Tu ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında tu olan 7 harfli 44 kelime var. Tu ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde tu olan kelimeler listesine ya da sonu tu ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında tu bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

T U Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

2 Harfli Kelimeler

TU, UT

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

TUNUSLU

...

TUZLUCA

...

TUTARAK

1. [isim] Sara
   • "... fakat babamın kimseye gidecek hâli yok. Rakı tutarağı tutunca pantolonunu bile satıyor." (Halide Edip Adıvar)

TUTULUŞ

1. [isim] Tutulma işi veya biçimi

TUTUŞMA

1. [isim] Tutuşmak işi

TULUMCU

1. [isim] Tulum çalan kimse

TUTUNMA

1. [isim] Tutunmak işi

TUĞRALI

1. [sıfat] Tuğrası olan

TUTARLI

1. [sıfat] Aralarında çelişki bulunmayan, her bakımdan uyumlu, insicamlı

TUTANAK

1. [isim] Meclis, kurul, mahkeme vb. yerlerde söylenen sözlerin olduğu gibi yazıya geçirilmesi, zabıt, zabıtname
2. Bir durumu tespit eden veya edenler tarafından imzalanan belge, zabıt varakası
3. Birçok kimsenin imzaladığı rapor, mazbata

TUTULUM

1. [isim] Bir yıl boyunca güneşin gök küresi üzerinde çizdiği çemberin sınırladığı daire, ekliptik

TUTKULU

1. [sıfat] Tutkusu olan, ihtiraslı

TUTAMAK

1. [isim] Tutamaç
   • "Viraj tutamağı."
2. Tutunacak, dayanacak, güvenecek şey

TURNİKE

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] İnsanların teker teker geçmesini sağlamak amacıyla bazı yerlere konulan, uçlarından birinin çevresinde dönebilecek düzende yatay olarak yerleştirilmiş çarpı biçiminde araç

TUTARIK

1. [isim] Sara

TUZUMSU

1. [sıfat] Tuzsu

TURŞUCU

1. [isim] Turşu yapan veya satan kimse
   • "Bir turşucunun yanında çalışıyordum." (Çetin Altan)

TUŞLAMA

1. [isim] Tuşlamak işi veya durumu

TUTUKLU

1. [isim] Kanun yoluyla hürriyetlerinden alıkonularak bir yere kapatılan kimse, tutuk, mevkuf
   • "Girip çıkan resmîler, siviller, elleri bağlı ya da çözük tutuklular..." (Çetin Altan)

TUTULMA

1. [isim] Tutulmak işi, popülarite
2. Bir gök cisminin, araya başka bir cismin girmesiyle bütününün veya bir bölümünün görünmez duruma gelmesi olayı