Ev ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında ev olan 7 harfli 24 kelime var. Ev ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ev olan kelimeler listesine ya da sonu ev ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ev bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

E V Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

EV, VE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

EVVELSİ

1. [sıfat] Evvelki

EVİRTME

1. [isim] Evirtmek işi

EVLİLİK

1. [isim] Evli olma durumu
   • "Yağmurun evliliğe uğur sayıldığını aklından geçirdi." (Haldun Taner)

EVSEMEK

1. [nsz] Evini, yurdunu özlemek

EVRİŞİK

1. [sıfat] Evirme yoluyla elde edilen (önerme): "Her insan güler" önermesinin evrişiği, "her gülen insandır" biçiminde olur

EVRİLİM

...

EVVELCE

1. [zarf] Önce
2. Önceleri, eskiden
   • "Evvelce, yolda bir yere çarpmaktan, bir şey devirmekten korkar gibi sünepe sünepe yürürdü." (Refik Halit Karay)

EVERMEK

1. [-i] Evlendirmek

EVLENME

1. [isim] Evlenmek işi, izdivaç
   • "Ama bu evlenmesinden şimdi pek pişmandır." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

EVLENİŞ

1. [isim] Evlenme işi veya biçimi

EVRİMCİ

1. [isim] Evrimcilik yanlısı olan kimse
2. [sıfat] Evrimcilikle ilgili

EVRİLİR

1. [sıfat] Konu ile yüklemin birbirinin yerine geçmesiyle doğruluğu bozulmayan (önerme): "Her insan güler" evrilir bir önerme sayılır çünkü "her gülen insandır" yargısı yanlış olmaz
2. Alıcıda kullanılıp kimyasal işlemden geçtikten sonra doğrudan doğruya pozitife dönebilen (film)

EVİRGEN

1. [sıfat] İşini bilen, ölçülü ve hesaplı iş gören

EVLATLI

1. [sıfat] Evladı olan

EVİRMEK

1. [-i] Döndürmek, çevirmek
   • "Veznedar lirayı aldı, evirdi çevirdi, dudak büktü..." (Halit Ziya Uşaklıgil)
2. Yapısını değiştirmek, taklip etmek

EVCİLER

...

EVİRTİK

1. [sıfat] Evirtime uğramış

EVVELKİ

1. [sıfat] Önce olan, önceki
   • "Feyziye'nin en parlak devri hürriyetten evvelki devre tesadüf eder." (Refik Halit Karay)
2. İki önceki
   • "Evvelki günkü at hadisesinden hiçbirine bahsetmemişti." (Haldun Taner)

EVRİLME

1. [isim] Evrilmek işi

EVİNSİZ

1. [sıfat] Özsüz, boş, kof