Dost Ne Demek?

Dost

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Sevilen, güvenilen, yakın arkadaş, gönüldaş, iyi görüşülen kimse, düşman karşıtı
   • "Dostlar beni hatırlasın." (Âşık Veysel)
   • "Yolda iki dost edinip on gün birisinin, on gün ötekinin erzak torbasından karnını doyurdu." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Otelde tanıdıkları içinde en çok sevdiği Edibe Hanım, kendi kendine bulup dost olduğu bir genç hanım." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Doğrusu böyle bir düğün dostlar başınaydı. Arkadaşları arasında, günlerden beri hep bunun lafı ediliyordu." (R. Çalapala)
2. Erkek veya kadının evlilik dışı ilişki kurduğu kimse, zamazingo
   • "Bir dostu vardı, belalı, çapkın bir delikanlı." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
3. Sahibine sevgi gösteren hayvan
   • "Köpek insan dostudur."
4. Bir şeye aşırı ilgi duyan, koruyan kimse
   • "Kitap dostu."
5. [sıfat] İyi geçinen, aralarında iyi ilişki bulunan
   • "Yüzleri tatlı, dilleri tatlı, dost insanlardı bunlar." (Tarık Buğra)

• D ile Başlayan Kelimeler
• D ile Biten Kelimeler
• T ile Başlayan Kelimeler
• T ile Biten Kelimeler
• Dost ile Başlayan Kelimeler
• Dost ile Biten Kelimeler
• İçerisinde Dost Geçen Kelimeler
• Dosdoğru ne demek?
• Dost Acı Söyler ne demek?

Dost kelimesi baş harfi d son harfi t olan bir kelime.Başında d sonunda t olan kelimenin birinci harfi d , ikinci harfi o , üçüncü harfi s , dördüncü harfi t . Başı d sonu t olan 4 harfli kelime.