Ç ile biten 2 harfli kelimeler

Sonunda ç olan 2 harfli 5 kelime var. Ç harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde ç harfi olan kelimeler listesine ya da başında ç harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

İÇ

1. [isim] Herhangi bir durumun, cismin veya alanın sınırları arasında bulunan bir yer, dâhil, dış karşıtı
   • "Deniz gecenin içinde, gece denizin içindedir." (Çetin Altan)
   • "Akşamları ikişer üçer kadeh içer, karşılıklı iç dökerdik." (Necati Cumalı)
   • "Hem parayı iç et, üstüne bir de söv, ha?" (Orhan Hançerlioğlu)
   • "Derin bir iç geçirişti ki ah çekişti denilebilir." (Refik Halit Karay)
2. Oyuk şeylerin boşluğu
   • "Hafif hafif iç çekmeler, tek hıçkırıklar, konser hâlinde ağlamalar." (Halide Edip Adıvar)
   • "Cip hazır dedi. İnşallah süspansiyonu iyidir yoksa yollarda içimiz dışımıza çıkacak." (Refik Erduran)
   • "Gençtim, güzeldim, düzgüne, rastığa, janjanlı çoraba benim de içim gidiyordu." (Aka Gündüz)
   • "Sanki ağlayan ve en çok içi yanan o değildi." (Tarık Buğra)
3. Cisimlerin yüzeyleri arasında kalan her nokta
   • "Tahtanın içi çürümüş."
   • "Ay içim eziliyor kızım... Uzatma çabuk söyle." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Bu bahçede insanın içini bayıltan hanımeli, gül ve salkım kokuları binbir ot kokusuna karışıyordu." (Halide Edip Adıvar)
4. Nesnelerin arasında bulunan kimse veya nesne
5. Ten ile dış giysiler arası
   • "Boynumda kalın yün atkı, içimde çift kat fanila, gene de titriyorum." (Erhan Bener)
6. Kabuğu olan veya dışı kabuk durumunda bulunan yiyeceklerde kabuğun sardığı bölüm
   • "Ekmek içi. Ceviz içi."
7. Pirinç, soğan ve baharatla hazırlanan, dolmalarda kullanılan karışım
8. Mide, bağırsak, karın
   • "İçi bulanmak. İçi sürmek."
9. Akıl, gönül, irade gibi insanın manevi varlığını oluşturan şeylerden herhangi biri
   • "İçimizdeki sevinçleri, kederleri paylaşacak insan nerde?" (Sait Faik Abasıyanık)
10. Bir ülke, şehir, topluluk vb.nde olan veya yapılan
    • "Yurt içi ulaşım. Şehir içi haberleşme. Aile içi ilişkiler."
11. Değişik yemeklerde kullanılmak üzere et ile sebzelerin ince kıyımının karıştırılması ve yoğrulmasıyla meydana getirilen karışım
12. [sıfat] Somut kavramlarda iki veya ikiden çok şeyde merkeze daha yakın olan
    • "İç kapının perdesi yanlara doğru açıldı." (Peyami Safa)
13. [sıfat] İnsanın manevi varlığıyla ilgili olan
    • "İç dünyamız."
14. Muhteva

ÜÇ

1. [isim] İkiden sonra gelen sayının adı
   • "Üç aşağı beş yukarı anlaştık sayılır." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Bu sayıyı gösteren 3, III rakamlarının adı
3. [sıfat] İkiden bir artık

ÖÇ

1. [isim] Kötü bir davranış veya sözü cezalandırmak için kötülükle karşılık verme isteği ve işi, intikam
   • "Bunda da biraz öç, biraz nispet, biraz kurum arzusu vardır." (Aka Gündüz)
   • "Öç almak ister gibi konuşuyordu ama kime taş attığı belli olmuyordu." (Haldun Taner)

UÇ

1. [isim] Genellikle uzun bir nesnenin incelerek biten son ve sivri noktası
   • "Bu resmin iki gözü bir makasın ucu ile oyulmuştu." (Aka Gündüz)
   • "Ucu bucağı görünmeyen okyanusların karanlık dalgaları üzerinde avare yüzen bir çöp gibi yalnız." (Peyami Safa)
   • "Ne yapalım, ucunda ölüm yok ya!" (Mahmut Yesari)
   • "Ömür boyu hiçbir işin ucundan tutmamış insanlar için bile bir yaşlılık fonu düzenlenmiş." (Haldun Taner)
2. Bir şeyin baş veya son noktası
3. Bir şeyin kenarı
   • "Kırk kişilik bir masanın bir ucunda, üç kişiyiz." (Refik Halit Karay)
4. Bir uzaklığın son noktası
   • "İstikbal bu yolun ucundan bir güneş gibi doğuyor." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Günbegün artmada dert ile gamım / Uç verdi yaralar sıralandı gel." (Bayburtlu Zihni)
5. Bir şeyin başı, tepesi
6. [sıfat] Bir şeye gereğinden çok fazla bağlanan, önem veren, ekstrem
7. Türk devletlerinde genellikle sınır boylarındaki eyalet ve sancak

AÇ

1. [sıfat] Yemek yemesi gereken, tok karşıtı
   • "Aç ne yemez, tok ne demez." (Divanü Lügati't-Türk)
   • "Fatma'nın yemek çantası olmasaydı, dün aç kalmıştım." (Falih Rıfkı Atay)
2. [isim] Yiyecek bulamayan kimse
   • "Ben hem öksüzüm hem yetimim hem de tam 23 saattir açım." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
3. Gözü doymaz, haris
   • "Ne aç adam."
4. Çok istekli, hevesli
5. [zarf] Karnı doymamış olarak
   • "Ben aç yattım mı kötü kötü rüyalar görürüm nedense." (Orhan Kemal)