EY ile baslayan kelimeler

Başında ey olan 38 kelime var. EY ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ey olan kelimeler listesine ya da sonu ey ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

11 Harfli Kelimeler

EYLEMSİZLİK

10 Harfli Kelimeler

EYERLENMEK, EYERLETMEK, EYLEMCİLİK, EYLEMLİLİK, EYTİŞİMSEL, EYYAMCILIK

9 Harfli Kelimeler

EYERCİLİK, EYERLEMEK, EYERLENME, EYERLETME

8 Harfli Kelimeler

EYERLEME, EYLEMLİK, EYLEMSİZ, EYVALLAH

7 Harfli Kelimeler

EYERSİZ, EYİTMEK, EYLEMCİ, EYLEMEK, EYLEMLİ, EYLEMSİ, EYNESİL, EYTİŞİM, EYYAMCI

6 Harfli Kelimeler

EYALET, EYERCİ, EYERLİ, EYİTME, EYLEME

5 Harfli Kelimeler

EYLEM, EYLÜL, EYTAM, EYVAH, EYVAN, EYYAM

4 Harfli Kelimeler

EYER, EYÜP

2 Harfli Kelimeler

EY

E Y Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EY, YE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EYLEMSİZLİK

1. [isim] Eylemsiz olma durumu

EYLEMLİLİK

1. [isim] Eylemli olma durumu

EYERLETMEK

1. [-i] Eyerleme işi yaptırılmak

EYTİŞİMSEL

1. [sıfat] Eytişimle ilgili

EYERLENMEK

1. [nsz] Eyer vurulmak

EYLEMCİLİK

1. [isim] Eylemci olma durumu
2. İnsan hayatı ve düşüncesinde başlıca gerçekliğin etki ve eylem olduğunu öne süren öğreti ve dünya görüşü, etkincilik, aktivizm

EYYAMCILIK

1. [isim] Eyyamcı olma durumu

EYERLENME

1. [isim] Eyerlenmek işi

EYERLETME

1. [isim] Eyerletmek işi

EYERLEMEK

1. [-i] At üzerine eyeri koyup bağlamak, eyer vurmak

EYERCİLİK

1. [isim] Eyer yapma veya satma işi

EYVALLAH

1. [isim] "Allaha ısmarladık, öyle olsun" anlamlarında kullanılan bir seslenme sözü
   • "Benden eyvallah! Yarın erkenden yola çıkacağım, diyerek kalktı." (Necati Cumalı)
   • "Mersi denir. Sonra teşekkür edilir. Eyvallah denir, çok mersi denir." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Ben kimseye eyvallah etmeyeceğim, dedi. Bir gece amcasının konağından kaçtı." (Ömer Seyfettin)

EYLEMSİZ

1. [sıfat] Eylemi olmayan

EYLEMLİK

1. [isim] Mastar

EYERLEME

1. [isim] Eyerlemek işi

EYLEMCİ

1. [isim] Düşüncesini eylemi ile gerçekleştirmeye çalışan kimse
   • "Belki de bize karşı duyduğu öfke sürüklemişti onu eylemcilerin arasına." (Ahmet Ümit)

EYLEMLİ

1. [sıfat] Eylem durumunda olan, amelî, fiilî
2. Kadrolu
   • "Eylemli doçent."

EYLEMEK

1. [yardımcı fiil] Etmek, yapmak
   • "Arap atlar yakın eyler ırağı." (Dadaloğlu)
   • "Yurdumdan yuvamdan eyledi beni / Yârsız dünya malı bana pul gibi." (Âşık Veysel)

EYİTMEK

1. [nsz] Demek
   • "Kul Mustafa eydür coştum / Aşkın deryasına düştüm." (Kul Mustafa)

EYTİŞİM

1. [isim] Diyalektik