İçinde ÖDÜN geçen kelimeler

İçinde ödün olan 17 kelime var. İçerisinde ÖDÜN bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ödün olan kelimeler listesine ya da Sonu ödün ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

11 Harfli Kelimeler

ÖDÜNÇLENMEK, ÖDÜNÇLEŞMEK

10 Harfli Kelimeler

ÖDÜNÇLEMEK, ÖDÜNÇLENME, ÖDÜNÇLEŞME, ÖDÜNSÜZLÜK

9 Harfli Kelimeler

ÖDÜNÇLEME, ÖDÜNCÜLÜK, ÖDÜNLEMEK, ÖDÜNLÜLÜK, ÖDÜNSÜZCE

8 Harfli Kelimeler

ÖDÜNLEME

7 Harfli Kelimeler

ÖDÜNSÜZ

6 Harfli Kelimeler

ÖDÜNCÜ, ÖDÜNLÜ

5 Harfli Kelimeler

ÖDÜNÇ

4 Harfli Kelimeler

ÖDÜN

D N Ö Ü Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

4 Harfli Kelimeler

ÖDÜN

3 Harfli Kelimeler

DÜN

2 Harfli Kelimeler

DÜ, NÜ, ÖD, ÖN, ÜN

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖDÜNÇLEŞMEK

1. [nsz] Karşılıklı ödünç alıp vermek

ÖDÜNÇLENMEK

1. [nsz] Ödünç alıp vermek

ÖDÜNSÜZLÜK

1. [isim] Ödünsüz olma durumu
   • "Böylesi bir yazarlık bilinci için, ödünsüzlük de ancak güzelliğe yer ayırışla mümkün olabilecektir." (Selim İleri)

ÖDÜNÇLEMEK

1. [nsz] Ödünç olarak alınmak
2. Başka bir dilden söz almak, bütünüyle özümsemek

ÖDÜNÇLEŞME

1. [isim] Ödünçleşmek işi

ÖDÜNÇLENME

1. [isim] Ödünçlenmek işi

ÖDÜNLEMEK

1. [-i] Ödünle karşılamak, taviz vermek

ÖDÜNCÜLÜK

...

ÖDÜNSÜZCE

...

ÖDÜNLÜLÜK

...

ÖDÜNÇLEME

1. [isim] Ödünçlemek işi, ariyet

ÖDÜNLEME

1. [isim] Ödün
2. Engellenen ve doyurulmayan dilek, istek ve davranışların yarattığı tedirginliği, onların yerine geçebilecek başka dilek, istek ve davranışlarla giderme

ÖDÜNSÜZ

1. [sıfat] Ödün niteliğinde olmayan, ödün vermeksizin yapılan, ivazsız
2. Ödün vermeyen (kimse)

ÖDÜNCÜ

1. [isim] Ödün veren, tavizci
   • "Yüze gülücülüğün at oynattığı bir aydınlar ortamında küsebilmek bile insanı ödüncülerden ayıran bir nitelik oluyor." (Haldun Taner)

ÖDÜNLÜ

1. [sıfat] Ödün niteliğinde olan, ödün vererek yapılan, ivazlı
2. Ödün veren (kimse)

ÖDÜNÇ

1. [isim] İleride geri verilmek veya alınmak şartıyla alınan veya verilen şey
   • "Kısa ve uzun vadeli hiçbir ödünç alma imkânı yoktu." (Falih Rıfkı Atay)

ÖDÜN

1. [isim] Uzlaşmaya varabilmek için hak, istek veya savlarının bir bölümünden, karşı taraf yararına vazgeçme, ödünleme, ivaz, taviz
   • "Kalabalığa verilen her ödün, verenleri kendi benliğinden, kişiliğinden uzaklaştırıyor." (Necati Cumalı)
   • "Yaşamı boyunca ekmek parası yüzünden olmayacak ödünler verdi." (Haldun Taner)