İçinde MİR geçen 7 harfli kelimeler

İçinde mir olan 7 harfli 24 kelime var. İçerisinde MİR bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında mir olan kelimeler listesine ya da Sonu mir ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

M R İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

MİR

2 Harfli Kelimeler

İM, Mİ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KİŞMİRİ

1. [sıfat] Çekici, albenili
2. Esmer
   • "Sonra karşıda oturan kişmiri, narin kızın kendisini süzdüğünü görünce kalan suyu ona uzattı." (Osman Cemal Kaygılı)

DEMİRSİ

1. [sıfat] Demiri andıran, demire benzeyen, demir gibi, demirimsi

EMİRBER

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Emir eri
   • "Paşa o gün konuşmasına başlamazdan önce emirberlerine gene iki kahve emretti." (Ruşen Eşref Ünaydın)

EMİRLİK

1. [isim] Beylik

MİRLİVA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Tuğgeneral

EMİRDAĞ

...

KEMİRİŞ

1. [isim] Kemirme işi veya biçimi

AYDEMİR

1. [isim] Yüzü yay biçiminde bir çeşit keser

DEMİRLİ

1. [sıfat] İçinde metal veya karışım durumunda demir bulunan
   • "Demirli sular. Demirli ilaçlar."
2. Demir parmaklık veya demir bir parça takılmış olan
   • "Önüne bakmadığı için ucu demirli kunduraları köprü dubalarının çivilerine takılıp tökezliyor." (Burhan Felek)
3. Bağlanıp kalmış
   • "Ali Bey İstanbul'da demirli bir hayat temposuna bağlı kalan tek insan gibi görünüyordu." (Halide Edip Adıvar)
4. Demir atmış (gemi)

BELEMİR

1. [isim] Mavikantaron

TAMİRCİ

1. [isim] Bir şeyi onaran kimse
   • "Hem de hükûmet reisinden pabuç tamircisine kadar herkese ve her konuda..." (Tarık Buğra)
2. Onarım yapılan yer

AMİRANE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Amirce
   • "Ağır yürürdü ve gülümsemeksizin amirane konuşurdu." (Yahya Kemal Beyatlı)

TAMİRAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Onarım
   • "Masanın ötesini berisini karıştırıyor, tamirat yapıyordu." (Sait Faik Abasıyanık)

SEMİRME

1. [isim] Semiz duruma gelme
   • "Ben burada fena hâlde semirmeye başladım." (Burhan Felek)

EMİRCİK

1. [isim] Yalıçapkını

İĞDEMİR

1. [isim] Marangozlukta ağaç delmek için kullanılan çelik araç

AMİRLİK

1. [isim] Amir olma durumu
   • "Sesinde hayat için didinenlerin amirliği vardı." (Halide Edip Adıvar)

DEMİRCİ

1. [isim] Demir satan, demir eşya yapan veya onaran kimse

İZMİRLİ

...

MİRALAY

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Albay