İZ ile baslayan kelimeler

Başında iz olan 83 kelime var. İZ ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde iz olan kelimeler listesine ya da sonu iz ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

13 Harfli Kelimeler

İZMARİTGİLLER

12 Harfli Kelimeler

İZLENİMCİLİK

11 Harfli Kelimeler

İZLEYİCİLİK, İZOMERLEŞME, İZZETİNEFİS, İZZETÜİKBAL, İZZETÜİKRAM

10 Harfli Kelimeler

İZALEİŞÜYU, İZANSIZLIK, İZAZUİKRAM, İZİNSİZLİK, İZLETİLMEK, İZMİRLİLİK, İZOMORFİZM

9 Harfli Kelimeler

İZANSIZCA, İZDÜŞÜREN, İZLENİMCİ, İZLETİLME, İZNİNİZLE, İZOLASYON, İZOMORFİK

8 Harfli Kelimeler

İZAFETEN, İZAFİLİK, İZAFİYET, İZBANDUT, İZİNNAME, İZLENMEK, İZLETMEK, İZLEYİCİ, İZMİHLAL, İZOLATÖR, İZOMERİK, İZOMETRİ

7 Harfli Kelimeler

İZAFİYE, İZANSIZ, İZBELİK, İZCİLİK, İZDİHAM, İZDİVAÇ, İZİNSİZ, İZLEMEK, İZLENCE, İZLENİM, İZLENİŞ, İZLENME, İZLETME, İZLEYİŞ, İZMARİT, İZMİRLİ, İZOHİPS, İZOMERİ, İZOMORF, İZOTERM

6 Harfli Kelimeler

İZAFET, İZAHAT, İZAHLI, İZANLI, İZBİRO, İZİNLİ, İZLEME, İZOBAR, İZOMER, İZOTOP

5 Harfli Kelimeler

İZABE, İZAFE, İZAFİ, İZALE, İZHAR, İZLEK, İZLEM, İZMİR, İZNİK, İZOLE, İZZET

4 Harfli Kelimeler

İZAÇ, İZAH, İZAM, İZAN, İZAZ, İZBE, İZCİ, İZİN

2 Harfli Kelimeler

İZ

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

İZMARİTGİLLER

1. [isim] Örnek hayvanı izmarit olan kemikli balıklar familyası

İZLENİMCİLİK

1. [isim] Doğayı, gerçekte olduğu gibi bütün ayrıntılarına bağlı kalarak değil, ondan edinilen izlenimin ölçüsüne göre anlatan, doğrudan doğruya gerçeği, nesneyi değil de onun sanatçıda uyandırdığı duyumları veren sanat akımı, empresyonizm
2. Sanat eserlerinin dış etkilerin içe yansıması, içte izler bırakması ve bu izlere dayanılarak yaratılması

İZLEYİCİLİK

1. [isim] İzleyici olma durumu

İZOMERLEŞME

1. [isim] Bir maddenin bunun izomeri olan başka bir maddeye doğrudan doğruya veya kimyasal bir etkiyle geçme

İZZETÜİKBAL

Kelime Kökeni : Arapça

1. Saygınlık

İZZETİNEFİS

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Öz saygı
   • "İzzetinefsime yediğim bu şamardan sersemledim." (Aka Gündüz)
   • "Otele gidip de aptalcasına beklemeyi, yürek çarpıntılarıyla kapıyı gözetlemeyi izzetinefsime yediremiyorum." (Refik Halit Karay)
2. Kişinin kendine verdiği değer
   • "Terkedilmiş hâli izzetinefsime dokunuyor fakat onu hiç yadırgamıyorum." (Abdülhak Şinasi Hisar)

İZZETÜİKRAM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ağırlama

İZMİRLİLİK

...

İZANSIZLIK

1. [isim] Anlayışsızlık, düşüncesizlik
   • "Gerçi ona da evin çocuğu demişlerdi ama saygısızlığın, izansızlığın bu derecesi olur mu?" (Reşat Nuri Güntekin)

İZOMORFİZM

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Eş biçimlilik

İZAZUİKRAM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Saygı gösterme ve ağırlama

İZLETİLMEK

1. [nsz] İzlenmesi sağlanmak

İZALEİŞÜYU

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir mülk üzerindeki ortaklığı giderme

İZİNSİZLİK

1. [isim] İzinsiz olma durumu

İZANSIZCA

1. [sıfat] İzansıza yakışan
   • "Pek çocukça hareketlerde bulunuyor, izansızca sözler sarfediyordu." (Refik Halit Karay)
2. [zarf] Anlayışsız bir biçimde

İZNİNİZLE

1. "izniniz olursa, müsaade ederseniz" anlamında kullanılan bir söz
   • "Viyana'dan döneli bir ay olmuştu ve izni üç hafta sonra bitiyordu." (Halide Edip Adıvar)
   • "Çalıştığı bankanın müdürlerinden birinin kızıyla nişanlanmak için izin alıp Edirne'ye gitmişti." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Annemden Hasan'la beraber Yeşilköy'e gitmek için izin istedim." (Halide Edip Adıvar)
   • "Kendisi belediyeden birkaç gün izin kopararak onları ziyaret edecekti." (Reşat Nuri Güntekin)

İZLENİMCİ

1. [isim] İzlenimcilik yanlısı olan sanat veya sanatçı, empresyonist
2. [sıfat] Kesin bir doğruluğu olmayıp duyumlara, izlenime dayanan

İZDÜŞÜREN

1. [sıfat] Bir biçimin bir düzlem üzerindeki iz düşümünde, biçimin her noktasını iz düşümüyle birleştiren (doğru)

İZOLASYON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Yalıtım

İZOMORFİK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Eş biçimli