Ak ile biten 4 harfli kelimeler

Sonunda ak olan 4 harfli 22 kelime var. AK ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ak olan kelimeler listesine ya da başında ak olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

AKAK

1. [isim] Yatak
2. Irmak, dere, çay, küçük akarsu
3. Suyun ivinti yeri
4. Eğimi, inişi fazla olan yer

OCAK

1. [isim] Ateş yakmaya yarayan, pişirme, ısıtma, ısınma vb. amaçlarla kullanılan yer
   • "Üç balıkçı güneş batarken kumların üzerine iki taştan bir ocak yaptılar ve ateş yaktılar." (Halikarnas Balıkçısı)
   • "Aşk tuzakları birçok ocakların sönmesine sebep olmuştur." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Birini bulup da evlenirsem birkaç yıl içinde, yeniden bir ocak tütmeye başlar, diye düşünüyordum." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Hanımefendi, gençliğin kadrini biliniz... Ocağınıza düştük." (Peyami Safa)
2. Şömine
   • "Ocağın önünde oturup acayip bir dikkatle odunların yanışına bakar." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
3. Isı vererek üzerine veya içine konulan maddeleri ısıtan, pişiren, kaynatan, eriten araç veya alet
   • "Anlaşılan çamaşırcı giderken ocağı tam söndürmemiş olacak." (Haldun Taner)
4. Kahvelerde, kuruluşlarda çay, kahve vb.nin yapıldığı yer
   • "Konuşmalar iyice kızışmaya başladığı vakit kahve ocağının önünde görünür." (Salâh Birsel)
5. Yer üstünde veya yer altında cevher çıkarılan yer
   • "Mermer ocağı. Kömür ocağı."
6. Bahçelerde ve bostanlarda her tür meyve ve sebze ekimine ayrılmış, çevresinden biraz yükseltilmiş toprak parçası
   • "Mustafa, arkasına güçlü kuvvetli bir kadın takmış, üç evleğine çizgiler, ocaklar açıyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
7. Aynı amaç ve düşünceyi paylaşanların kurdukları kuruluş veya toplandıkları, görev yaptıkları yer
   • "Başlangıçtan beri burası bir vatansever ocağı idi." (Falih Rıfkı Atay)
8. Yılın otuz bir gün süren, birinci ayı, kânunusani
   • "Ocak ayını sevmem, oldum olası." (Burhan Felek)
9. Yeniçeri teşkilatını oluşturan odalardan her biri
10. Ev, aile, soy
    • "Henüz temelleri atılmayan kendi ocağım kurulmadan yıkılmıştı." (Aka Gündüz)
11. Bazı hastalıkları iyi ettiğine inanılan aile

UŞAK

1. [isim] Çocuk
   • "Doksan yaşına kadar yaşamış, yokluk yüzü görmemiş, oğul uşak toplansa koca bir mahalle olacak kadar bereketlenmiş." (Memduh Şevket Esendal)
2. Herhangi bir bölgenin halkından olan erkek
   • "Kim bilir, bu Anadolu uşaklarının her birinde ne cevherler vardır." (Cahit Sıtkı Tarancı)
3. Erkek hizmetçi
   • "... kapının eşiğinde fraklı, beyaz eldivenli bir uşak duruyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
4. Tayfa
   • "Bir haykırma duyuldu. Uşakları koşturdum. Simit attırdım denize ama deniz geri vermedi." (Zeyyat Selimoğlu)

ODAK

1. [isim] Bir ışık veya ısı kaynağından yayılan ışınların toplandığı yer, mihrak
2. Herhangi bir düşüncede, nitelikte olan kimselerin kaynağı veya bir şeyin toplandığı, yoğunlaştığı yer, mihrak
   • "Herkesin ilgisini çeken bir odak olmaktan mutluluk duyardı." (Muzaffer Uyguner)

İNAK

1. [isim] Dogma

APAK

1. [sıfat] Çok ak

ABAK

...

ULAK

1. [isim] Haberci, haber veren kimse
   • "Az sonra ulaklar oba beylerine haber ulaştırmak için atlanmışlardı." (Nezihe Araz)

UÇAK

1. [isim] Kanatlarının altına havanın yaptığı basınç yardımıyla yükselip ilerleyebilen motorlu hava taşıtı, tayyare

AFAK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ufuklar
   • "Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar, / Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var." (Mehmet Akif Ersoy)

IRAK

1. [sıfat] Uzak
   • "Sesin ıraktan gelir, yürek deler." (Memduh Şevket Esendal)

OPAK

...

AYAK

1. [isim] Bacakların bilekten aşağıda bulunan ve yere basan bölümü
   • "Kalabalıktan en hoşlanan insan vagona ayak attı mı derhâl bir inziva hastalığına tutulur." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Arkasını dönerek sandalyesini muavinin tarafına çevirdi ve ayak ayak üstüne attı." (Peyami Safa)
   • "Amerikan astronotu aya ayak basacağı günkü gazetelerde odalar seçimi havadisleri vardı." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Tevfik'in kızı, kendi evladı gibi büyüttüğüm çocuk, konağa ayak basmıyor." (Halide Edip Adıvar)
2. Bacak
   • "Köy evinin içine ayak basar basmaz, elbette bir saman ve hafif tezek kokusu duyulur." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Bu kazaklar ayağa düştü."
   • "Kısmet ayağına geldi."
   • "Ayağını denk al yavrum, ateşle oyun olmaz diye öğüt verdi." (Haldun Taner)
3. Birtakım şeylerin yerden yüksekçe durmasını sağlayan dayak, destek veya bunlardan her biri
   • "İskemlenin bir ayağı kırık. Bu köprünün dört ayağı var."
   • "Âdettir, genç kızlar girdikleri ailenin terbiyesine, gidişine ayak uydururlar." (Sait Faik Abasıyanık)
4. Vücudun belden aşağı bölümü
   • "Ayağına bir pantolon çekti."
   • "Bu gece büyük hanımın kerem ve ihsan damarları ayağa kalkmıştı; köylüler mutlaka yemek yiyeceklerdi." (Reşat Nuri Güntekin)
5. Yürüyüşün ağırlık veya çabukluk derecesi
   • "Senin ayağınla köye akşama kadar varamayız."
   • "Bütün kahve halkı ayağa kalkıyor." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
6. Basamak
7. Fut
8. Futun küpü alınarak hesaplanan değer
9. Aşağı düzeyde, sıradan, bayağı
   • "Ayak takımı."
10. Mayalardan önce, makama uygun olarak çalınan veya söylenen beste
11. Yarım arşın veya 30,5 cm uzunluğundaki ölçü birimi, kadem
12. Göl ayağı
13. Halk edebiyatında koşuklarda kısa yedekli dizeler
14. Halk edebiyatında uyak
    • "Mânicilerin kafa yormadan buldukları ayaklar Cenap'ı şaşkınlıktan şaşkınlığa sürükler." (Salâh Birsel)
15. Bir doğrunun başka bir doğruyu veya bir düzlemi kestiği nokta
    • "Dikme ayağı."
16. Karakucak ve yağlı güreşte pehlivanların ayrıldıkları beş dereceden biri
17. Altılı ganyanda yer alan her bir koşu

ORAK

1. [isim] Yarım çember biçiminde yassı, ensiz ve keskin metal bir bıçakla, buna bağlı bir saptan oluşan ekin biçme aracı
2. Ekin biçme zamanı
   • "Orakta köylünün işi çok olur."
3. Ekin biçme işi
   • "Ot orağından dönen birkaç köylü, omuzlarında uzun tırpanlarıyla geçiyorlardı." (Memduh Şevket Esendal)

ARAK

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ter
2. Pirinç ve şeker kamışından elde edilen bir tür rakı

ADAK

1. [isim] Adama işi, nezir
   • "Sen bana niye söylemedin? Sadaka verirdik, adak adardık." (Memduh Şevket Esendal)
2. Adanılan şey, nezir
   • "Hanım, bu aldığınız şeylerin adağını unuttunuz." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

UYAK

1. [isim] Şiirde dizelerin sonunda tekrarlanan ve aynı sesi veren heceler veya aynı görevde olmayan, ses bakımından benzeşen ek, kafiye

UZAK

1. [sıfat] Gidilmesi çok süren, çok ötelerde bulunan, ırak, yakın karşıtı
   • "Mualla, uzaklardan bir ses duyar gibi oldu." (Peyami Safa)
   • "Çocuklar ilk günü senden uzak durmuşlardı, nasıl bir kişi olduğunu kestiremiyorlardı." (Tarık Dursun K)
   • "Ben uzak düşmemeye çalışır, karşılarında bir yere ilişirdim." (Yusuf Ziya Ortaç)
2. Arada çok zaman bulunan
   • "Uzak bir gelecekte neler olacağı bilinmez."
3. Eli, gücü veya hükmü yetişmez
   • "O böyle işlerden pek uzaktır."
4. İhtimali az olan
   • "Ben bu işi çok uzak görüyorum."
5. Ayrı, birbiriyle yakın ilgisi olmayan
   • "Ne iyi! Sizinle birlikte uzak şeylerden bahsedebileceğiz." (Peyami Safa)
6. [isim] Yakın olmayan yer
   • "Fazla uzağa gitme."

ATAK

1. [sıfat] Düşüncesizce her işe atılan, cüretkâr
   • "Bütün çocuklar gibi onlar da haşarı, atak ve güreşçi idiler." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Çevik, hareketli
3. Geveze, yalancı

FRAK

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Resmî törenlerde giyilen uzun etekli, eteğinin arkası beline kadar yırtmaçlı, siyah erkek ceketi ve takımı
   • "Babam Cumhuriyet Bayramı törenlerine frak ve silindir giyerek katılırdı." (Çetin Altan)