Başında çöp olan 19 kelime var. Çöp ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde çöp olan kelimeler listesine ya da sonu çöp ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında çöp bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

13 Harfli Kelimeler

ÇÖPLENEBİLMEK

12 Harfli Kelimeler

ÇÖPLENEBİLME

11 Harfli Kelimeler

ÇÖPÇATANLIK, ÇÖPLÜKÇÜLÜK

10 Harfli Kelimeler

ÇÖPATLAMAZ

9 Harfli Kelimeler

ÇÖPLENMEK

8 Harfli Kelimeler

ÇÖPÇATAN, ÇÖPÇÜLÜK, ÇÖPKAPAR, ÇÖPLEMEK, ÇÖPLENİŞ, ÇÖPLENME, ÇÖPLÜKÇÜ

7 Harfli Kelimeler

ÇÖPLEME

6 Harfli Kelimeler

ÇÖPLÜK, ÇÖPSÜZ

5 Harfli Kelimeler

ÇÖPÇÜ, ÇÖPLÜ

3 Harfli Kelimeler

ÇÖP


Kelime bulma makinesi

P Ç Ö Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

ÇÖP, PÖÇ

2 Harfli Kelimeler

ÖÇ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÇÖPLENEBİLMEK

  1. [nsz] Çöplenme imkânı veya olasılığı bulunmak

ÇÖPLENEBİLME

  1. [isim] Çöplenebilmek işi

ÇÖPLÜKÇÜLÜK

  1. [isim] Çöplükçünün işi

ÇÖPÇATANLIK

  1. [isim] Çöpçatanın işi
    • "Bir çıkarı olsun olmasın, bayılır çöpçatanlığa..." (Necati Cumalı)

ÇÖPATLAMAZ
...
ÇÖPLENMEK

  1. [nsz] Çeşitli yiyeceklerden azar azar yemek
    • "... onun bıraktığı yemekten bir süre çöplenmiş." (Atilla İlhan)
  2. Kendine açıktan ufak tefek çıkarlar sağlamak

ÇÖPLENME

  1. [isim] Çöplenmek işi
    • "Onun, gördüğü bazı işlerden çöplenmesine müsaade ediyordu." (Ercüment Ekrem Talu)

ÇÖPLÜKÇÜ

  1. [isim] Çöplükleri satın alarak işe yarar madde ve malzemeleri yeniden değerlendirmek için hazırlayan kimse

ÇÖPLEMEK
...
ÇÖPLENİŞ

  1. [isim] Çöplenme işi veya biçimi

ÇÖPÇATAN

  1. [isim] Evlenmelerde aracılık eden kimse
  2. Kimin kiminle evleneceğini önceden kararlaştırıp gerçekleştirdiğine inanılan manevi güç
    • "Çöpçatan böyle çatmış."

ÇÖPÇÜLÜK

  1. [isim] Çöpçünün yaptığı iş

ÇÖPKAPAR
...
ÇÖPLEME

  1. [isim] Düğün çiçeğigillerden, kökleri iç sürdürücü olarak kullanılan, kara çöpleme, yeşil çöpleme ve sarı çöpleme gibi türleri olan bir bitki, marulcuk (Helleborus)

ÇÖPSÜZ

  1. [sıfat] Çöpü olmayan

ÇÖPLÜK

  1. [isim] Çöplerin atıldığı veya biriktirildiği yer, çöp tenekesi, küllük, süprüntülük, gübürlük, mezbele mezbelelik
    • "Evvelden buraları onların çöplüğü idi." (Ömer Seyfettin)

ÇÖPLÜ

  1. [sıfat] Sapı olan (üzüm vb.)
  2. Çöple, süprüntüyle karışmış

ÇÖPÇÜ

  1. [isim] Evlerden çöpleri toplayan veya sokakları süpüren temizlik işçisi

ÇÖP

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Saman inceliğinde herhangi bir sap, dal veya tahta parçası
    • "Köşk o kadar sessizdi ki yere bir kibrit çöpü düşse çıkardığı ses işitilebilirdi." (Peyami Safa)
    • "Dairedeki levazım müdürü çöp atlamazın biridir, diyorlar." (Falih Rıfkı Atay)
  2. Yararsız, pis veya zararlı olduğu için atılan ufak tefek şeylerin hepsi

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü