İçinde ep olan 7 harfli 62 kelime var. İçerisinde EP bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında ep olan kelimeler listesine ya da Sonu ep ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi
Harf Sayısına Göre Kelimeler
E P Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler
2 Harfli Kelimeler
PE
Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.
Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)
- CELEPÇİ
- ...
- EPİDEMİ
-
Kelime Kökeni : Fransızca
-
[isim]
Salgın hastalık
-
[isim]
Salgın hastalık
- KELEPÇİ
-
-
[isim]
Kelep işiyle uğraşan kimse
- "Kelepçi kızlar da bankodakiler gibi, fazla iplik kopmasından şikâyetçiydiler." (Orhan Kemal)
-
[isim]
Kelep işiyle uğraşan kimse
- MÜEDDEP
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[sıfat]
Uslu, terbiyeli, edepli
-
[sıfat]
Uslu, terbiyeli, edepli
- EPRİMEK
-
-
[nsz]
Bozulmak, ekşiyip çürümek
-
Yemiş dura dura olgunlaşmak, yumuşamak
-
Erimek
- "Piyanonun solmuş ve eprimiş mor kadifeden şamdanlıkları vardı." (Ayşe Kulin)
-
[nsz]
Bozulmak, ekşiyip çürümek
- GEPGENÇ
-
-
[sıfat]
Çok genç
- "Ölüm bu gepgenç, bu dipdiri insanı yatağında değil, bir kapı önünde ayakta aldı götürdü." (Haldun Taner)
-
[zarf]
Çok genç olarak, çok gençken
- "Gepgenç öldü."
-
[sıfat]
Çok genç
- KELEPÇE
-
Kelime Kökeni : Farsça
-
[isim]
Tutukluların kaçmasını önlemek için bileklerine takılan, bir zincirle tutturulmuş demir halka
- "Kafile, kelepçe, zincir ve pranga sesleri ile meydanı geçti." (Falih Rıfkı Atay)
-
Kablo, boru vb. şeyleri bir yere bağlı tutmak için kullanılan halka veya kelebek
-
[isim]
Tutukluların kaçmasını önlemek için bileklerine takılan, bir zincirle tutturulmuş demir halka
- SEPETÇİ
-
-
[isim]
Sepet yapan veya satan kimse
-
[isim]
Sepet yapan veya satan kimse
- KELEPİR
-
-
Değerinden çok aşağı bir fiyatla alınan veya alınabilecek olan şey, okazyon
- "Ben akıllı olmasaydım, bu kelepiri elden kaçırırdım." (Aka Gündüz)
-
Değerinden çok aşağı bir fiyatla alınan veya alınabilecek olan şey, okazyon
- KEPEKLİ
-
-
[sıfat]
İçinde kepeği olan
- "Kepekli un. Kepekli ekmek."
-
Üzerinde kepek oluşmuş olan
- "Kepekli saçlar."
-
Un gibi, susuz ve tatsız (elma)
-
[sıfat]
İçinde kepeği olan
- TEPEGÖZ
-
-
[isim]
Derslerde, konferanslarda asetat üzerine yazılan yazıyı veya grafiği kuvvetli bir ışık kaynağı aracılığıyla perdeye yansıtan optik araç
-
[sıfat]
Dar alınlı, gözleri saçlarının bittiği yere çok yakın görünen (kimse)
-
[sıfat]
Dikkatsizce, sağa sola çarparak yürüyen (kimse)
-
Medine kurdunun ara konakçısı, tepegözlerin örnek türü olan küçük kabuklu (Cyclops strenuus)
-
[isim]
Derslerde, konferanslarda asetat üzerine yazılan yazıyı veya grafiği kuvvetli bir ışık kaynağı aracılığıyla perdeye yansıtan optik araç
- TEPKİME
-
-
[isim]
Tepkimek işi
-
Birbirini etkileyen maddeler arasında ortaya çıkan olay, reaksiyon, teamül
-
[isim]
Tepkimek işi
- EPEYİCE
-
-
[zarf]
Epey
- "Epeyice huysuz ve öfkeli adam olmakla beraber herifin bu tavrına pek o kadar kızmadı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
-
[zarf]
Epey
- YEPYENİ
-
-
[sıfat]
Çok yeni, hiç kullanılmamış
-
Alışılmamış, görülmemiş
- "Millet, büyükleri ve küçükleriyle beraber yepyeni bir devlet kurmuşlar, zaferle idare ediyorlar." (Aka Gündüz)
-
Tertemiz, çok yeni
-
[sıfat]
Çok yeni, hiç kullanılmamış
- EPİGRAM
-
Kelime Kökeni : Fransızca
-
[isim]
Her türlü konuda yapılmış kısa manzume
-
[isim]
Her türlü konuda yapılmış kısa manzume
- TEPİNME
-
-
[isim]
Tepinmek işi
- "O daha Karagöz'ün hatırlanışı ile gülümserken salonda da ıslık, tepinme başladı." (Tarık Buğra)
-
[isim]
Tepinmek işi
- CEPHANE
-
Kelime Kökeni : Farsça
-
[isim]
Ateşli silahlarla atılmak için hazırlanan her türlü patlayıcı madde, mühimmat
-
[isim]
Ateşli silahlarla atılmak için hazırlanan her türlü patlayıcı madde, mühimmat
- DEPOZİT
-
-
[isim]
Güvence akçesi
-
[isim]
Güvence akçesi
- TEPECİK
-
-
[isim]
Yerden yükseklikleri çok az olan tepeler
-
Çiçek tozunun konmasına yarayan, çiçeklerde dişi organların ucu
-
[isim]
Yerden yükseklikleri çok az olan tepeler
- ÇEPELLİ
-
-
[sıfat]
İçinde sap, taş, toprak vb. yabancı madde bulunan
- "Çepelli buğday."
-
[sıfat]
İçinde sap, taş, toprak vb. yabancı madde bulunan