Başında müb olan 23 kelime var. Müb ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde müb olan kelimeler listesine ya da sonu müb ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında müb bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

13 Harfli Kelimeler

MÜBALAĞACILIK

12 Harfli Kelimeler

MÜBAYAACILIK

11 Harfli Kelimeler

MÜBALAĞASIZ

10 Harfli Kelimeler

MÜBALAĞACI, MÜBALAĞALI, MÜBAREKLİK, MÜBAŞİRLİK

9 Harfli Kelimeler

MÜBAŞERET, MÜBAYAACI, MÜBAYENET

8 Harfli Kelimeler

MÜBADELE, MÜBAHASE, MÜBAHLIK, MÜBALAĞA, MÜBAREZE, MÜBEŞŞİR, MÜBEYYİZ

7 Harfli Kelimeler

MÜBADİL, MÜBAREK, MÜBAŞİR, MÜBAYAA

6 Harfli Kelimeler

MÜBREM



5 Harfli Kelimeler

MÜBAH


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

MÜBALAĞACILIK

  1. [isim] Abartıcılık

MÜBAYAACILIK
...
MÜBALAĞASIZ

  1. [sıfat] Abartısız

MÜBAŞİRLİK

  1. [isim] Mübaşir olma durumu
  2. Mübaşirin görevi

MÜBAREKLİK
...
MÜBALAĞACI

  1. [isim] Abartıcı

MÜBALAĞALI

  1. [sıfat] Abartılı
    • "Çok mübalağalı sözler söylediğinden âdeta yalanları ile şöhret kazanmış." (Abdülhak Şinasi Hisar)

MÜBAŞERET

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Bir işe başlama, girişme

MÜBAYENET

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Ayrılık, başkalık
  2. Tutmazlık, karşıtlık, uyuşmazlık

MÜBAYAACI

  1. [isim] Satın alan kimse

MÜBAHLIK
...
MÜBADELE

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Değişim

MÜBEYYİZ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Yazıları temize çeken kimse

MÜBALAĞA

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Abartı

MÜBEŞŞİR

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Muştu veren, müjde getiren (kimse)

MÜBAHASE

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Bir konu hakkında iki veya daha çok kişinin karşılıklı konuşması

MÜBAREZE

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] İki düşman taraftan çıkan birer kişinin çarpışması

MÜBAREK

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Verimli, bereketli
  2. Kutlu, uğurlu, kutsal
    • "Bunlar senin mübarek elini öpmeye geldiler." (Osman Cemal Kaygılı)
  3. Çok saygı duyulan
    • "Mübarek yüzlü bir ihtiyar."
  4. [ünlem] Beğenilen, sevilen şeyler için söylenen bir söz
    • "Mübarek, ne güzel yer."
  5. Kızılan, şaşılan (kimse veya şey)
    • "Ne de hafıza vardı mübarekte, neler de anlatmazdı." (Haldun Taner)

MÜBAYAA

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Satın alma

MÜBADİL

Kelime Kökeni : Arapça

  1. Başkasının yerine getirilmiş, mübadele edilmiş
  2. [isim] Lozan Antlaşması'na göre, İstanbul dışında oturan Rumlarla değiştirilmek üzere Batı Trakya dışındaki Yunanistan'dan getirilen Türkler

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü