U ile biten 4 harfli kelimeler

Sonunda u olan 4 harfli 88 kelime var. U harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde u harfi olan kelimeler listesine ya da başında u harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

BORU

1. [isim] Bir yerden başka bir yere sıvı, gaz vb. aktarmaya yarayan, içi boş, uçları açık, uzun ve dar silindir
   • "Soba borusu kazanın içinden geçerdi." (Necati Cumalı)
   • "Ellerini burunlarına boru çalar gibi götürerek kümeler arasında geçit resmi yapıyorlardı." (Ömer Seyfettin)
   • "Gençlik bu, boru değil." (Atilla İlhan)
   • "Ben evin içinde zaten borusu tutulanlardan bahsedildiğine pek çok defalar müsadif olmuştum." (Halit Ziya Uşaklıgil)
2. Borazan
   • "Ankara'da ilk sabah boru sesinden uyandım." (Ruşen Eşref Ünaydın)

DOKU

1. [isim] Bir vücudun veya bir organın yapı ögelerinden birini oluşturan hücreler bütünü, nesiç
2. Bir bütünün yapısı ve özelliği

ŞÜYU

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Herkesçe duyulma, yayılma

SULU

1. [sıfat] Suyu olan, içinde su bulunan, koyu karşıtı
   • "Eczanede acaba nane suyu yahut zararsız bir sulu ilaç var mıdır?" (Reşat Nuri Güntekin)
2. Suyu çok olan
   • "Onun getirdiği kızarmış eti, şarabı, iri ve sulu elmaları acele yuttu." (Ömer Seyfettin)
3. İçine su katılmış, sulandırılmış olan
   • "Sulu süt."
4. Yersiz şakalar yapan, söz ve davranışları ile çevresini tedirgin eden veya gereksiz iltifatlarda bulunan (kimse)
   • "Ben diyor, akşamdan beri onu kolluyorum. Bilirim sarhoşluğu suludur." (Memduh Şevket Esendal)

UYDU

1. [isim] Bir gezegenin çekiminde bulunarak onun çevresinde dolanan daha küçük gezegen, peyk
   • "Ay, yerin uydusudur."
2. Türlü amaçlarla yerden fırlatılan ve genellikle kapalı bir yörünge çizerek yer çevresinde dolanan araç
3. [sıfat] İşlerini ve davranışlarını daha güçlü birinin isteğine uyduran (devlet, kurum, kişi)

SUCU

1. [isim] Su satan veya evlere su taşıyan kimse, saka

VURU

1. [isim] Kalbin, gevşeyip kasılmasından ileri gelen kımıldanışı, vuruş

EBRU

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Kâğıt süslemeciliğinde kitre, kola vb. yapıştırıcılarla yoğunlaştırılmış su üzerine, neft yağı ile sulandırılmış yağlı boya damlatılarak yapılan ve kâğıda geçirilen süs

UĞRU

1. [isim] Hırsız
   • "Şehrin en korkunç uğruları, katilleri buradan dışarı çıkamaz." (Salâh Birsel)

OLTU

...

OTSU

1. [sıfat] Ot gibi olan, gövdesi odunlaşmayan, kısa ömürlü (bitki), otsul

KONU

1. [isim] Konuşmada, yazıda, eserde ele alınan düşünce, olay veya durum, mevzu
   • "Öğretmenimizin verdiği konuları manzum yazardım." (Yusuf Ziya Ortaç)
2. Üzerinde konuşulan şey, bahis
   • "Daha fazla tafsilata girmeyi bugün zararlı gördüğüm için bu konuda susacağım." (Burhan Felek)

GURU

1. [isim] Brahmacı eğitimde, yüksek kasttan gençleri ve öğrencileri yetiştiren, manevi gücünün en yüksek noktada olduğuna inanılan kimse
2. Herhangi bir sanat dalında veya işte en üst derecede değerlendirilen usta, pir

KOÇU

Kelime Kökeni : Macarca

1. [isim] Süslü bir çeşit gezme arabası
2. Direkler üzerine, yüksekte kurulmuş zahire ambarı

ÇOĞU

1. [zamir] Bir şeyin büyük bölümü
   • "Biz o zaman okuduğumuz mısraların çoğunu ezber bilirdik." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "İkinci defa düğünümüzden bahsettim: -Biraz daha sabret Sara dedi. Çoğu gitti azı kaldı." (Aka Gündüz)
2. Çok kimse
   • "Arkadaşlarımın çoğu gibi mektebe lalalarla, uşaklarla gitmedim." (Ahmet Hamdi Tanpınar)

EKRU

...

TOFU

Kelime Kökeni : Japonca

1. [isim] Soya eti

AVLU

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Bir yapının veya yapı grubunun ortasında kalan üstü açık, duvarla çevrili alan, hayat (II)
   • "O dar, o şekilsiz avluya bir masa, iki sandalye koydu." (Memduh Şevket Esendal)

KURU

1. [sıfat] Suyu, nemi olmayan, yaş ve nemli karşıtı
   • "Yanakları kuruydu fakat gözleri tamamıyla siyah yaştı." (Halide Edip Adıvar)
2. Yağış almayan veya üzerinde bitki olmayan
   • "Kuru çöl. Kuru tepeler."
3. Daha sonra kullanılmak için kurutulmuş, taze ve yeşil karşıtı
   • "Evlerin önlerine kuru meşe dallarıyla örtülü çardaklar yapmışlar." (Refik Halit Karay)
4. Canlılığını yitirmiş (bitki)
   • "Çiçek açmaz kuru bir ağaç, ötmeyi unutmuş bir kuş mu oldum?" (Halide Edip Adıvar)
5. Zayıf, çelimsiz, arık, sıska, kaknem
   • "Kara, kuru, kibirli, kazık gibi bir kadın!" (Halide Edip Adıvar)
6. Salgısı olmayan
   • "Kuru öksürük. Kuru egzama."
7. Döşenmemiş, çıplak
   • "Kuru tahtaya oturma!"
8. Katıksız, yanında başka şey olmayan (yiyecek)
   • "Kuru çayla karın doyar mı?"
9. Etkisi ve sonucu olmayan
   • "Şahsına topluluğun isteğini emanet edenler boş bir riya, kuru bir şeref olsun diye laf etmediler." (Ruşen Eşref Ünaydın)
10. Heyecanı, tadı olmayan, tekdüze
    • "Kuru, zevksiz bir hayat."
11. Akıcı olmayan, duygudan yoksun
    • "Kuru bir anlatım."
12. [isim] Kuru fasulye

BUĞU

1. [isim] Su buharı
   • "İçimde buz gibi bir buğu, gittikçe yayılarak beni ürperte ürperte öldürmeye çalışıyor." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. Soğuk bir cisim üzerinde ince bir tabaka durumunda yoğunlaşmış sıvı
   • "Biz bile kendimizi en sadık bir aynada görmek istesek nefesimizin buğusu aynamızı bulandırır." (Abdülhak Şinasi Hisar)