Sonunda un olan 6 harfli 42 kelime var. UN ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde un olan kelimeler listesine ya da başında un olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

MAYMUN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Dört ayaklı, iki ayağı üzerinde de yürüyebilen, ormanda toplu olarak yaşayan, kuyruklu hayvan
  2. Taklitçi
  3. [sıfat] Çirkin ve gülünç
    • "Maymun herif."

TAYFUN

Kelime Kökeni : İngilizce

  1. [isim] Çin Denizi'nde ve Hint Denizi'nde görülen güçlü kasırga

MAZNUN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. Sanık

BUNGUN

  1. [sıfat] Sıkıntılı

NAVLUN

Kelime Kökeni : Rumca

  1. [isim] Bir yerden başka yere ulaştırmak için gemiye alınan eşyanın bütünü
  2. Taşıyıcı tarafından, gemisinde taşınacak yük için istenen ücret
    • "Kendi kesemden navlun parasını ödeyecektim, nasıl olsa." (Ercüment Ekrem Talu)

MECNUN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Sevdadan ötürü kendini kaybetmiş
  2. Çılgın, deli
    • "Alelade, herkesteki gibi beş on kuruşluk bir maldı, buna kıymet verebilmek için insan mecnun olmalı." (Refik Halit Karay)

METFUN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Gömülmüş olan, gömülü

KOYGUN

  1. [sıfat] Dokunaklı, etkili, içli, acıklı

MEDYUN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Verecekli, borçlu

YOKSUN

  1. [sıfat] Belli bir şeyden kendisinde olmayan, belli bir şeyin yokluğunu çeken, mahrum
    • "Ahmet Kerim'i epeyce tatlı bir zevkten yoksun kılan bu söz, Samim'e irade dışı bir âcizlik gibi gelir ve onu gülmeden katıltırdı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
    • "Kadın konularında sağduyudan hayli yoksun oluşu kalıtımsaldı." (Refik Erduran)

MEVZUN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Biçimli, düzgün, oranlı, uyumlu
    • "Mevzun vücut."
  2. Ölçülü
    • "Mevzun bir söz."

KUZGUN

  1. [isim] Ötücü kuşlar takımının kargagiller familyasından, Kuzey Amerika'nın dağlık, fundalık yerlerinde bulunan, tüyleri siyah renkte olup mavi renkte parlayan bir kuş türü, karakarga (Corvus corax)
    • "Atasözlerinde, ya devlet başa, ya kuzgun leşe demişiz." (Burhan Felek)
    • "Belki kuzguna yavrusu güzel görünür, diyeceksiniz ama inanın bu sokaktaki en güzel ev bizimkiydi." (Ahmet Ümit)

GÖKSUN
...
MERHUN
...
COŞKUN

  1. [sıfat] Coşmuş olan
    • "Hayır, sular ne kadar coşkun olsa ben giderim." (Tevfik Fikret)

MESKUN
...
BOZGUN

  1. [isim] Bir toplulukta karşılıklı güvenin bozulması ile beliren karışıklık
    • "Durdu ve bir anda bütün mukavemeti bozguna uğradı." (Peyami Safa)
  2. Yenilgi
    • "Büyük bozgundan sonra Şam istasyonunda bırakmaya mecbur olduğumuz en son vagonun bile içi mecidiye dolu idi." (Falih Rıfkı Atay)
  3. [sıfat] Bozulmuş, dağılmış
    • "Bozgun ordu."
  4. [sıfat] Morali bozulmuş, çökmüş, yılgın

MEFTUN

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Tutkun, gönül vermiş, vurulmuş
    • "Şehriban'a hayran, meftun, mecnunca bağlı idim." (Refik Halit Karay)

DİLHUN
...
BARBUN
...
Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü