Aş ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda aş olan 5 harfli 32 kelime var. AŞ ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde aş olan kelimeler listesine ya da başında aş olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

DALAŞ

1. [isim] Kavga, gürültülü bağrışıp çağrışma

GULAŞ

Kelime Kökeni : Macarca

1. [isim] Etli, salçalı bir Macar yemeği

TARAŞ

1. [isim] Tarla, bağ, bahçe vb. yerlerden toplanan üründen artakalanlar

ABRAŞ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Alaca benekli
   • "Abraş at."
2. Klorofil azlığından dolayı açık renkte lekeleri olan (bitki yaprağı)
3. Çarpık, eğri, düzgün olmayan
4. Ters, kaba, görgüsüz (kimse)
5. Çilli, çopur yüzlü, gözleri açık renk olan, çapar (kimse)
6. [isim] Atın tüysüz yerlerinde görülen uyuza benzer bir hastalık
7. [isim] Cildin rengini bozup beyaz benekler ve lekeler yapan hastalık
8. [isim] Deseni ve atkısı bozuk halı

SAVAŞ

1. [isim] Devletlerin diplomatik ilişkilerini keserek giriştikleri silahlı mücadele, harp, cenk
2. Uğraşma, kavga, mücadele
   • "Softalığa savaş açan ilk laikler orada toplanmıştır." (Yusuf Ziya Ortaç)
3. Hayvanların birbirleriyle yaptığı mücadele
   • "Kartallarla leyleklerin savaşı."
4. Bir şeyi ortadan kaldırmak, yok etmek amacıyla girişilen mücadele
   • "Veremle savaş."

GEVAŞ

...

LAVAŞ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Mayalı hamurdan tandırda pişirilerek yapılan ve yapıldığı yere göre büyüklüğü değişen ince ekmek türü
2. Yufka inceliğinde açılmış uzun sade pide

ALMAŞ

1. [isim] İki veya daha çok şeyin sıra ile değiştirilerek kullanılması veya kendiliğinden değişerek çalışması, keşikleme, münavebe
2. Birinin doğru olması ötekinin yanlışlığını gerektiren iki önermenin oluşturduğu sistem

FARAŞ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Toplanan süprüntüleri alıp atmak için kullanılan teneke veya plastikten yapılmış kısa saplı bir tür kürek
   • "Elinde tuttuğu, içi süprüntü dolu faraşı merdivenlerin dibine boşalttı." (Ercüment Ekrem Talu)

OYNAŞ

1. [isim] Aralarında toplumca hoş karşılanmayan ilişkiler bulunan kadın veya erkekten her biri
   • "Bu da öğretmen gibi; gözü işte, aklı oynaşta!" (Memduh Şevket Esendal)

YAVAŞ

1. [sıfat] Hızlı olmayan, çabuk karşıtı
   • "Yavaş bir yürüyüş."
2. Yumuşak huylu, yumuşak başlı
   • "Yavaş adam. Yavaş at."
3. Alçak, hafif
4. [zarf] Alçak, hafif bir biçimde
   • "Yavaş tut, içinde kırılacak eşya var..." (Memduh Şevket Esendal)
5. [zarf] Hızlı olmayarak
   • "Yavaş vurdu."

AKTAŞ

1. [isim] Lüle taşı

TELAŞ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Herhangi bir sebeple acelecilik
   • "Atatürk'ün gelişini göremedik ama koridordaki telaştan meseleyi anladık." (Haldun Taner)
   • "Mabeyni büyük bir telaş alıyor." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "Nazım Paşa böyle bir içtimadan ne kadar telaş etse haklı idi." (Ahmet Rasim)
   • "Polisle ben konuşurum, siz telaş göstermeyin." (Halide Edip Adıvar)
2. Kaygı, tasa, sıkıntı, endişe
   • "Ben geçerken onun telaşı, sizi dürtmesi gözümden kaçmadı." (Halide Edip Adıvar)
3. Şaşkınlıktan doğan karışıklık, kargaşa
   • "O günü vapurda bulunup da hanımların telaşını görseydiniz." (Reşat Nuri Güntekin)

AYYAŞ

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] İçkiye düşkün, içkici, içici, bekri
   • "Ayyaşlar, bol bol buzlu, buzsuz rakı içtiler." (Sait Faik Abasıyanık)

DADAŞ

1. [isim] Erkek kardeş
2. Delikanlı, yiğit kimse
   • "Su katılmamış bir dadaştı ve politika ile uğraşmamıştı." (Tarık Buğra)
3. [ünlem] Yakın dostlar için kullanılan bir seslenme sözü

ŞABAŞ

...

BULAŞ

...

DARAŞ

1. [sıfat] Dar, kasvetli (yer)
   • "O oda hem daraş hem nezaretsiz hem de lodosa karşı..." (Sermet Muhtar Alus)

AKBAŞ

1. [isim] Yazın kutup bölgelerinde yaşayan, kışın ılık kıyılara göçen, kısa ve ince gagalı, siyah bacaklı bir tür yabani kuş, deniz kazı (Bemicla)

TIRAŞ

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Saç veya sakalı kesme işi, yülüme
   • "Tıraştan sonra da bıyık, sakal yerleri belli olurdu." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Ve hele kaybedilecek zaman yüzünden ya tıraş olmaya ya da temizlenmeye vakit kalmazsa..." (Abdülhak Şinasi Hisar)
2. Erkek saçını belli bir biçim vererek kesme
   • "Asker tıraşı."
3. Kesilme ve kazınma zamanı gelmiş saç ve sakal
   • "Üç günlük tıraşıyla hasta yatıyordu."
4. Bir şeyin üzerindeki pürüzleri alma, belli bir biçim vermek için yontma
5. Yalan, asılsız, bıktırıcı söz
   • "Bırak tıraşı, doğru konuş."