Kere ile başlayan kelimeler

Başında kere olan 13 kelime var. Kere ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde kere olan kelimeler listesine ya da sonu kere ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında kere bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

12 Harfli Kelimeler

KERESTECİLİK

10 Harfli Kelimeler

KERESTELİK

9 Harfli Kelimeler

KERESTECİ, KERESTELİ

7 Harfli Kelimeler

KEREMLİ, KEREMPE, KERESTE, KEREVET, KEREVİT, KEREVİZ

5 Harfli Kelimeler

KEREM, KERES

4 Harfli Kelimeler

KERE

E E K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

4 Harfli Kelimeler

EREK, ERKE, KERE

3 Harfli Kelimeler

EKE, ERK, KER

2 Harfli Kelimeler

EK, ER, KE, RE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KERESTECİLİK

1. [isim] Kereste alıp satma işi

KERESTELİK

1. Kereste yapılmaya elverişli (ağaç)

KERESTELİ

1. [sıfat] İri yapılı
   • "Keresteli adam."

KERESTECİ

1. [isim] Kereste satan kimse

KEREVİZ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Maydanozgillerden, kökleri ve yaprakları sebze olarak kullanılan kokulu bir bitki (Apium graveolens)

KEREMLİ

...

KEREVİT

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Kabuklular sınıfından, çamurlu tatlı sularda yaşayan bir eklem bacaklı, tatlı su ıstakozu, karavide (Potamobius fluviatilis)

KERESTE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Tomrukların boyuna biçilmesiyle elde edilen ve marangozlukla inşaatta kullanılan nitelikli ağaç
   • "Dağdan kestim kereste / Kuş besledim kafeste." (Halk türküsü)
2. Ayakkabı yapımında kullanılan gereç
3. Kaba saba kimse, kalas
   • "Gözünü oyarım vallahi kereste!" (Sait Faik Abasıyanık)

KEREVET

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Üzerine şilte serilerek yatmaya veya oturmaya yarayan, tahtadan seki, sedir, peyke
   • "Bir kenarda tahta kerevet biçimli bir şey duvara dayanmış duruyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

KEREMPE

1. [isim] Denize doğru uzanan taşlık burun
2. Dağın en yüksek yeri

KERES

1. [isim] Büyük ve derin karavana

KEREM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Soyluluk, ululuk, büyüklük, asalet
   • "Kerem et aklından çıkarma beni / Ağla, gözyaşını sil melul melul." (Karacaoğlan)
2. Bağış olarak verme, iyilik, cömertlik, eli açıklık, lütuf
   • "Bir başka kerem beklemez artık gelecekten." (Yahya Kemal Beyatlı)

KERE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kez, yol, defa, sefer
   • "Bir kere düştün mü ne arayan olur ne soran!" (Burhan Felek)