İçinde KUL geçen 8 harfli kelimeler

İçinde kul olan 8 harfli 26 kelime var. İçerisinde KUL bulunan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Bir de başında kul olan kelimeler listesine ya da Sonu kul ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, İşlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KULAKTAN

1. [zarf] Sadece duyarak, dinleyerek
   • "Fırat sultan bu okçu şehzadeye kulaktan âşık olmuş." (Refik Halit Karay)

MASKULEN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [sıfat] Erkeksi

KUKULETA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Yağmur, soğuk vb. dış etkilere karşı başa geçirilen, giysiye dikili veya ayrı olarak kullanılan başlık

KULLANMA

1. [isim] Kullanmak işi, istimal

KULAKSIZ

1. [sıfat] Kulak kepçesi olmayan

KULAKLIK

1. [isim] Kulakları soğuk, rüzgâr vb. dış etkilerden korumak için kulak kepçesini örtecek biçimde yapılmış kılıf
2. Radyo, telefon, telsiz vb.nde kulak ile verici arasında ses bağlantısı kurmaya yarayan araç
3. Ağır işitenlerin daha iyi işitebilmek için kulaklarına taktıkları pilli araç

KULLANIM

1. [isim] Kullanma, yararlanma, tasarruf

BURKULMA

1. [isim] Burkulmak işi

KAKULELİ

1. [sıfat] İçine kakule katılmış
   • "Kahveye yerleşip kakuleli fincanları höpürdetmeye başlayınca..." (Refik Halit Karay)

KAPIKULE

1. [isim] Eski kale ve saraylarda iki yanında korunma kuleleri bulunan anıtsal kapı

MAKULLÜK

...

KULLANAT

...

KULUNCAK

...

ORTAOKUL

1. [isim] Öğrencileri genel eğitim yoluyla bir yandan hayata, bir yandan da liseye hazırlayan, genellikle üç yıllık ortaöğretim okulu

KULUNLUK

1. [isim] Kısrak, eşek vb. hayvanlarda döl yatağı

KULLAŞMA

1. [isim] Kullaşmak işi veya durumu

SOKULGAN

1. [sıfat] Kısa sürede insanlarla kaynaşıp dost olabilen, kendini çabucak sevdiren
   • "Kaçırmaktan korkar gibi pek hafif adımlar, pek sokulgan nazarlarla ona doğru yürüdü." (Refik Halit Karay)

KORKULUK

1. [isim] Tarla, bağ ve bahçelerde kuşların zarar vermesini önlemek için konulan, insana benzer kukla
2. Düşme tehlikesi olan yerlere çekilen duvar veya parmaklık
   • "Eskiden köprünün güney kıyısında demir parmaklıklı bir korkuluk vardı." (Necati Cumalı)
3. Bostan korkuluğu
4. Küpeşte

KULLANIŞ

1. [isim] Kullanma işi veya biçimi

KULAKÇIK

1. [isim] Kalbin üst bölümünde bulunan ve sağdaki ana toplardamarlardan, soldaki akciğer toplardamarlarından kanı alıp karıncıklara veren iki boşluğun adı