İçinde k olan 6 harfli 2248 kelime var. İçerisinde K harfi bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında k harfi olan kelimeler listesine ya da Sonu k harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EMEKLİ

  1. [sıfat] Emek harcanarak elde edilen, zor, zahmetli
    • "Emekli olduğuna hayıflandığı kadar babasının ölüşüne de o kadar hayıflanıyor." (Haldun Taner)
    • "Size bir fenalık edebilir, sizi işinizden attırır, vekâlet emrine alır, vakitsiz emekliye çıkartabilir." (Haldun Taner)
    • "Kafaları dazlaklaşmış, emekliye çıktıktan sonra adam kıtlığında gene işe alınmış." (Memduh Şevket Esendal)
  2. Belirli bir süre çalıştıktan sonra kanunlar gereği işi ile ilgisi kesilerek kendisine aylık bağlanmış olan (kimse)
    • "Buraya gelenler hep asker emeklileridir." (Haldun Taner)

GİYMEK

  1. [nsz] Örtünüp korunmak için bir şeyi vücuduna geçirmek
    • "Kapalı çarşı zevkine göre alafranga sayılabilecek bir entari giymişti." (Orhan Veli Kanık)
  2. Ağır söz veya hakareti, küçültücü davranışı ses çıkarmadan dinlemek
    • "Biri ağzına geleni söyledi, öbürü de güzelce giydi."

HUNNAK

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Anjin
    • "Hemen içelim dedi, boğazım kurudu, yutkuna yutkuna hunnak oldum." (Tarık Buğra)

İÇECEK

  1. [isim] İçilen her şey, meşrubat
    • "Burada yiyecek, içecek her şey var."
  2. [sıfat] İçilmeye elverişli

KAKLIK

  1. [isim] Kaya ve ağaç oyuklarında su birikintisi

KAPSÜL

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Şişe kapağı
  2. Ateşli silahlarda horozun veya iğnenin çarpmasıyla ateş alan, bir tür özel barutla dolu, küçük, yuvarlak metal parça
  3. Oyuncak tabancalarda kullanılan, şerit biçiminde iki kâğıt tabaka arasına konmuş patlayıcı madde
  4. Laboratuvarlarda kullanılan yarım küre biçimindeki kap
  5. Raflı mobilyalarda rafları taşımak için yan tablalara açılan deliklere çakılan ortası delik ve silindir biçimli metal veya plastik araç
  6. Oturma mobilyalarının, masa, sehpa vb. eşyaların ayaklarının altına çakılan, genellikle üç tırnaklı veya ortadan çivili, tepesi bombeli, kalın sacdan pres yapılarak elde edilen araç
  7. Bazı bitkilerde tohumları içinde taşıyan kuru kabuk
  8. Bir organı veya yapıyı çevreleyen kese biçiminde zar
  9. Bazı ilaçların, kolay yutulmak üzere içine konulduğu, ilacın yapısını etkilemeyen jelatinden kap

KASMAK

  1. Kasları gergin duruma getirmek
    • "Karaköy civarını kasıp kavuran iki serseri çocuğu enselerinden yakalayıp huzuruna getirmiştim." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
  2. [-i] Kısaltmak
    • "Derhâl asabi, ince, deli sesi çınlamaya başlar, etrafı kasıp kavurur ve kıyametleri koparırdı." (Abdülhak Şinasi Hisar)
  3. Daraltmak
    • "Dışarıda ortalığı kasıp kavuran bir ayaz vardı." (Cahit Uçuk)
  4. Baskısı altında tutmak

KEMENT

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Hayvanları yakalamak için kullanılan, ucu ilmikli, kaygan uzun ip
  2. İdam için kullanılan yağlı kayış

KORUCU

  1. [isim] Orman veya kır bekçisi
  2. Kırsal bölgede güvenlik güçlerine yardımcı olan sivil görevli

KÜBİST

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [sıfat] Kübizmle ilgili olan
  2. Kübizmi uygulayan, kübizm yanlısı (kimse)

KUSMUK

  1. [isim] Kusulan şey, kusuntu

KUTULU

  1. [sıfat] Kutusu olan

METRUK

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Bırakılmış, terk edilmiş
    • "İki gün sonra onun ölüsünü civardaki metruk bir köşkün kuyusunda buldular." (Reşat Nuri Güntekin)
  2. Kullanılmayan

ŞÜKRAN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] İyilik bilme, gönül borcu, minnettarlık
    • "Biz, şükran ve muhabbetle ellerini öpüyoruz." (Refik Halit Karay)

YÜKSÜK

  1. [isim] Dikiş dikerken, iğnenin batmasını önlemek için parmak ucuna takılan kesik koni biçiminde gereç
  2. Köklerin ucunda bulunan ve kökün üretken dokusunu korumaya yarayan oluşum, kalensöve

AŞKALE
...
ATAMAK

  1. [-i] Birini bir göreve getirmek, tayin etmek

BİŞKEK
...
SAPMAK

  1. [-e] Yön değiştirmek
    • "Evvela kuşların bulunduğu tarafa saptım." (Ahmet Haşim)
  2. [-den] Önceden belirlenmiş, tespit edilmiş görüş, düşünüş, amaç veya davranıştan ayrılmak
    • "Amacından saptı."
  3. Doğruluktan ayrılmak

ŞARKÇI
...
Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü