Kant ile başlayan kelimeler

Başında kant olan 26 kelime var. Kant ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde kant olan kelimeler listesine ya da sonu kant ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında kant bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

14 Harfli Kelimeler

KANTARONGİLLER

11 Harfli Kelimeler

KANTARCILIK, KANTARLAMAK, KANTİNCİLİK

10 Harfli Kelimeler

KANTARLAMA, KANTİTATİF, KANTOCULUK

9 Harfli Kelimeler

KANTARİYE, KANTARLIK, KANTÇILIK, KANTİYANE

8 Harfli Kelimeler

KANTARCI, KANTARLI, KANTARMA, KANTARON, KANTİNCİ, KANTONİT

7 Harfli Kelimeler

KANTİTE, KANTOCU

6 Harfli Kelimeler

KANTAR, KANTAT, KANTÇI, KANTİN, KANTON

5 Harfli Kelimeler

KANTO

4 Harfli Kelimeler

KANT

A K N T Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

4 Harfli Kelimeler

KANT, TANK

3 Harfli Kelimeler

ANT, KAN, KAT, TAK, TAN

2 Harfli Kelimeler

AK, AN, AT, TA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KANTARONGİLLER

...

KANTARCILIK

1. [isim] Kantarcının yaptığı iş

KANTİNCİLİK

1. [isim] Kantin işletme işi

KANTARLAMAK

1. [-i] Kantarla ağırlığını ölçmek
2. Düşünüp taşınmak
3. Birini denemek, sınamak

KANTOCULUK

1. [isim] Kantocunun yaptığı iş
   • "Kantoculuk üzerine tartışmayı bal gibi önlemişti." (Tarık Buğra)

KANTİTATİF

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Nicel

KANTARLAMA

1. [isim] Kantarlamak işi

KANTÇILIK

...

KANTARİYE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Çarşıya, pazara getirilen şeylerden alınan tartı vergisi

KANTİYANE

Kelime Kökeni : Latince

1. [isim] Kızılkantarongillerden, hekimlikte iştah açıcı olarak kullanılan bir tür bitki (Gentiana)

KANTARLIK

1. [sıfat] Kantar ölçüsünde olan
   • "İki kantarlık odun."

KANTARLI

1. [sıfat] "Ağır sövgü" anlamına gelen kantarlı küfür, "ağır bir biçimde sövmek" anlamına gelen kantarlıyı savurmak deyimlerinde geçen bir söz

KANTİNCİ

1. [isim] Kantin işleten kimse

KANTARMA

1. [isim] Azılı atları zapt etmek için dillerini bastıracak biçimde yapılmış demir araç
   • "Gururu okşanılan bir erkek ise ağzına kantarma geçirilmiş bir küheylan kadar âcizdi, elinizde esirdir." (Hüseyin Cahit Yalçın)

KANTARCI

1. [isim] Kantar yapıp satan kimse
2. Kantarda tartan kimse
3. Çarşıya, pazara getirilen şeyleri tartıp vergisini toplayan görevli

KANTARON

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Kızılkantarongillerden, hekimlikte kullanılan, sarı çiçekli, acı köklü, küçük bir bitki (Gentiana lutea)
2. Birleşikgillerden, sarı, mavi, kırmızı çiçekli türleri bulunan otsu bir bitki (Centaurea)

KANTONİT

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Doğal bakır sülfürü

KANTİTE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Nicelik

KANTOCU

1. [isim] Kanto söyleyen kadın
   • "Tıpkı kantocu bir kız gibi ellerini şakırdatıp omuzlarını titretiyordu." (Osman Cemal Kaygılı)

KANTİN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kışla, fabrika, okul vb. yerlerde yiyecek ve içecek maddelerinin satıldığı yer
2. Bu gibi kurumlarda işletilen ve yalnız o kuruma bağlı kimselerin yemek yediği lokanta