A ile başlayan 4 harfli kelimeler

Başında a olan 4 harfli 284 kelime var. A harfi ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde a harfi olan kelimeler listesine ya da sonu a harfi ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında a bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

AĞVA

...

ARAF

...

AYAL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Karı, eş
   • "Çocuklar uyumuştur / Efendi gazete okur / Ayali dikiş dikmektedir." (Orhan Veli Kanık)

ALDI

1. "söylemeye başladı" anlamında kullanılan bir söz
   • "Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı." (Necati Cumalı)
   • "Uykuysa, uyumak bir marifetse al uykuyu diyerek akşama kadar uyudum." (Tarık Buğra)
   • "Al sana bir bela daha!"
   • "Al takke ver külah, kırsal kesimi çocuğunu okutmanın yararına inandırdık." (Atilla İlhan)

AYIT

1. [isim] Mine çiçeğigillerden, Akdeniz çevresinde yetişen, mavi, beyaz veya menekşe renginde çiçekler açan, 1-2 m boyunda bir ağaççık, hayıt (Vitex agnus-castus)

APAZ

1. [isim] Avuç

ARZU

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] İstek, dilek
   • "Kendi arzumla Anadolu'ya gitmek kararını verdim." (Refik Halit Karay)
   • "Koşmak, raksetmek, tehlikeli jimnastik hünerleri icra etmek arzuları duyuyordum." (Ömer Seyfettin)
   • "Arzum kaldı toprağında taşında." (Halk türküsü)
   • "Düşündüğüm, arzu ettiğim gibi saf bulduğum bu adama hürmet ederdim." (Memduh Şevket Esendal)
2. Heves
   • "İçimde nice zamandan kalma bir arzu var." (Atilla İlhan)

AVRO

1. [isim] Avrupa Birliği'nin ortak para birimi, ekü

AŞIK

1. [isim] Aşık kemiği
   • "Yonca, bu iki erkek çocuktan ayrı bir yaratık olduğunu, onlarla aşık atamayacağını bilir ..." (Oktay Rifat)
2. Aşırma

ANÜS

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Sindirim sisteminin sonunda bulunan ve dışkının atılmasına yarayan çıkış deliği, makat, şerç

AYLI

1. [sıfat] Üzerinde ay biçimi bulunan
   • "Beyaz aylı kırmızı bir bayrak."
2. Ay ışığı olan, mehtaplı
   • "Aylı geceler."
3. Gebe

AĞIZ

1. [isim] Yüzde, avurtlarla iki çene arasında, ses çıkarmaya, soluk alıp vermeye ve besinleri içine almaya yarayan boşluk
   • "Yusuf Efendi biçareye ağız açtırmıyordu."
   • "Gelgelelim Akif, Berlin'e gidip de oradaki kahveleri gördüğü vakit ağız değiştirmek zorunda kalır." (Salâh Birsel)
   • "Kolonya dökmekten, şeker tutmaktan, iyi gözükeceğim diye ağız etmekten yoruldu." (Lâtife Tekin)
   • "Ben nasıl ağız kullanıyorsam sen de o yolda konuş."
2. Bu boşluğun dudakları çevrelediği bölümü
   • "Küçük bir ağız."
   • "Aman efendim, bendenize bir ağız açtılar, donakalmışım." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Çok şükür, ağzı laf yapandan çok, eli işe yatkın aydınlara muhtaç olduğumuzu, anlar gibiyiz." (Atilla İlhan)
   • "Hey zavallı balık, diyor, ağzın var dilin yok" (Sait Faik Abasıyanık)
3. Kapların veya içi boş şeylerin açık tarafı
   • "Ağızları kopmuş bir çay takımının arasına gizlenmiş, koyu renkli bir cildi oradan alarak bana uzattı." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
4. Bir akarsuyun denize veya göle döküldüğü yer, munsap
   • "Çay ağzı."
5. Koy, körfez, liman, yol vb. yerlerin açık yanı
   • "Körfezin ağzı. Yol ağzında."
6. Birkaç yolun birbirine kavuştuğu yer, kavşak
7. Kesici aletlerin keskin tarafı
   • "Çelik ağızlı, küçük gül makasını kâğıdından çıkardı." (Refik Halit Karay)
8. Bir dilin sınırları içinde, bölgelere ve sınıflara göre değişen söyleyiş özelliği
   • "Anlaşılmaz, garip köylü ağızlarıyla konuşuluyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
9. Üslup, ifade özelliği
   • "Ertesi günü bazı gazeteler bu haberin bir noktasını yarı resmî bir ağızla tekzip ettiler." (Tarık Buğra)
10. Uç, kenar
    • "Topun ağzında. Uçurumun ağzında."
11. Birini yanıltmak, kandırmak amacıyla dolambaçlı birtakım sözler söyleme özelliği
12. Bir bölge ezgilerinde görülen özelliklerin tümü

AYOL

1. [ünlem] Genellikle kadınların kullandığı bir seslenme sözü
   • "Ayol! Sen nerelerde kaldın?"

ABES

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Gereksiz, yersiz, boş
   • "Artık söylemekte bir mahzur olmadığından gizlemek abes." (Refik Halit Karay)
   • "Annem eniştemizin bu son sözlerini dinlemeyi artık abes bulurdu." (Abdülhak Şinasi Hisar)
   • "Yazarlarımızın çoğu yalnızca kendi ürünlerinin ne amaçla üretildiğini sayıp dökerek bir anlamda abesle iştigal ediyorlar." (Tomris Uyar)
2. Akla ve gerçeğe aykırı
3. [zarf] Gereksiz bir biçimde

AĞSI

1. [sıfat] Ağ görünüşünde olan, ağ gibi örülmüş olan

AORT

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kalbin sol karıncığından çıkan ve vücuda kırmızı kan dağıtan büyük atardamar

AŞIM

1. [isim] Aşma işi
2. Erkek hayvanın dişisiyle çiftleşmesi
   • "Hayvan aşım istasyonu."

AZAT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Serbest bırakma
   • "Zavallı kuş birdenbire sendeledi, azat olduğuna inanmıyor gibi durdu." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Okullarda paydos
3. [sıfat] Serbest bırakılmış olan

AKRA

...

ARMA

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Bir devletin, bir hanedanın veya bir şehrin sembolü olarak kabul edilmiş resim, harf veya şekil, ongun
2. Geminin yürümesine hizmet eden direk, seren, ip, halat ve yelken takımı