ÇE ile baslayan 5 harfli kelimeler

Başında çe olan 5 harfli 46 kelime var. ÇE ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde çe olan kelimeler listesine ya da sonu çe ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÇECİK

1. [isim] Madenî kulp, halka, çivi

ÇEKİM

1. [isim] Çekme işi
2. Fiillerin çeşitli zaman, kişi ve kiplere, adların da ad durumlarına göre uğradıkları değişiklikler, tasrif
3. Herhangi bir cismin, başka bir cismi kendine doğru çekme gücü, cazibe
   • "Güneş çekimi. Yer çekimi. Mıknatıs çekimi."
4. Alıcının sürekli olarak çalıştırılmasıyla elde edilen film parçası, plan

ÇEKME

1. [isim] Çekmek işi
   • "Siyah kehribar tespihini çekmeye başladı." (Cahit Uçuk)
2. Çekmece
   • "Sonra çekmesinden pembe bir dosya çıkarıp önüne sürdü." (Haldun Taner)
3. Yüksekteki ince dalları çekip kesmeye yarar, ay biçiminde, uzun saplı, ağzı tırtıklı bıçak
4. Parmak veya mızrapla çalınan çalgı
5. Ağacın yapısındaki nem oranının azalması sonucu boyutlarının küçülmesi
6. İş yaparken giyilen bir tür şalvar
7. [sıfat] Çekilerek giyilen veya kullanılan
   • "Erkekleri yandan lastikli çekme fotinden başkasını bilmiyorlardı." (Refik Halit Karay)
8. [sıfat] Düzgün biçimli
   • "Çekme burun."
9. Vücut bölümlerinin bükücü kas gücü ile bir direnci kendisine yaklaştırması

ÇELLO

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Viyolonsel

ÇEHRE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Yüz (II)
   • "Ben şimdi o güzel çehreden başka / Ne bir yüz düşünür ne hatırlarım." (Ncmettin Halil Onan)
   • "Benimle yalnız kalınca yine bir nöbet ağlayıp sızlayacaklarını hissettiğim için çatkın bir çehre almıştım." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Bir şeyim yok, asabım bozuk diye cevap veriyor, çehre ediyordu." (Refik Halit Karay)
   • "İhtiyarın çehresi fena hâlde bozulmuştu." (Ömer Seyfettin)
2. Görünüş
3. Kimlik
   • "Şehrin etnik çehresi de bizim için az çok meçhuldür." (Ahmet Hamdi Tanpınar)
4. Somurtkanlık

ÇENET

1. [isim] Açıldığında tohumların ortaya çıktığı kabuk
2. İstiridye vb. iki çeneli yumuşakçalarda, kolsu ayaklılarda kavkının iki parçasından her biri

ÇELGİ

1. [isim] Alna bağlanan yazma, yemeni

ÇEPER

1. [isim] Çit
   • "Sıra sıra çeperler / Çepere su serperler / Irak yoldan geleni / Terli terli öperler." (Halk türküsü)
2. Ahlaksız, huysuz, geçimsiz kimse
3. Bağ çubuğu, çalı çırpı
4. Sebze bahçesi
5. Zar

ÇEPİN

1. [isim] Bahçelerde kullanılan küçük çapa

ÇERGE

1. [isim] Derme çatma çadır, göçebe çadırı
   • "Belki on aile keçelerden, kilimlerden çergelerini meyve ağaçlarının altlarına kurdular." (Ömer Seyfettin)
2. Çingene çadırı
3. Otağ

ÇEBİÇ

1. [isim] Bir yaşındaki keçi yavrusu

ÇEKÇE

...

ÇEDİK

1. [isim] Mesh üzerine giyilen sarı pabuç
   • "Kavuğu başından düşmüş, çedik pabuçlarından biri ayağından fırlamış." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Terlik

ÇELME

1. [isim] Çelmek işi
   • "Bir keresinde de karısı şişman kocasına ustalıkla bir çelme attı." (Haldun Taner)
2. Birini yere düşürmek için ayağının önüne ayak uzatma
   • "Bir itişme, bir bakışma, bir yanındakine çelme vurup öne geçme yarışıdır gidiyordu." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Herkesin birbirine çamur attığı, çelme taktığı, birbirinin gözünü oyduğu bu dünyada..." (Haldun Taner)
3. Arkadan hafifçe bağlanan baş örtüsü

ÇENEK

1. [isim] Tohumda embriyoyu kaplayan etli bölüm
   • "Bakla, fasulye gibi bitkilerin tohumlarında ikişer çenek bulunur."
2. Kuşların gagasını oluşturan alt ve üst bölümlerden her biri
3. Böceklerde ağzın iki yanında bulunan parçalayıcı sert organ

ÇELEK

1. [isim] Boynuzu kırık veya eğri hayvan

ÇEKİŞ

1. [isim] Çekme işi veya biçimi
   • "Bir düğümü bir çekişte açmak imkânını temin eden kesik ip ucunu bulunca durdular." (Peyami Safa)
2. Bir motorun çekme gücü
   • "Benim arabanın çekişi çok iyi."
3. Ağız kavgası

ÇEMİÇ

Kelime Kökeni : Ermenice

1. [isim] Dut veya üzüm kurusu

ÇEPEL

1. [isim] Kir, bulaşık, çamur, pislik
2. Ürüne karışmış yabancı madde
   • "Üzümün çepelini ayıkladı."
3. Çalı çırpı
4. Bozuk, kapalı, yağmurlu hava
   • "Şu saatte kar yağıyordur, daha fenası hava çepeldir, sokaklar çamurludur." (Refik Halit Karay)

ÇEÇEN

...