İçinde MİR geçen 7 harfli kelimeler

İçinde mir olan 7 harfli 24 kelime var. İçerisinde MİR bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında mir olan kelimeler listesine ya da Sonu mir ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

M R İ Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

MİR

2 Harfli Kelimeler

İM, Mİ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

MİRASÇI

1. [isim] Kalıtçı
   • "Aradım buldum tarlanın mirasçısını, adamı Ödemiş'ten aldım geldim." (Necati Cumalı)
2. Başkasının iyi veya kötü yönlerini aynı biçimde ortaya koyan
   • "Anasının kıskançlığına mirasçı olan çelimsiz solgun çocuk da yaşamayacağa benziyordu." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

AMİRSİZ

...

KEMİRME

1. [isim] Kemirmek işi

AYDEMİR

1. [isim] Yüzü yay biçiminde bir çeşit keser

SEMİRME

1. [isim] Semiz duruma gelme
   • "Ben burada fena hâlde semirmeye başladım." (Burhan Felek)

MEZAMİR

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Düdükler
2. Makamla okunan Zebur sureleri

TAMİRCİ

1. [isim] Bir şeyi onaran kimse
   • "Hem de hükûmet reisinden pabuç tamircisine kadar herkese ve her konuda..." (Tarık Buğra)
2. Onarım yapılan yer

DEMİRSİ

1. [sıfat] Demiri andıran, demire benzeyen, demir gibi, demirimsi

BELEMİR

1. [isim] Mavikantaron

EMİRLİK

1. [isim] Beylik

AMİRLİK

1. [isim] Amir olma durumu
   • "Sesinde hayat için didinenlerin amirliği vardı." (Halide Edip Adıvar)

MİRLİVA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Tuğgeneral

İZMİRLİ

...

AMİRANE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [zarf] Amirce
   • "Ağır yürürdü ve gülümsemeksizin amirane konuşurdu." (Yahya Kemal Beyatlı)

EMİRBER

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Emir eri
   • "Paşa o gün konuşmasına başlamazdan önce emirberlerine gene iki kahve emretti." (Ruşen Eşref Ünaydın)

İĞDEMİR

1. [isim] Marangozlukta ağaç delmek için kullanılan çelik araç

KİŞMİRİ

1. [sıfat] Çekici, albenili
2. Esmer
   • "Sonra karşıda oturan kişmiri, narin kızın kendisini süzdüğünü görünce kalan suyu ona uzattı." (Osman Cemal Kaygılı)

KEMİRİŞ

1. [isim] Kemirme işi veya biçimi

EMİRCİK

1. [isim] Yalıçapkını

MİRALAY

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Albay