İçinde MİR geçen 7 harfli kelimeler

İçinde mir olan 7 harfli 24 kelime var. İçerisinde MİR bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında mir olan kelimeler listesine ya da Sonu mir ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

M R İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

MİR

2 Harfli Kelimeler

İM, Mİ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

TAMİRAT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Onarım
   • "Masanın ötesini berisini karıştırıyor, tamirat yapıyordu." (Sait Faik Abasıyanık)

EMİRBER

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Emir eri
   • "Paşa o gün konuşmasına başlamazdan önce emirberlerine gene iki kahve emretti." (Ruşen Eşref Ünaydın)

MİRASÇI

1. [isim] Kalıtçı
   • "Aradım buldum tarlanın mirasçısını, adamı Ödemiş'ten aldım geldim." (Necati Cumalı)
2. Başkasının iyi veya kötü yönlerini aynı biçimde ortaya koyan
   • "Anasının kıskançlığına mirasçı olan çelimsiz solgun çocuk da yaşamayacağa benziyordu." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

İĞDEMİR

1. [isim] Marangozlukta ağaç delmek için kullanılan çelik araç

KEMİRME

1. [isim] Kemirmek işi

KEMİRİŞ

1. [isim] Kemirme işi veya biçimi

MEZAMİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Düdükler
2. Makamla okunan Zebur sureleri

DEMİRCİ

1. [isim] Demir satan, demir eşya yapan veya onaran kimse

SEMİRME

1. [isim] Semiz duruma gelme
   • "Ben burada fena hâlde semirmeye başladım." (Burhan Felek)

DEMİRLİ

1. [sıfat] İçinde metal veya karışım durumunda demir bulunan
   • "Demirli sular. Demirli ilaçlar."
2. Demir parmaklık veya demir bir parça takılmış olan
   • "Önüne bakmadığı için ucu demirli kunduraları köprü dubalarının çivilerine takılıp tökezliyor." (Burhan Felek)
3. Bağlanıp kalmış
   • "Ali Bey İstanbul'da demirli bir hayat temposuna bağlı kalan tek insan gibi görünüyordu." (Halide Edip Adıvar)
4. Demir atmış (gemi)

AMİRANE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Amirce
   • "Ağır yürürdü ve gülümsemeksizin amirane konuşurdu." (Yahya Kemal Beyatlı)

AMİRLİK

1. [isim] Amir olma durumu
   • "Sesinde hayat için didinenlerin amirliği vardı." (Halide Edip Adıvar)

AMİRSİZ

...

İZMİRLİ

...

MİRALAY

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Albay

MİRLİVA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Tuğgeneral

DEMİRSİ

1. [sıfat] Demiri andıran, demire benzeyen, demir gibi, demirimsi

EMİRCİK

1. [isim] Yalıçapkını

AYDEMİR

1. [isim] Yüzü yay biçiminde bir çeşit keser

EMİRLİK

1. [isim] Beylik