Başında kul olan 6 harfli 8 kelime var. Kul ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde kul olan kelimeler listesine ya da sonu kul ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.
Karmaşık harflerden başında kul bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.
Harf Sayısına Göre Kelimeler
Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.
Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)
- KULLAP
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
İplik üzerine sırma sarmaya yarar bir dolap
-
Bir tür menteşe
-
[isim]
İplik üzerine sırma sarmaya yarar bir dolap
- KULÜBE
-
Kelime Kökeni : Farsça
-
[isim]
Kerpiç, saman veya ağaçtan yapılmış küçük, basit, ilkel ev
- "Ahırların öteki yamacında bir bahçıvan kulübesi vardı." (Sait Faik Abasıyanık)
-
Bir yeri beklemekle görevli kimsenin içinde bulunduğu küçük barınak
- "Nöbetçi kulübesi."
-
Hayvanlar için yapılmış barınak
- "Köpek kulübesi."
-
Alçak gönüllülük göstermek amacıyla "ev" anlamında kullanılan bir söz
-
[isim]
Kerpiç, saman veya ağaçtan yapılmış küçük, basit, ilkel ev
- KULLUK
-
-
[isim]
Kul olma durumu, kölelik, ubudiyet
- "Tanzimat, ... Türkleri de asılmaktan veya malları mülkleri müsadere edilmekten, düpedüz kulluktan kurtarma hareketi idi." (Falih Rıfkı Atay)
-
Kulun yaptığı iş
-
Karakol
-
[isim]
Kul olma durumu, kölelik, ubudiyet
- KULELİ
- ...
- KULPLU
-
-
[sıfat]
Kulpu olan, kulpu bulunan
- "Kulplu bardak."
- "Kulplu altın."
-
[sıfat]
Kulpu olan, kulpu bulunan
- KULUNÇ
-
Kelime Kökeni : Arapça
-
[isim]
Şiddetli omuz ve sırt ağrısı
- "Nefesi, kulunca, sıtmaya, havaleye, saraya, çarpıntıya birebirmiş." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
- "Ayağıma fena kulunç girdi, diye topallayarak onları takip etti." (Burhan Felek)
-
[isim]
Şiddetli omuz ve sırt ağrısı
- KULYUÇ
-
-
[isim]
Geniş ve derin ağızlı mağara
-
[isim]
Geniş ve derin ağızlı mağara
- KULVAR
-
Kelime Kökeni : Fransızca
-
[isim]
Yarışlarda her yarışçıya ayrılan şerit
-
Alan
-
[isim]
Yarışlarda her yarışçıya ayrılan şerit