Ev ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında ev olan 7 harfli 24 kelime var. Ev ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ev olan kelimeler listesine ya da sonu ev ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ev bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E V Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EV, VE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EVVELKİ

1. [sıfat] Önce olan, önceki
   • "Feyziye'nin en parlak devri hürriyetten evvelki devre tesadüf eder." (Refik Halit Karay)
2. İki önceki
   • "Evvelki günkü at hadisesinden hiçbirine bahsetmemişti." (Haldun Taner)

EVİRMEK

1. [-i] Döndürmek, çevirmek
   • "Veznedar lirayı aldı, evirdi çevirdi, dudak büktü..." (Halit Ziya Uşaklıgil)
2. Yapısını değiştirmek, taklip etmek

EVLENİŞ

1. [isim] Evlenme işi veya biçimi

EVVELSİ

1. [sıfat] Evvelki

EVRİLİM

...

EVİRGEN

1. [sıfat] İşini bilen, ölçülü ve hesaplı iş gören

EVİRTME

1. [isim] Evirtmek işi

EVLENME

1. [isim] Evlenmek işi, izdivaç
   • "Ama bu evlenmesinden şimdi pek pişmandır." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

EVLATLI

1. [sıfat] Evladı olan

EVİRTİK

1. [sıfat] Evirtime uğramış

EVRİŞİK

1. [sıfat] Evirme yoluyla elde edilen (önerme): "Her insan güler" önermesinin evrişiği, "her gülen insandır" biçiminde olur

EVCİMEN

1. [sıfat] Evine, ailesine çok bağlı (kimse)
   • "Evcimen bir erkek."
2. Ev işlerini iyi bilen, becerikli (kadın)
   • "Reçel, evlerde, evcimen hanımların ellerinde kıvamına eren bir bal değil midir?" (Abdülhak Şinasi Hisar)
3. Aklı başında, sakin
   • "Nağmeler ve hanende sesleri, uslu ve evcimen halkı heyecana ve galeyana getiriyordu." (Abdülhak Şinasi Hisar)

EVLİLİK

1. [isim] Evli olma durumu
   • "Yağmurun evliliğe uğur sayıldığını aklından geçirdi." (Haldun Taner)

EVERMEK

1. [-i] Evlendirmek

EVHAMLI

1. [sıfat] Kuruntulu, kuşkulu, vehimli, mütevehhim

EVVELCE

1. [zarf] Önce
2. Önceleri, eskiden
   • "Evvelce, yolda bir yere çarpmaktan, bir şey devirmekten korkar gibi sünepe sünepe yürürdü." (Refik Halit Karay)

EVİRTİM

1. [isim] Evirtme işi, akis
   • "Aynaların eşya görüntülerini ters göstermesi bir evirtimdir."

EVRİLME

1. [isim] Evrilmek işi

EVİNSİZ

1. [sıfat] Özsüz, boş, kof

EVSEMEK

1. [nsz] Evini, yurdunu özlemek