İçinde BR geçen 7 harfli kelimeler

İçinde br olan 7 harfli 24 kelime var. İçerisinde BR bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında br olan kelimeler listesine ya da Sonu br ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

GÜBRELİ

1. [sıfat] Gübrelenmiş olan
   • "Gübreli toprak."

OBRUMAK

...

EMBRİYO

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Oğulcuk

BRİZBİZ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Pencerelerin çerçevesine, içeriden tutturulan bir tür ince perde

KOLİBRİ

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kolibrigillerden, Amerika'da yaşayan, çok renkli, geriye doğru uçma özelliği olan, uzun gagalı, küçük göçmen kuş

BROKOLİ

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Hardalgillerden, küçük, yeşil yumrular hâlinde olan, haşlanarak yemeği hazırlanan bir tür sebze (Brassica oleracea botrytis)

BRİFİNG

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Bilgilendirme

MEMBRAN

...

CEBRİYE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yazgıcılık

ALABROS

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Fırça gibi dik kesilmiş (erkek saçı)

BRAHMAN

...

BRONŞİT

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bronş ve bronşçukların iltihaplanmasıyla oluşan hastalık
   • "Bazılarının bronşiti, bazılarının romatizması azmış." (Ahmet Haşim)

FABRİKA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] İşlenmemiş veya yarı işlenmiş maddelerin makine, araç vb. ile işlenerek tüketime hazır duruma getirildiği sanayi kuruluşu, üretimevi
   • "Bir deri fabrikası her yerde yapılabilir." (Yahya Kemal Beyatlı)

OBRUKLU

1. [sıfat] Obruğu olan
   • "Sadece Vedia ile evlenmeleri bile yılanlı, timsahlı, obruklu koskoca bir bataklığı geçişe benzerdi." (Tarık Buğra)

BRÜKSEL

...

CEBRAİL

...

İBRİKSİ

...

ŞAMBREL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Otomobil iç lastiği

TEBRİYE

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Aklama, temize çıkarma

İBRİKÇİ

1. [isim] İbrikle su taşıyan kimse
2. İbrikle su döken kimse
3. İbrik yapan veya satan kimse