Um ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda um olan 5 harfli 43 kelime var. UM ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde um olan kelimeler listesine ya da başında um olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

MEŞUM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Uğursuz
   • "İlk çocuğunu doğuran genç bir kadına meşum şeyler söylememeliydim, sustum." (Aka Gündüz)

DOLUM

1. [isim] Doldurma işi
   • "Benzin dolum yeri."

VAKUM

Kelime Kökeni : Latince

1. [isim] Boşluk

KONUM

1. [isim] Bir kimsenin veya bir şeyin bir yerdeki durumu veya duruş biçimi, pozisyon
2. Yeryüzünde bir noktanın, enlem ve boylamların yardımıyla bulunan yeri, konuş
3. Bir şehrin uzak ve yakın çevresiyle her türlü ilişkisini sağlayan ve şehrin gelişmesini etkileyen coğrafi şartlarının bütünü

FORUM

Kelime Kökeni : Latince

1. [isim] Eski Romalılar zamanında, Roma'da ve diğer şehirlerde kamu işlerini konuşmak için halkın toplandığı alan
2. Toplu tartışma
3. Bazı sorunların görüşülerek karara bağlandığı genel toplantı
4. Tartışma alanı
   • "Basın, uygar ulusların forumudur."

HÜCUM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Saldırma, saldırı, saldırış
   • "Bizdik o hücumun bütün aşkıyla kanatlı / Bizdik o sabah ilk atılan safta yüz atlı." (Yahya Kemal Beyatlı)
   • "Küçük bir çakı ile üzerime hücum etti." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Üşüşme, bir yere toplanma
3. [ünlem] "İleri" anlamında kullanılan bir seslenme sözü
4. Sert eleştiri
   • "Sözleri gazetelerin hücumuna yol açtı."
5. Gol atmak veya sayı kazanmak amacıyla yapılan akın, hamle

KOŞUM

1. [isim] Araba hayvanının kayış takımı, koşum takımı
   • "Koşumlarındaki ziller şıngırdadılar." (Necati Cumalı)
2. Hayvanın arabaya koşulması

OYLUM

1. [sıfat] İçi oyulmuş, çukur duruma getirilmiş
2. [isim] Resimde derinlik, üç boyutluk etkisi, mimarlıkta mekân karşılığı
3. [isim] Hacim

BOĞUM

1. [isim] Boğulmuş, sıkılmış yer
   • "Sağ elinin şehadet parmağının ilk boğumuyla tetiği çekti." (Ömer Seyfettin)
2. Parmak, kamış, saz vb. bitkilerin şişkince bölümü
3. İnce damarların veya sinirlerin yumak gibi toplandığı yer
   • "Lenf boğumları. Sinir boğumları."

YORUM

1. [isim] Bir yazının veya bir sözün, anlaşılması güç yönlerini açıklayarak aydınlığa kavuşturma, tefsir
2. Bir olayı belli bir görüşe göre açıklama, değerlendirme
   • "Böyle bir yorum hiçbir şey öğretmez." (Falih Rıfkı Atay)
3. Gizli veya hayalî olan bir şeyden anlam çıkarma
4. Bir müzik parçasını veya bir tiyatro oyununu kendine özgü bir duyarlık ve teknikle çalma, söyleme veya oynama

SOYUM

...

ÇORUM

...

DURUM

1. [isim] Bir şeyin içinde bulunduğu koşulların hepsi, vaziyet, hâl, keyfiyet, mevki, pozisyon
   • "Genel Sekreter, kazadaki sıtma durumu hakkında verdiğim uzun tafsilattan pek memnun kaldı." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Duruş biçimi, konum
3. Bireyin toplum içindeki ilişkileriyle belirlenen yeri
4. Ad soyundan kelimelerin birbirleriyle edatlarla ve fiillerle ilişkilerini belirleyen biçim, hâl
   • "Yalın durum. Belirtme durumu. Kalma durumu."

SOKUM

1. [isim] Lokma
2. Yufka ekmeğinden yapılan dürüm

KETUM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Ağzı sıkı
   • "Ne kadar da ketumdur, katlandığı acıları sergilemeyi hiç sevmez." (Atilla İlhan)
   • "Sefirlerin az konuşması, ketum olması şarttır derler ya, laf!" (Haldun Taner)

YUTUM

1. [isim] Yutma işi

TUTUM

1. [isim] Tutulan yol, davranış
   • "Anlayışsızlıklarınız ve yanlış tutumlarınız yüzünden beni inatçı sanıyorsunuz." (Tarık Buğra)
2. Para veya herhangi bir şeyi dikkatli kullanma, idare, idareli tüketme, iktisat, tasarruf, ekonomi

OLÇUM

1. [isim] Hekimlik taslayan kimse
2. Kendini becerikli, usta gösteren kimse
3. Eli işe yatkın, becerikli kimse

CORUM

1. [isim] Balık akını
2. Uskumruların büyük balıklardan korkarak kıyıya sığınması durumu

RÜSUM

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Vergiler