Ak ile biten 6 harfli kelimeler

Sonunda ak olan 6 harfli 269 kelime var. AK ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ak olan kelimeler listesine ya da başında ak olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BOĞMAK

1. [-i] Bir canlıyı, soluk almasına engel olarak öldürmek
   • "Zavallıyı az kalsın gırtlağından yakalayıp boğacaktı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. El, ip vb. ile bir şeyi çepeçevre sıkmak
3. Motorlu taşıtlarda fazla yakıt, motoru çalışmaz duruma getirmek
4. Renkler uygun düşmemek
   • "Koyu yeşil renk odayı boğdu. Bu renk seni boğmuş."
5. Silik bir duruma getirmek, bastırmak
   • "Galiba bunları dinlememek, duymamak için konuşuyorum; seslerini boğmak, bastırmak için durmamacasına gevezelik ediyorum." (Refik Halit Karay)
6. [-e] Tamamıyla kaplamak, sarmak
   • "Ampulün kör ışığı, dükkânı alaca bir loşluğa boğmuştu." (Mahmut Yesari)
7. [-i] Peş peşe yapmak, bir kimseyi bir şeyin fazlasına eriştirmek veya uğratmak
   • "Güllü'nün boynuna sarılan Cemile, kadının hafif çilli, tombul yanaklarını öpücüklere boğdu." (Orhan Kemal)
8. [-i] Bir durumu başka bir durum yaratarak örtmeye çalışmak
   • "Zaten durumun vahametini sezen müdürle hoca, işi gürültüye boğmak için Atatürk'e müfredat programına dair bir şeyler anlatmaya başladılar." (Haldun Taner)
9. Gelişmesine engel olmak
10. [nsz] Bunaltmak
    • "Daha sıcak basmamıştı; güneş henüz yakmıyor, hava daha boğmuyordu." (Refik Halit Karay)

ILICAK

1. [sıfat] Ilıkça

ÇAĞMAK

1. [-e] Güneş ışığı vurmak
   • "Ömrüm bir tepeye çağmış gün gibi." (Karacaoğlan)

KOLÇAK

1. [isim] Yalnız başparmağı ayrı, diğer dört parmağı bir örülmüş yün eldiven
2. Koltuk veya iskemlenin kol konacak parçası
   • "Pencerenin karşısında, kolçaklarından biri kopuk, sallanan iskemleye oturmuş, iki eliyle sağlam kolçağa sıkı sıkı sarılmıştı." (Ayla Kutlu)
3. Ceket veya gömlek kollarının kirlenmesine engel olmak için bilekten dirseğe kadar geçirilen eğreti kolluk
4. Kola geçirilen işaretli bağ, pazubent
   • "Kızılay kolçağı."
5. Zırhın kola geçirilen parçası

DURMAK

1. [nsz] Hareketsiz durumda olmak
   • "Motorlu su taşıtlarından biri de kanal rıhtımının tam bizim önümüze düşen bir noktasında demir atmış duruyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Dur! Bu işi ben yaparım. Durun hele, bakalım ne olacak!"
   • "Gayri bana dur durak yok... Muhasebe müdürü ... çalışmamdan hoşnut değilmiş." (Tarık Dursun K)
2. İşlemez olmak, çalışmamak
   • "Bileğimdeki saat durmuş." (Aka Gündüz)
3. Bir yerde bir süre oyalanmak, eğlenmek, eğleşmek, tevakkuf etmek
   • "Yolda nerede çeşme gördümse durdum, elimi yüzümü yıkadım, su içtim." (Necati Cumalı)
4. Dinmek, kesilmek
   • "Yağmur durdu."
5. Varlığını sürdürmek
   • "Türklerin yüzlerce yıl önceki kitabeleri hâlâ duruyor."
6. Var olmak
   • "Bu kadar dersim dururken sinemaya nasıl gideyim?"
7. Beklemek, dikilmek
   • "Oturacak değil, ayakta duracak yer yok." (Reşat Nuri Güntekin)
8. Yaşamak
   • "Anneannen duruyor mu?"
9. Birisinin malı olarak bulunmak veya o malla ilişkisi olmak
   • "Yazlık eviniz hâlâ duruyor mu?"
10. Kalmak
    • "Artık çok durmamış, yanındaki hanımla birlikte balodan çıkmış!" (Mahmut Yesari)
11. Bir yerde olmak veya bulunmak
    • "Aspirin getirmeyeceğini adı gibi biliyordu çünkü çekmecesinde dokunulmamış bir kutu duruyordu." (Tarık Buğra)
12. Belli bir durumda, bir görevde bulunmak
    • "Her gelişimde ben de maçları seyreder, kaleci dururdum." (Haldun Taner)
13. Ara vermek
    • "Sabahtan beri hiç durmadım."
14. Bir konuyla çok ilgilenmek, üstüne düşmek
15. [yardımcı fiil] Kök veya gövdeleri sonuna -a (-e) eki almış fiillere gelerek süreklilik bildiren birleşik fiiller oluşturur: Çalışadurmak, bakadurmak, getiredurmak, yiyedurmak gibi

IŞILAK

1. [isim] Parıltı

KURMAK

1. [-i] Bir şeyi oluşturan parçaları birleştirerek bütün durumuna getirmek, monte etmek
   • "Geniş çöl ufukları arasında çadırlarımızı kurduk." (Falih Rıfkı Atay)
2. Hazırlamak
   • "Kurduğu sofraya, yaptığı salataya git de bak." (Refik Halit Karay)
3. Yaylı, zemberekli şeylerde yayı veya zembereği germek
   • "Çocukça bir sevinçle kurduğun çalar saatleri çalıp duruyor." (Haldun Taner)
4. Gereken şartları hazırlayıp kendi kendine olmaya bırakmak
   • "Turşu kurmak."
5. Etkisi ve önemi geniş şeyler meydana getirmek, tesis etmek
   • "Dünyanın en büyük imparatorluklarını kuran kimlerdi?" (Orhan Seyfi Orhon)
6. Yapmak, inşa etmek
   • "Çirkin yapıları örtecek güzel yapılar kuralım." (Nurullah ataç)
7. Yapmak, oluşturmak
   • "Belki on aile keçelerden, kilimlerden çergelerini meyve ağaçlarının altlarına kurdular." (Ömer Seyfettin)
8. Ortaklık sağlamak
9. Belli bir işte beraber çalışacak kimseleri belirlemek
   • "Teşkilatı ilçede sevilip sayılan bir avukat kurmuştu." (Tarık Buğra)
10. Bir araya getirmek, toplamak
    • "Divan kurmak."
11. Gizlice hazırlamak, tasarlamak
    • "Çocukların top oynadıkları kumluktan iskeleye doğru yürürken hep planlar kuruyordu." (Cahit Uçuk)
12. Düşünmek
    • "Yalnız hayalle geçiniyorum, ben yalnız hayal kuruyorum." (Sait Faik Abasıyanık)
13. Aklına koymak
    • "O gitmeyi bir kez kurdu mu artık durmaz."
14. Zihinde büyütmek
    • "Bayram ağa, uşakların söylediklerini kurdukça kurdu." (Halide Edip Adıvar)
15. Sağlamak, oluşturmak
    • "Dostluk kurmak. İlişki kurmak."
16. Bir kimseyi dedikodu veya telkinlerle başkasına karşı öfkelendirmek

TASLAK

1. [isim] Bir şeyi, bir sanat veya edebiyat eserini ana çizgileriyle, türlü bölümleriyle belirten ön çalışma, eskiz
   • "Evet diye devam ettim, hikâyen henüz taslak hâlinde." (Refik Halit Karay)
2. Usta olmadığı hâlde kendini ustaymış gibi göstermeye çalışan kimse

BARÇAK

1. [isim] Kılıç kabzasının siperi

SAVSAK

1. [sıfat] İhmalkâr

TIRNAK

1. [isim] İnsanda ve birçok omurgalı hayvanda parmak uçlarının dış bölümünü örten boynuzsu tabaka
   • "Zarfın ucunu tırnağımla yırttım." (Aka Gündüz)
   • "İş karıştırmak için de ilkin belediyeye tırnak takarlar." (Memduh Şevket Esendal)
2. Kanca gibi araçların kıvrık yeri
3. Gemi demirinin ucundaki yassı parça
4. Ciltçilikte tek yaprakları büküp cildi birleştirebilmek için bir yanında bırakılan şerit durumundaki kenar
5. Heykel dökümünde, kalıp parçalarının birleştirilmesinde kolaylık sağlamak amacı ile yapılan dişlerin her biri
6. Kanun çalmakta kullanılan mızrap
7. Tenekecilerin delik açmak için kullandığı alet, keski
8. Tırnak işareti

ARAMAK

1. [-i] Birini veya bir şeyi bulmaya çalışmak
   • "Dükkânın içinde gözleriyle bir şeyler aradı." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Arayıp soranı olmayan bir hasta."
2. Araştırmak, yoklamak
   • "Ceplerini aramak."
3. Ziyarete, hatır sormaya gitmek
   • "Bir kere düştün mü ne arayan olur ne soran!" (Burhan Felek)
4. Bir şeyin yokluğunu duyarak geri gelmesini istemek, özlemek
   • "Seni çok arıyorum, Ziyacığım." (Cahit Sıtkı Tarancı)
5. Önem verip istemek
   • "Ben böyle şeyleri aramam."
6. Şart koşmak

DAZLAK

1. [sıfat] Başında saçı olmayan (kimse, baş)
   • "Işığı, donuk donuk yansıtan dazlak bir kafa." (Atilla İlhan)

APIŞAK

1. [sıfat] Bacaklarını açarak yürüyen, ayrık bacaklı

BALÇAK

1. [isim] Kabza
2. Kabzanın demir siperi

PUSMAK

1. [nsz] Sinmek
2. Bir şeyi kendine siper edip saklanmak
3. Ortalığı hafif sis kaplamak, pusarmak
   • "Yüce dağlar ne kararıp pusarsın." (Karacaoğlan)

TAPMAK

1. [-e] Tanrı'ya kulluk etmek
2. Herhangi bir şeyi "tanrı" diye tanımak
3. Tutku ile sevmek, bağlanmak
   • "Bütün Bucaklıların bana taptıklarını anlıyorsun." (Ömer Seyfettin)

ZODYAK

...

VARMAK

1. [-e] Erişilmek istenen yere ayak basmak, ulaşmak, vasıl olmak
   • "Köye akşama doğru ancak varabildim." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Var, bildiğini yap. Varsın gelmesin."
   • "Renkli televizyona varıncaya kadar ne varsa aldı."
2. Belli bir duruma veya düzeye gelmek
   • "Yaşı elliye vardı. O şimdi yolun yarısına varmıştı."
3. Hoş olmayan bir sona ermek
   • "Beni tahkir etmeye kadar varıyorsun." (Peyami Safa)
4. Bir şeyi iyice anlamak veya duymak
   • "Tadına varmak. Sırrına varmak."
   • "Varın söylen İrfani'ye yarım ölmesin." (İrfanî)
5. [-i] Acımadan, çekinmeden yapmak
   • "Eli varmak. Dili varmak."
6. Kadın, evlenmek
   • "Gönül verdin derlerdi o delikanlıya / En sonunda varmışsın bir Erzincanlıya." (Ahmet Muhip Dranas)
7. Bir durumdan başka duruma geçmek
   • "Secdeye varmak. Uykuya varmak."

AVANAK

Kelime Kökeni : Ermenice

1. [sıfat] Kolaylıkla kandırılabilen veya aldatılabilen, aptal, bön