İçinde GÖ geçen 5 harfli kelimeler

İçinde gö olan 5 harfli 46 kelime var. İçerisinde GÖ bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında gö olan kelimeler listesine ya da Sonu gö ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

GÖNYE

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Dik açıları ölçmeye ve çizmeye yarayan dik üçgen biçiminde araç

GÖZDE

1. [sıfat] Benzerleri arasında nitelikleri sebebiyle üstün tutulan, beğenilen, önem verilen (kimse veya şey)
   • "Türkü tabii o zamanlar en gözde bir meslek olan ve kızının kabul ettiği 'Kâtibim' türküsü ile biterdi." (Halide Edip Adıvar)
2. [isim] Önemli bir kimsenin beğendiği kadın

GÖÇER

1. [sıfat] Göçebe

GÖRGÜ

1. [isim] Bir toplum içinde var olan ve uyulması gereken saygı ve incelik davranışları, terbiye
   • "İçinde yaşadığımız aynı çevre, aynı görgü, beni tamamıyla onlara benzetmiyor." (Osman Cemal Kaygılı)
2. Bir kimsenin, yaşayarak ve deneyerek elde ettiği birikim, deneyim
3. Görmüş olma durumu
   • "Görgü tanığı."

GÖLEK

1. [isim] Gölet

GÖYÜK

1. [sıfat] Yanık, yanmış
2. [isim] Hastalık ateşi

GÖVEM

1. [isim] Sığırlara dadanan zar kanatlı bir tür sinek

GÖZLÜ

1. [sıfat] Gözü olan
2. Herhangi bir biçimde veya renkte gözü olan
   • "İri gözlü. Yeşil gözlü."
3. Bölmesi veya gözleri olan
   • "Bu masa üç gözlüdür."
4. Deliği olan
   • "Sık gözlü kalbur."

GÖMÜŞ

1. [isim] Gömme işi veya biçimi

PENGÖ

Kelime Kökeni : Macarca

1. [isim] İkinci Dünya Savaşı sonuna kadar kullanılan Macar para birimi

GÖBEL

1. [isim] Kimsesiz, başıboş çocuk
2. Yaramaz çocuk
3. Sınırları ayırmak için tarla kenarlarında yapılan toprak tepecikler

GÖÇÜK

1. [isim] Çökmüş, kaymış toprak, çöküntü, yıkıntı
2. Kaya veya cevherin kendi kendine yer altına doğru çökmesi

GÖDEŞ

1. [sıfat] Semiz, etli

GÖNEN

1. [isim] Ekilecek toprağın sulandırılması
2. Nem, rutubet
3. [sıfat] Nemli (toprak)

GÖĞEM

1. [isim] Yeşile çalan mor renk
2. [sıfat] Bu renkte olan

GÖKÇE

1. [isim] Gök rengi, mavi
2. [sıfat] Bu renkte olan
3. [sıfat] Gökle ilgili, semavi
4. [sıfat] Güzel, hoşa giden
   • "Kutlu Melek, yüzü güneş esmeri, gözü menekşe moru, kumral saçı belikli gökçe gonca artık yoktur." (Tarık Buğra)

GÖLET

1. [isim] Birikinti suların sulamak amacıyla genellikle bir set ardında toplandığı küçük göl, gölcük, gölek, büvet, büğet
2. İçinde ham deri ıslatılan taş havuz

GÖLGE

1. [isim] Saydam olmayan bir cisim tarafından ışığın engellenmesiyle ışıklı yerde oluşan karanlık
   • "Etrafına gölge salmayan, yemiş vermeyen hangi kütük baltadan kurtulur?" (Halide Edip Adıvar)
   • "... bu iki yazarın usta hikâyeci vasıflarına gölge düşürmüştür." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "O bir gölge gibi kalkıp gittiği zaman farkında olmadım." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Enişte, delikanlıları gölgede bırakacak kadar çalıştı; hâlâ ayak üstünde." (Sermet Muhtar Alus)
2. Güneş ışınlarından korunacak yer
   • "Sakın kesme, gölgesinde yorgun çiftçi dinlensin." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Gölge etme, başka ihsan istemem." (Diyojen)
3. Ne olduğu anlaşılamayan karaltı, silüet
   • "Pencereden dışarıya bir gölge çıktı, arkasından seğirttiler." (Aka Gündüz)
4. Resimde bir şekli cisimlendirmek için, onun ışık almaması gereken yerlerine vurulan az çok koyu renk
5. Röfle
6. Yetkisi olmadığı hâlde etkili olan
   • "Gölge başkan. Gölge kabine."
7. Birinin yanından hiç ayrılmayan kimse
8. Koruma, kayırma himaye
   • "Onun gölgesi altında yaşıyor."

GÖNCÜ

1. [isim] Ham veya işlenmiş deri satan kimse
2. Ayakkabı tamircisi

GÖDEN

1. [isim] Kalın bağırsağın son bölümü, göden bağırsağı, rektum
2. İşkembe
3. Hayvanın midesi