ÇE ile baslayan 5 harfli kelimeler

Başında çe olan 5 harfli 46 kelime var. ÇE ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde çe olan kelimeler listesine ya da sonu çe ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÇEKİK

1. [sıfat] Yanlara doğru çekilerek gerilmiş gibi olan
   • "Çekik göz. Çekik kaş."
2. İçeriye doğru kaçmış, batık
   • "Zayıf, ince uzun bir vücudu, kuru, çekik esmer bir yüzü var." (Peyami Safa)

ÇELİK

1. [isim] Su verilerek çok sert ve esnek bir duruma getirilebilen, birleşiminde az miktarda karbon bulunan demir ve karbon alaşımı, polat
   • "Süngülerini çelikten birer parmak gibi göğe kaldırmışlar." (Ruşen Eşref Ünaydın)
   • "Çelik ve demir vücuduyla hassas bir sporcuya benziyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
2. [sıfat] Bu alaşımdan yapılmış
   • "Tavandaki abajursuz, çelik elektrik lambasını yakmış okuyordu." (Sait Faik Abasıyanık)

ÇEKER

1. [isim] Bir tartma aletinin kaldırabildiği ağırlık miktarı

ÇEVİK

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Kolaylık ve çabuklukla davranan, tetik, atik
   • "Sofrada Atatürk'ün pek kuvvetli ve çevik birkaç arkadaşı vardı." (Falih Rıfkı Atay)

ÇELLO

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Viyolonsel

ÇELGİ

1. [isim] Alna bağlanan yazma, yemeni

ÇEKİŞ

1. [isim] Çekme işi veya biçimi
   • "Bir düğümü bir çekişte açmak imkânını temin eden kesik ip ucunu bulunca durdular." (Peyami Safa)
2. Bir motorun çekme gücü
   • "Benim arabanın çekişi çok iyi."
3. Ağız kavgası

ÇEPNİ

...

ÇEBİÇ

1. [isim] Bir yaşındaki keçi yavrusu

ÇEDİK

1. [isim] Mesh üzerine giyilen sarı pabuç
   • "Kavuğu başından düşmüş, çedik pabuçlarından biri ayağından fırlamış." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Terlik

ÇEMİÇ

Kelime Kökeni : Ermenice

1. [isim] Dut veya üzüm kurusu

ÇEMİŞ

1. [sıfat] Sıska, zayıf (kimse)
2. Görgüsüz, kaba (kimse)

ÇEPEL

1. [isim] Kir, bulaşık, çamur, pislik
2. Ürüne karışmış yabancı madde
   • "Üzümün çepelini ayıkladı."
3. Çalı çırpı
4. Bozuk, kapalı, yağmurlu hava
   • "Şu saatte kar yağıyordur, daha fenası hava çepeldir, sokaklar çamurludur." (Refik Halit Karay)

ÇEKEK

1. [isim] Kayık, mavna ve küçük gemilerin karaya çekildikleri yer
   • "Kıyıdaki kayık çekekleri yıktırıldı."

ÇEKÇE

...

ÇEMÇE

1. [isim] Çömçe

ÇEMEN

1. [isim] Maydanozgillerden, kimyon türü bir bitki (Cuminum cyminum)
2. Bu bitkinin kokulu tohumu
3. Bu tohumu un durumuna getirip sarımsak, kırmızıbiberle karıştırarak yapılan, genellikle pastırma üzerine sürülen macun

ÇEÇEN

...

ÇELEN

1. [isim] Ev saçağı

ÇELEK

1. [isim] Boynuzu kırık veya eğri hayvan