Çe ile başlayan 5 harfli kelimeler

Başında çe olan 5 harfli 49 kelime var. Çe ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde çe olan kelimeler listesine ya da sonu çe ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında çe bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÇEVRİ

1. [isim] Bir söz veya davranışı görünür anlamından başka bir anlamda kabul etme, tevil
2. Girdap
   • "Hava çevrisi şiddetli olduğundan ağaçları söker, yapıları yıkar."

ÇEKİÇ

1. [isim] Çivi çakma, madenleri dövme vb. işlerde kullanılan saplı bir el aleti
2. Yaklaşık 1,20 m uzunluğundaki madenî tele bağlı ve ağırlığı 7,257 kg olan gülle

ÇERÇİ

1. [isim] Köy, pazar vb. yerlerde dolaşarak ufak tefek tuhafiye eşyası satan kimse
2. Bazı bölgelerde tuhafiyeci

ÇEHRE

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Yüz (II)
   • "Ben şimdi o güzel çehreden başka / Ne bir yüz düşünür ne hatırlarım." (Ncmettin Halil Onan)
   • "Benimle yalnız kalınca yine bir nöbet ağlayıp sızlayacaklarını hissettiğim için çatkın bir çehre almıştım." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Bir şeyim yok, asabım bozuk diye cevap veriyor, çehre ediyordu." (Refik Halit Karay)
   • "İhtiyarın çehresi fena hâlde bozulmuştu." (Ömer Seyfettin)
2. Görünüş
3. Kimlik
   • "Şehrin etnik çehresi de bizim için az çok meçhuldür." (Ahmet Hamdi Tanpınar)
4. Somurtkanlık

ÇELİM

1. [isim] Güç, kuvvet

ÇEKÜL

1. [isim] Ucuna küçük bir ağırlık bağlanmış iple oluşturulan, yer çekiminin doğrultusunu belirtmek için sarkıtılarak kullanılan bir araç, şakul

ÇEPNİ

...

ÇELEN

1. [isim] Ev saçağı

ÇEREZ

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Asıl yemekten sayılmayan, peynir, zeytin vb. yiyecekler
2. Yemek dışında yenilen yaş veya kuru yemiş vb. şeyler
   • "Çorba, file, keklik, balık, biraz çerez, bir iki biradan sonra hesabımı sordum." (Ahmet Rasim)

ÇEPER

1. [isim] Çit
   • "Sıra sıra çeperler / Çepere su serperler / Irak yoldan geleni / Terli terli öperler." (Halk türküsü)
2. Ahlaksız, huysuz, geçimsiz kimse
3. Bağ çubuğu, çalı çırpı
4. Sebze bahçesi
5. Zar

ÇEMEN

1. [isim] Maydanozgillerden, kimyon türü bir bitki (Cuminum cyminum)
2. Bu bitkinin kokulu tohumu
3. Bu tohumu un durumuna getirip sarımsak, kırmızıbiberle karıştırarak yapılan, genellikle pastırma üzerine sürülen macun

ÇEMİÇ

Kelime Kökeni : Ermenice

1. [isim] Dut veya üzüm kurusu

ÇEMÇE

1. [isim] Çömçe

ÇEPİN

1. [isim] Bahçelerde kullanılan küçük çapa

ÇELİK

1. [isim] Su verilerek çok sert ve esnek bir duruma getirilebilen, birleşiminde az miktarda karbon bulunan demir ve karbon alaşımı, polat
   • "Süngülerini çelikten birer parmak gibi göğe kaldırmışlar." (Ruşen Eşref Ünaydın)
   • "Çelik ve demir vücuduyla hassas bir sporcuya benziyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
2. [sıfat] Bu alaşımdan yapılmış
   • "Tavandaki abajursuz, çelik elektrik lambasını yakmış okuyordu." (Sait Faik Abasıyanık)

ÇEŞİT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Aynı türden olan şeylerin bazı özelliklerle ayrılan öbeklerinden her biri, tür, nev
   • "Her çeşit insanı kavrayacak bir sunuş tarzı vardı." (Haldun Taner)
2. Canlıların bölümlenmesinde, bireylerden oluşan, türden daha küçük birlik
3. [sıfat] Türlü
   • "Bu camilerin her biri başka planda başka çeşittir." (Yahya Kemal Beyatlı)

ÇEKEK

1. [isim] Kayık, mavna ve küçük gemilerin karaya çekildikleri yer
   • "Kıyıdaki kayık çekekleri yıktırıldı."

ÇEPEZ

1. [isim] Bozuk ipek kozası

ÇEBİÇ

1. [isim] Bir yaşındaki keçi yavrusu

ÇEKEM

1. [isim] Yeşil yapraklı, dikensi, ateşe atıldığında çatırdayarak yanan bir bitki