İçinde MİR geçen 8 harfli kelimeler

İçinde mir olan 8 harfli 18 kelime var. İçerisinde MİR bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında mir olan kelimeler listesine ya da Sonu mir ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

M R İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

MİR

2 Harfli Kelimeler

İM, Mİ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

GAZİEMİR

...

SEMİRMEK

1. [nsz] Besili, yağlı bir duruma gelmek, semizlemek, şişmanlamak

KEMİRDEK

1. [isim] Kuyruğun iskeleti

ORAMİRAL

Kelime Kökeni : Türkçe

1. [isim] Deniz kuvvetlerinde, kara kuvvetlerindeki orgeneralin dengi olan en yüksek rütbeli amiral

KEMİRCİK

1. [isim] Burun, kulak vb.nde bulunan küçük kıkırdak

DEMİRKÖY

...

KEMİRGEN

1. [sıfat] Kesici dişleri çok iyi gelişmiş olan (hayvan)

DEMİRÖZÜ

...

EMİRGAZİ

...

DEMİRCİK

1. [isim] Dişbudak

AMİRİİTA

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İta amiri

KEMİRMEK

1. [-i] Sert bir şeyi dişleriyle azar azar koparmak
   • "Küçük bir fare bir şeyler kemiriyor." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Aşındırmak, yemek
   • "Demiri pas kemiriyor."
3. Bir şeyin içine işleyerek onu harap etmek
   • "İşte birkaç zamandır beynimi kemiren şüphe: Ben deli miyim?" (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

DEMİRBAŞ

1. [isim] Bir yerde kullanılan, bir yere kayıtlı olan, bir görevliden öbürüne teslim edilen dayanıklı eşya
   • "Bu masalar demirbaştır."
2. [sıfat] Bu nitelikte olan
   • "Demirbaş gereç. Demirbaş dolap."
3. [sıfat] Bir yerin eskisi, emektarı olan (kimse)
   • "Gerçi Celile'nin ailesi içinde doğup büyümüş Huriye diye demirbaş bir evlatlığımız vardır." (Reşat Nuri Güntekin)

KEMİRİCİ

1. [sıfat] Kemiren

DEMİRSİZ

1. [sıfat] Demiri bulunmayan, içinde demir olmayan

EMİRNAME

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yazılı buyruk
   • "Kaptanlar böyle bir seyahate çıkmak için bir de emirname istiyorlardı." (Feridun Fazıl Tülbentçi)

SEMİRGİN

1. [sıfat] Tembellikten yağ bağlayan, semiren (kimse)
2. Semirmekten dolayı hareketleri ağırlaşmış (kimse)

SEMİRTME

1. [isim] Semirtmek işi