İf ile başlayan kelimeler

Başında if olan 40 kelime var. İf ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde if olan kelimeler listesine ya da sonu if ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında if bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

14 Harfli Kelimeler

İFADELENDİRMEK

13 Harfli Kelimeler

İFADELENDİRME

11 Harfli Kelimeler

İFADESİZLİK, İFFETSİZLİK, İFRİTLEŞMEK, İFTARİYELİK, İFTİRACILIK

10 Harfli Kelimeler

İFFETLİLİK, İFRİTLEŞME

9 Harfli Kelimeler

İFİLDEMEK

8 Harfli Kelimeler

İFADESİZ, İFFETSİZ, İFİLDEME, İFRATSIZ, İFTARİYE, İFTARLIK, İFTİRACI

7 Harfli Kelimeler

İFADELİ, İFFETLİ, İFRATLI, İFRAZAT, İFTİHAR, İFTİTAH

6 Harfli Kelimeler

İFŞAAT, İFTİRA

5 Harfli Kelimeler

İFADE, İFFET, İFHAM, İFLAH, İFLAS, İFRAĞ, İFRAT, İFRAZ, İFRİT, İFSAT, İFTAR

4 Harfli Kelimeler

İFNA, İFŞA, İFTA

3 Harfli Kelimeler

İFA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

İFADELENDİRMEK

1. [-i] Anlamlandırmak, bir şey anlatır duruma getirmek

İFADELENDİRME

1. [isim] İfadelendirmek işi

İFADESİZLİK

...

İFTARİYELİK

1. [isim] Ramazanda iftar açmak için ilk ağızda yenilecek ve içileceklerin tümü

İFTİRACILIK

1. [isim] İftiracı olma durumu

İFFETSİZLİK

1. [isim] İffetsiz olma durumu, silisizlik

İFRİTLEŞMEK

1. [nsz] İfrit olmak
   • "O halim selim, namazında niyazında hatun kişi on dakikanın içinde bir ifritleşsin, bir şirretleşsin." (Haldun Taner)

İFRİTLEŞME

1. [isim] İfritleşmek işi veya durumu

İFFETLİLİK

...

İFİLDEMEK

1. [nsz] Hafifçe titremek
2. Ürpermek

İFİLDEME

1. [isim] İfildemek işi veya durumu

İFRATSIZ

...

İFADESİZ

...

İFFETSİZ

1. [sıfat] İffetini korumayan, silisiz

İFTARLIK

1. [isim] Oruç açmak için hazırlanan yiyecek
2. Oruç tutan kişi için alınan hediye, yiyecek veya çerez
3. [sıfat] İftarda yenmeye elverişli
   • "İftarlık reçel."

İFTİRACI

1. [sıfat] Kara çalan, iftira eden (kimse), müfteri
   • "Kopya yapmakta olanları öğretmene hissettiren, iftiracı, ustaca çamur atan ... bir oğlandı." (Tarık Buğra)

İFTARİYE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İftar için hazırlanmış çerez ve yiyecek

İFFETLİ

1. [sıfat] İffetini koruyan, sili, afif, afife
   • "Tatlı, güzel, iffetli ve kültürlü idi." (Tarık Buğra)

İFRATLI

...

İFADELİ

...