün, verenleri kendi benliğinden, kişiliğinden uzaklaştırıyor." (Necati Cumalı)
   • "Yaşamı boyunca ekmek parası yüzünden olmayacak ödünler verdi." (Haldun Taner)