Cebe ile başlayan kelimeler

Başında cebe olan 9 kelime var. Cebe ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde cebe olan kelimeler listesine ya da sonu cebe ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında cebe bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

11 Harfli Kelimeler

CEBELLEŞMEK

10 Harfli Kelimeler

CEBELLEŞME, CEBERUTLUK

9 Harfli Kelimeler

CEBELLEZİ

7 Harfli Kelimeler

CEBERUT

6 Harfli Kelimeler

CEBECİ, CEBELİ

5 Harfli Kelimeler

CEBEL

4 Harfli Kelimeler

CEBE

B C E E Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

4 Harfli Kelimeler

CEBE

3 Harfli Kelimeler

EBE, ECE

2 Harfli Kelimeler

BE, CE

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

CEBELLEŞMEK

1. [-le] Cedelleşmek
   • "Şehirde işi zor, cebelleşip duruyor." (Tarık Dursun K)

CEBERUTLUK

...

CEBELLEŞME

1. [isim] Cebelleşmek işi

CEBELLEZİ

1. [isim] Hakkı olmayan bir şeyi kendisine mal edip cebine koyma, cebine indirme
   • "Filmin maliyeti on beş bin dolar tutar mı? Sponsora yirmi beş bin gösterilmiş, aradaki fark, elbette cebellezi..." (Atilla İlhan)

CEBERUT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tanrı'nın her şeyin üstünde olan kudreti
   • "Sahibikâinat olan ceberut." (Tevfik Fikret)
2. Tasavvufta Allah'a varmanın üçüncü basamağı
3. Merhametsizlik, zorbalık
   • "Böyle ceberut sahibi firavunlar karşısında ağız açmak haddimize mi düşmüş." (Reşat Nuri Güntekin)
4. [sıfat] Acımasız, merhametsiz, zorba
   • "Ceberut hanım, hiçbir şeye izin vermiyordu ki!" (Atilla İlhan)

CEBELİ

1. [isim] Osmanlı İmparatorluğu döneminde, savaş sırasında tımar, zeamet sahiplerinin dirlikleri oranına göre yanlarında götürmekle yükümlü bulundukları atlı asker
2. Aynı dönemde illerdeki atlı inzibat kuvveti

CEBECİ

1. [isim] Yeniçeri ordusunda silah yapan, onaran ve bakımı ile görevli bulunan, savaşta ordunun silah ve cephanesini ulaştıran yaya kapıkulu ocaklarından bir sınıf asker

CEBEL

1. [isim] Sahipsiz, boş toprak
2. Ekilmemiş tarla, ekime elverişli olmayan yer

CEBE

Kelime Kökeni : Moğolca

1. [isim] Zırh
2. Silah