Didi ile başlayan kelimeler

Başında didi olan 24 kelime var. Didi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde didi olan kelimeler listesine ya da sonu didi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında didi bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

15 Harfli Kelimeler

DİDİKLEYEBİLMEK

14 Harfli Kelimeler

DİDİKLEYEBİLME

12 Harfli Kelimeler

DİDİŞEBİLMEK

11 Harfli Kelimeler

DİDİKLENMEK, DİDİKLETMEK, DİDİŞEBİLME

10 Harfli Kelimeler

DİDİKLEMEK, DİDİKLENİŞ, DİDİKLENME, DİDİKLETME, DİDİKLEYİŞ

9 Harfli Kelimeler

DİDİKLEME

8 Harfli Kelimeler

DİDİLMEK, DİDİNGEN, DİDİNMEK, DİDİŞKEN, DİDİŞMEK

7 Harfli Kelimeler

DİDİLME, DİDİNİŞ, DİDİNME, DİDİNTİ, DİDİŞİM, DİDİŞME

5 Harfli Kelimeler

DİDİM

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

DİDİKLEYEBİLMEK

1. [-i] Didikleme imkânı veya olasılığı bulunmak

DİDİKLEYEBİLME

1. [isim] Didikleyebilmek işi

DİDİŞEBİLMEK

1. [nsz] Didişme imkânı veya olasılığı bulunmak

DİDİŞEBİLME

1. [isim] Didişebilmek işi

DİDİKLENMEK

1. [nsz] Didikleme işi yapılmak
   • "Telefon defteri aranıyor, didikleniyor." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

DİDİKLETMEK

1. [-i] Didikleme işini yaptırmak

DİDİKLETME

1. [isim] Didikletmek işi

DİDİKLEMEK

1. [-i] Çekiştirerek veya ısırarak parçalamak, gagalamak
   • "Kuş, sanki öfkesini alamamış gibi gagasıyla yılanı didikliyor sanılırdı." (Memduh Şevket Esendal)
2. Bir yerin veya bir şeyin içindeki eşyayı karıştırarak aramak, araştırmak
   • "Manzumenin yazılı olduğu kâğıdı bulmak için bütün ceplerimi on parmağımla didikledim." (Yusuf Ziya Ortaç)
3. Kendi kendini harap etmek, üzmek
   • "Öfkesinin şiddetinden hep kendi kendini didikledi." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
4. Bir konuyu bütün ayrıntılarıyla gözden geçirmek, iyice araştırmak
5. Huzursuzluk vermek, sıkıntıya sokmak

DİDİKLEYİŞ

1. [isim] Didikleme işi veya biçimi

DİDİKLENME

1. [isim] Didiklenmek işi

DİDİKLENİŞ

1. [isim] Didiklenme işi veya biçimi

DİDİKLEME

1. [isim] Didiklemek işi
   • "Beklemek işkencesi yüreğini fena didiklemeye başladı." (Çetin Altan)

DİDİŞMEK

1. [nsz] El veya sözle birbirini hırpalamak
   • "Anlaşmazlıktan, didişmekten, küçümsemekten, düşman olmaktan hoşlanmadıklarına inanıyordu." (Tarık Buğra)
   • "Böylece, Serdar'la didişip durmak derdinden de kurtulmuştu." (Tarık Buğra)
2. Geçimini sağlamak amacıyla güç şartlarda çalışmak, uğraşmak
   • "Bir lokma kuru ekmek için sabahtan akşama kadar didişen zavallıların hâlini meraklı bir roman gibi dinliyor." (Halide Edip Adıvar)

DİDİŞKEN

1. [sıfat] Didişmekten hoşlanan
   • "Et ayrıca insanı didişken yapar, ihtirasları körükler." (Haldun Taner)

DİDİNMEK

1. [nsz] Çok güçlük çekerek sürekli çalışmak
   • "Size de tiyatronuza da biraz yararlı olabilmek için didiniyorum, parçalanıyorum." (Tarık Buğra)

DİDİNGEN

1. [sıfat] Çok gayret eden
   • "Bu üşenmez, bu didingen, bu uyanık ve çevik adam, mecmuasında yazılmış binlerce imzanın heyecan ve bilgi ağırlığına muadil bir iradeyi tek başına temsil etti." (Peyami Safa)

DİDİLMEK

1. [nsz] Ditme işi yapılmak

DİDİŞME

1. [isim] Didişmek işi
   • "Ne milletlerarasındaki kanlı anlaşmazlıklar ne siyasi partilerin sinsi ve amansız didişmeleri ne tarih ne ilim..." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

DİDİLME

1. [isim] Didilmek işi

DİDİNİŞ

1. [isim] Didinme işi veya biçimi