Pır ile başlayan kelimeler

Başında pır olan 31 kelime var. Pır ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde pır olan kelimeler listesine ya da sonu pır ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında pır bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

12 Harfli Kelimeler

PIRPIRLANMAK

11 Harfli Kelimeler

PIRLANTASIZ, PIRPIRLAMAK, PIRPIRLANMA

10 Harfli Kelimeler

PIRILDAKÇI, PIRILDAMAK, PIRLANTALI, PIRPIRLAMA

9 Harfli Kelimeler

PIRAZVANA, PIRILDAMA, PIRILTILI, PIRLANGIÇ, PIRNALLIK, PIRTLAMAK

8 Harfli Kelimeler

PIRILDAK, PIRLAMAK, PIRLANTA, PIRPITÇI, PIRTLAMA

7 Harfli Kelimeler

PIRILTI, PIRLAMA, PIRPIRI, PIRTLAK

6 Harfli Kelimeler

PIRASA, PIRLAK, PIRNAL, PIRPIR, PIRPIT

5 Harfli Kelimeler

PIRPI, PIRTI

3 Harfli Kelimeler

PIR

I P R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

PIR

2 Harfli Kelimeler

IR

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

PIRPIRLANMAK

1. [nsz] Aralıklarla yanmak
   • "Ambarda, tavana tutturulmuş cılız ışıklar; arada sönecekmiş gibi pırpırlanıyordu." (Burhan Günel)

PIRLANTASIZ

1. [sıfat] Pırlantası olmayan

PIRPIRLAMAK

1. [nsz] Yanıp sönmek

PIRPIRLANMA

1. [isim] Pırpırlanmak işi

PIRPIRLAMA

1. [isim] Pırpırlamak işi veya durumu

PIRILDAKÇI

1. [isim] Pırıldak kullanmasını bilen ve bu işte çalışan kimse

PIRLANTALI

1. [sıfat] Pırlantası olan
   • "Başında yapma çiçekler ve pırlantalı iğnelerle süslü pembe bir hotoz vardır." (Salâh Birsel)

PIRILDAMAK

1. [nsz] Işık saçmak, ışıldamak
   • "Tıpkı annemin yelpazeleri gibi türlü renklerle pırıldayan kuyruklarını durmadan açıp kapar." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

PIRILTILI

1. [sıfat] Pırıltısı olan, parlak
2. Süslü, özentili
   • "Ne kadar güzel, ne kadar pırıltılı seyahat mektupları yazmıştı Avrupa'dan." (Yusuf Ziya Ortaç)

PIRTLAMAK

1. [nsz] Bulunduğu yerden kayıp dışarı çıkmak
   • "Mayosu da dar, bütün kaba etleri pırtlamış kenardan." (Haldun Taner)

PIRNALLIK

1. [isim] Pırnal çalılığı
   • "Sık pırnallıklar, erguvan, defne, alıç kümeleri yer yer yolu boğuyor." (Necati Cumalı)

PIRLANGIÇ

1. [isim] Ses çıkararak dönen topaç

PIRAZVANA

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Kılıç, bıçak vb. saplı şeylerin sap içinde kalan bölümü

PIRILDAMA

1. [isim] Pırıldamak işi

PIRILDAK

1. [isim] Işık açıp kapamak yoluyla işaretler vererek anlaşmayı sağlayan araç

PIRLANTA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Birçok façetası olacak biçimde yontulmuş foyasız parlak elmas
   • "Onlara hakiki pırlanta diye geçirilmek istenen yalancı elmaslara bir kuyumcunun baktığı gibi bakmıştı." (Halide Edip Adıvar)
   • "Bunların arasında umutsuz yaşamayan pırlanta gibi delikanlılar vardı." (Tarık Buğra)
2. [sıfat] Üzerinde bu elmas bulunan (yüzük vb.)
   • "Sonra kalan pırlanta salkım küpe, annesinin yadigârı da elinden çıktı." (Peyami Safa)

PIRPITÇI

1. [isim] Pıtpıt işi ile uğraşan kimse

PIRTLAMA

1. [isim] Pırtlamak işi veya durumu

PIRLAMAK

1. [nsz] Kuş, herhangi bir şeyden ürküp uçmak
2. İnsan, bulunduğu yerden koşarak hemen uzaklaşmak

PIRTLAK

1. [sıfat] Pırtlamış, dışarı fırlamış, patlak
   • "Zatî Bey ellerini çırptı, pırtlak gözlü hafiye odaya girdi." (Halide Edip Adıvar)
2. Kolayca kabuğundan dışarı çıkabilen
   • "Pırtlak üzüm."