AK ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda ak olan 5 harfli 174 kelime var. AK ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ak olan kelimeler listesine ya da başında ak olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

YAPAK

1. [isim] Yapağı

KOKAK

1. [sıfat] Kötü, pis kokan
   • "Üstleri yosunlu, içleri böcekli bu durgun, kokak sular insandaki içmek isteğini kesiyor." (Refik Halit Karay)

ANLAK

1. [isim] Zekâ

UŞŞAK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Türk müziğinde ana makamlardan biri

UYMAK

1. [-e] Ölçüleri birbirini tutmak
   • "Ayakkabı ayağına iyi uydu."
2. Renk, biçim vb. yönünden birbirini tutmak, uygun düşmek
   • "Kravat ceketine uymuş."
3. Zevke, anlayışa uygun düşmek
   • "Sizin tutumunuz bizim görev anlayışımıza uyuyor."
4. Bir inanca, bir anlayışa, bir duruma veya egemen bir güce uygun davranışta bulunmak
   • "Şu acayip sevdaları bırak, muhite uy, zamana uy, hayatını mükemmel kazanırsın." (Peyami Safa)
5. Bağlı kalmak, tabi olmak
   • "Birtakım kayıt ve şartlara uymak zorundaydı."
6. Uygun düşmek, münasip olmak
   • "Her cihette birbirine uyacak kadın erkek bulmak dünyada kabil değildir." (Hüseyin Cahit Yalçın)

SOKAK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] İl, ilçe vb. yerleşim bölgelerinde, iki yanında evler olan, caddeye oranla daha dar veya kısa olabilen yol
   • "Biraz sonra şehrin bütün sokaklarında süvariler dörtnala koşmaya başladılar." (Ömer Seyfettin)
   • "İnsanı kolundan tutup sokağa atmazlar." (Halikarnas Balıkçısı)
   • "Her zaman, saat on bir buçuk dedi mi kadın erkek, kol kola sokağa dökülürlerdi." (Peyami Safa)
   • "Ben böyle şeye gelemem efendim... Ben canımı sokakta bulmadım efendim." (Reşat Nuri Güntekin)

AĞLAK

1. [sıfat] Ağlamaklı
   • "Bana ne, onun sarı parlak bir kumaşa sarınmış ağlak suratlı bodur karısından?" (Adalet Ağaoğlu)

BUDAK

1. [isim] Ağacın dal olacak sürgünü
2. Dalın gövde içindeki başlangıç yeri olan ve tahtalarda görülen yuvarlak koyuca renkte sert bölüm

SIMAK

1. [-i] Kırmak, bozmak
2. Yenmek, mağlup etmek

TALAK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Evliliğin sona ermesi, erkeğin karısını boşaması

ÇOMAK

1. [isim] Ucu topuzlu değnek

MAMAK

...

ASMAK

1. [-i] Bir şeyi aşağıya sarkacak biçimde bir yere iliştirip sarkıtmak
   • "Lambayı tam pencerenin karşısına astı." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Üzerine takınmak, kuşanmak
3. [-i] Bir kimseyi boğazından ip vb. geçirip sallandırarak öldürmek, idam etmek
4. Gitmek zorunda olunan bir yere özürsüz gitmemek
   • "... güzel havada mektebi asamamış bir ilkokul öğrencisi somurtkanlığı ile kafileye katıldım." (Haldun Taner)
5. Görevi olan bir işi özürsüz yapmamak

KURAK

1. Yağışsız (hava, mevsim, yıl)
   • "Kurak bir yıl geçiriyoruz."
2. Nem tutmayan, çabuk kuruyuveren, çorak (toprak)
   • "Bulunduğu toprağın ve yerin sulak, kurak, sıcak ve soğuk olmasına göre gelişir." (Burhan Felek)

SULAK

1. [sıfat] Suyu olan, suyu bol (yer)
   • "Sulak bir sazlığın başında, önümüze bir kaplumbağa çıkmıştı." (Osman Cemal Kaygılı)
2. [isim] Kuşlar için su konulan küçük kap

SUMAK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Antep fıstığıgillerden, sıcak bölgelerde yetişen, kabuğu hekimlikte, yaprakları dericilikte kullanılan bir ağaç (Rhus coriaria)
2. Bu ağacın, ekşilik vermek için dövülerek yemeklere katılan mercimeğe benzeyen meyvesi

UÇMAK

1. [nsz] Kuş, kanatlı böcek vb. hareketli kanatları yardımıyla havada düşmeden durmak, havada yol almak
   • "Biraz havalanıp bir başka kayaya kadar uçtu." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Ben kimsenin hususi hayatına karışmayı asla sevmem ama şu Şahin Paşa, uçan kuşa borcu olduğunu herkes bilirken nasıl oluyor da kumarda bu kadar para kaybediyor." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "O birkaç gün içinde uçan kuştan medet umdum." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Sağıma baktım. İhtiyar yoktu. Güneşin ilk ziyalarıyla beraber kaybolan hayalet gibi sanki silinmiş, uçmuş gitmişti." (Ömer Seyfettin)
2. Uçak vb. araçlar özel mekanizma ile yerden yükselmek, havada yol almak
3. Sıvı, gaz veya buhar durumuna geçmek
4. Rengi solmak
   • "Rengi birdenbire uçtu." (Peyami Safa)
5. Rüzgâr veya başka bir itici güçle yerinden ayrılıp uzağa gitmek
   • "Bu gece tahta perde uçmuş."
6. Yüksek yerden düşmek veya yuvarlanmak
7. Belirmek
   • "Sakalı yeni çıkmış, yüzünde çocukça ifadeler uçuyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
8. Patlayıcı madde ile parçalanmak
9. Uçar gibi dalgalanmak
   • "Elleri trençkotunun cebinde, gözlerini karşı kıyıya dikmiş, saçları savrulurcasına geriye uçuyor." (Atilla İlhan)
10. Çok hızlı gitmek
    • "Hele bir asfalta çıkalım görürsünüz bey, derdi. Uçar bu bizim külüstür." (Reşat Nuri Güntekin)
11. Hava yolu ile gitmek
    • "Yarın İstanbul'a uçuyorum."
12. Yok olmak, ortadan kaybolmak
    • "Bütün kararları uçmuştu. Yüzünde iradesiz hatlar belirdi." (Sait Faik Abasıyanık)
13. Çok sevinmek
14. Keyif verici veya uyuşturucu madde aldıktan sonra hayal âlemine dalıp gitmek
15. Aşırılmak
    • "Bizim kitaplar uçmuş."
16. Dinî inanışa göre ruh ölümden sonra göğe yükselmek

ABLAK

1. [sıfat] Yayvan ve dolgun (yüz)
   • "Şarap kızılı vurmuş ablak yüzüyle öfkeli girdi içeri." (Orhan Kemal)

OTLAK

1. [isim] Hayvan otlatılan yer, salmalık, yaylak, mera
   • "Otlaktan çıktıkları sırada hava kuru soğuktu." (Necati Cumalı)

OVMAK

1. Bir şeyin üzerine bastırarak el gezdirmek
   • "Şakaklarını, bileklerini kolonya ile ovdum." (Sermet Muhtar Alus)
2. Bir yere bir şeyi kuvvetle sürterek temizlemek
   • "Tencereyi ovmak. Tahtaları ovmak."