İçinde olan 6 harfli 31 kelime var. İçerisinde BÜ bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında bü olan kelimeler listesine ya da Sonu bü ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BÜRYAN
...
BÜYÜCÜ

  1. [isim] Büyü yapan kimse, bağıcı, afsuncu, sihirbaz
  2. Çevresindekileri çabuk ve güçlü olarak etkileyen kimse
    • "O ne yaman büyücüdür, şeytan tüyü var herifte." (Refik Halit Karay)

DÜMBÜK

  1. [isim] Pezevenk

CÜMBÜŞ

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Eğlence
  2. Canlılık, coşku
    • "Yavaş yavaş fırçalardan, boyalardan, renklerin cümbüşlerinden başka her şey çevresinden siliniyordu." (Cahit Uçuk)
  3. Maden gövdeli, tambura benzer bir saz

GÜRBÜZ

  1. [sıfat] Sağlam, güçlü ve iyi gelişmiş, iri
    • "Genç, gürbüz bir köylü çocuğu idi." (Sait Faik Abasıyanık)

BÜGDÜZ
...
DÜRBÜN

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Uzaktaki cisimlerin görüntülerini büyütmeye veya yaklaştırmaya yarayan, objektif ve oküler adlı iki mercekten oluşan optik alet, bakaç
  2. Gözetleme deliği

SÜMBÜL

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Zambakgillerden, soğanla üretilen, 15-20 cm yükseklikte, çiçekleri kuvvetli kokulu ve türlü renkli, çok yıllık bir süs bitkisi (Hyacinthus orientalis)
    • "Uçun kuşlar, uçun doğduğum yere / Şimdi dağlarında mor sümbül vardır." (Rıza Tevfik Bölükbaşı)

BÜYÜME

  1. [isim] Büyümek işi
  2. Organizmanın bütününde veya bu bütünün bir bölümünde boyutların artması

BÜHTAN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Kara çalma, iftira

BÜYÜLÜ

  1. [sıfat] Kendisine büyü yapılmış (kimse)
  2. Büyü gücü olan, sihirli
  3. Çok etkileyici
    • "Sen akşamlar kadar büyülü, sıcak / Rüyalarım kadar sade, güzeldin." (Ahmet Hamdi Tanpınar)

OTOBÜS

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Yolcu taşıyan, motorlu, büyük taşıt

BÜFECİ

  1. [isim] Büfe işleten kimse

BÜLBÜL

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Karatavukgillerden, sesinin güzelliği ile tanınmış olan ötücü kuş (Luscinia megarhynchos)
    • "Çocuk dersi bülbül gibi bildiği hâlde, Mükremin Hoca, bir türlü tam numara atmazmış." (Haldun Taner)
    • "Kadın bülbül gibi Fransızca konuşuyor." (Halide Edip Adıvar)
    • "Buluştukları zaman da onu bülbül gibi konuşturdu." (Tarık Buğra)
    • "Mahkemeye havale edeceğim, orada bülbül gibi söylersin." (Ömer Seyfettin)
  2. Sesi çok güzel olan kimse
    • "Hanende Nedim Bey ki gençliğinde Boğaziçi'nin bülbülü, en sevgili kuluyken artık onun da ihtiyarlamaya, sesinin bozulmaya başladığı söylenirdi." (Abdülhak Şinasi Hisar)

CÜMBÜR
...
KARBÜR

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Karbonun başka bir elementle birleşmesinden oluşan madde

BÜZGEN

  1. [isim] Kasılarak vücuttaki herhangi bir deliği açan veya kapayan çember biçimindeki kasların genel adı

BÜĞEME

  1. [isim] Büğemek işi

BÜKLÜK

  1. [isim] Akarsu kıyılarındaki verimli tarlalar, bük

BÜRÜME

  1. [isim] Bürümek işi

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü