Ön ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında ön olan 7 harfli 15 kelime var. Ön ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ön olan kelimeler listesine ya da sonu ön ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında ön bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÖNLÜKLÜ

1. [sıfat] Önlük giymiş olan
   • "Şimdi odada biri kadın, öbürü erkek iki kişi var, ikisi de beyaz önlüklü, hasta bakıcı veya doktor." (Refik Halit Karay)

ÖNDELİK

1. [isim] Yapılacak bir hizmet veya satın alınacak bir mal için anlaşmaya göre önceden ödenen miktar, avans
   • "Üstelik Dostoyevski bunun için 4500 ruble öndelik almış ama romanı yayıncıya göndereceği gün yazdıklarını beğenmeyerek yırtmıştır." (Salâh Birsel)

ÖNCÜLÜK

1. [isim] Öncü olma durumu
2. Önderlik
   • "Bu millet Batı tipi tiyatroyu Muhsin Ertuğrul'un öncülüğüne borçlu..." (Haldun Taner)

ÖNEMSİZ

1. [sıfat] Önemi olmayan, ehemmiyetsiz

ÖNÜNDEN

1. [zarf] ...-den biraz önce

ÖNLEYİŞ

1. [isim] Önleme işi veya biçimi

ÖNCELİK

1. [isim] Bir şeyin öbüründen önce olması durumu, evleviyet, takaddüm

ÖNLEMEK

1. [-i] Bir şeyin olmasına veya yapılmasına engel olmak
   • "Her an bu tempoyu duymamı kim, nasıl önleyecek?" (Haldun Taner)
2. Ortaya çıkan veya çıkacağı düşünülen bir tehlikeyi durdurmak, önüne geçmek
   • "Yakın felaketi önlemek için esaslı tedbir almak güçtür." (Falih Rıfkı Atay)

ÖNCEDEN

1. [zarf] Başlarken, başlangıçta, daha önce, evvelce
   • "Önceden bilmiyordu, sonra öğrendi."

ÖNERMEK

1. [-i] Bir sorunu çözmek üzere bir şey öne sürmek, teklif etmek
   • "Birtakım pratik öğütler, temrinler önerir." (Haldun Taner)

ÖNOLOJİ

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Şarap ve şarap yapımıyla ilgilenen bilim dalı

ÖNLENİŞ

1. [isim] Önlenme işi veya biçimi

ÖNLENME

1. [isim] Önlenmek işi

ÖNCESİZ

1. [sıfat] Zamanda başlangıcı olmayan, ezelî
   • "Evren öncesizdir."

ÖNGÖRME

1. [isim] Öngörmek işi