Ut ile başlayan kelimeler

Başında ut olan 33 kelime var. Ut ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ut olan kelimeler listesine ya da sonu ut ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ut bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

13 Harfli Kelimeler

UTANMAZCASINA

12 Harfli Kelimeler

UTANMAMAZLIK

11 Harfli Kelimeler

UTANABİLMEK

10 Harfli Kelimeler

UTANABİLME, UTANDIRMAK, UTANGAÇLIK, UTANMAZLIK

9 Harfli Kelimeler

UTANDIRMA, UTANILASI, UTANILMAK, UTANMAZCA, UTKULULUK

8 Harfli Kelimeler

UTANILMA

7 Harfli Kelimeler

UTANGAÇ, UTANGAN, UTANMAK, UTANMAZ, UTÇULUK, UTULMAK

6 Harfli Kelimeler

UTANIŞ, UTANMA, UTARİT, UTERUS, UTKULU, UTULMA



5 Harfli Kelimeler

UTANÇ, UTMAK

4 Harfli Kelimeler

UTÇU, UTKU, UTLU, UTMA

3 Harfli Kelimeler

UTV

2 Harfli Kelimeler

UT


Kelime bulma makinesi

T U Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

TU, UT

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

UTANMAZCASINA
...
UTANMAMAZLIK
...
UTANABİLMEK
...
UTANABİLME
...
UTANGAÇLIK

  1. [isim] Sıkılganlık, mahcubiyet
    • "Bize hakaret eden, bize utangaçlık yükleyen bu zincir şarkıları, düşmanın kulağına keyif verecektir." (Ruşen Eşref Ünaydın)

UTANMAZLIK

  1. [isim] Utanmaz olma durumu, yüzsüzlük, arsızlık
    • "Hicap bir ayıp, utanmazlık, sıkılmazlık, yılışıklık bir meziyet oldu." (Burhan Felek)

UTANDIRMAK

  1. [-i] Utanmasına yol açmak, utanacak bir duruma düşürmek, mahcup etmek
    • "Mualla Hanım'a o zamana kadar beni çok utandıran bir sual sormakta mahzur görmedim." (Peyami Safa)

UTANMAZCA

  1. [sıfat] Utanmaz bir biçimde yapılan
  2. [zarf] Utanmaksızın, utanmaz bir biçimde

UTANDIRMA

  1. [isim] Utandırmak işi

UTANILMAK
...
UTANILASI
...
UTKULULUK
...
UTANILMA
...
UTULMAK

  1. [-e] Utma işi yapılmak veya utma işine konu olmak

UTÇULUK
...
UTANGAÇ

  1. [sıfat] Bir toplulukta güvenini yitiren, rahat konuşamayan ve rahat davranamayan, sıkılgan, mahcup
    • "Ben yalnız uslu ve çekingen değil, aynı zamanda son derece utangacım da." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

UTANMAK

  1. [nsz] Onursuz sayılacak veya gülünç olacak bir duruma düşmekten üzüntü duymak, korkmak, mahcup olmak
    • "Düğün sofrasında kendisinden başka böyle çatal tutanı göremeyince pek utandı." (Aka Gündüz)
  2. [-den] Sıkılmak
    • "Hayır, edebiyattan değil, karşısında şimdiden aczini duyduğum okuyucudan utanıyorum." (Ahmet Haşim)
  3. [-den] Çekinmek
    • "Birbirimizden utanarak karşı karşıya on dakika sustuk." (Yusuf Ziya Ortaç)

UTANMAZ

  1. [sıfat] Utanması olmayan, sıkılmaz, yüzsüz, arsız

UTANGAN

  1. [sıfat] Utangaç

UTKULU

  1. [sıfat] Muzaffer

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü