T ile biten 4 harfli kelimeler

Sonunda t olan 4 harfli 175 kelime var. T harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde t harfi olan kelimeler listesine ya da başında t harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

AHİT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kendi kendine söz vererek bir işi üzerine alma, ant
   • "Ahdim olsun, bu işi yapacağım."
2. Antlaşma
3. Devir, zaman

BUUT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Boyut
2. Uzunluk

PUNT

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Bir şey için uygun zaman, fırsat
   • "O döner dönmez bir punduna getirip tanıştırayım sizi." (Atilla İlhan)

BAHT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Olacakların, kaçınılmaz olduğunu belirleyen ilahî iradenin insan için veya bir toplum için çizdiği hayat tarzı, kader, talih
2. Şans
   • "Ben Atatürk'ü birkaç defa görmek bahtına erenlerdenim." (Haldun Taner)

TOHT

1. [isim] Çoban köpeklerinin boynuna takılan dikenli demir halka, tasma

ZAPT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Zor kullanarak ele geçirme
   • "Bizans'ta Sırp memleketlerini zapt ettilerse de bir müddet sonra bazı kısımlara geniş otonomiler verdiler." (Falih Rıfkı Atay)
2. Tutma, hâkim olma
   • "İşte o vakit ben zaptı imkânsız bir vahşi kedi hâline girmişim." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Neveser bir sevinç çığlığını zor zapt etmişti." (Atilla İlhan)

HIRT

1. [sıfat] Sersem, budala, ahmak

TEŞT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Çamaşır leğeni

DERT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Üzüntü
   • "Gündüz ya bir yere sokulup uyur ya sessiz sedasız sokaklarda dolaşır. Fakat akşam oldu mu derdi teper." (Halide Edip Adıvar)
   • "Elimden çeker alır, kime dert anlatırım o zaman?" (Aka Gündüz)
   • "Artık açıkça mahallenin başına dert olmaya başlamış." (Yaşar Nabi Nayır)
   • "Nereden buraya gelmiş, âlemin başına dert kesilmişti." (Refik Halit Karay)
2. Hastalık
   • "Hastayım derdime verem diyorlar." (Faruk Nafiz Çamlıbel)
   • "Benim derdim başımdan aşkın, bir de onunla uğraşamam şimdi." (Ahmet Ümit)
3. Ağrı
4. Sorun, kaygı
   • "Ne var ki dert evin satılması ile bitmeyecekti." (Tarık Buğra)
5. Ur
   • "Boynunda dert çıkmış."

EŞİT

1. [sıfat] Yapı, değer, boyut, nicelik ve nitelik bakımından birbirinden ne artık ne eksik olmayan (iki veya daha çok şey), müsavi
   • "Bunlar bastonlarına dayanarak hep eşit adımlarla yürürler." (Salâh Birsel)
2. Aynı haklardan yararlanan, aynı düzeyde olan (kimse)
   • "Herkes ... kanun önünde eşittir." (Anayasa)

KELT

...

KURT

1. [isim] Köpekgillerden, Avrupa, Asya ve Kuzey Amerika'da yaşayan, postu gri sarı renkli, yırtıcı, etçil memeli hayvan (Canis lupus)
   • "Kurdun oğlu akıbet kurt olur, demiş ve bu söz beş muallimin meslek ve ilim haysiyetine dokunmuştur." (Reşat Nuri Güntekin)
2. Bir yeri, bir şeyi iyi bilen
3. [sıfat] İşini iyi bilen, aldanmaz, kurnaz
   • "Deminden beri sus pus olmuş, fırsat bekleyen kurt müşterilerin ilk defa sesi duyuluyor." (Haldun Taner)

KUUT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Namazın oturularak kılınan kısmı
2. Oturma

JANT

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Taşıtlarda, lastiklerin takıldığı tekerleğin çember biçimindeki bölümü, ispit

PUŞT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Eş cinsel erkeklerin cinsel zevklerine hizmet eden sapık erkek çocuk
   • "Bu gurbet ellerde candan usandım / El kahrını çekmede ömrüm puşt oldu." (Halk türküsü)
2. [ünlem] Ağır ve kaba sövgü sözü

HÖST

1. [ünlem] At, katır, sığır vb. hayvanları, özellikle öküzü durdurmak için kullanılan bir seslenme sözü
   • "Höst, höst, diye bağırdı. At oralı olmadı." (Abbas Sayar )
2. Bir kimseyi uyarmak için kullanılan bir seslenme sözü

ÖZÜT

1. [isim] Bir maddenin herhangi bir yolla elde edilmiş olan özü, ekstre

MÜRT

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Ölmüş, gebermiş (hayvan)

FERT

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Birey
   • "Mustafa Kemal bir fert değil, bir timsaldir." (Yahya Kemal Beyatlı)

EVET

1. [edat] "Öyledir" anlamında doğrulama veya tasdik kelimesi, olur, oldu, peki, tamam, ya, beli, ha, he
   • "Evet, bu bahsin en canlı noktası buradadır." (Yahya Kemal Beyatlı)
2. Konuşma arasında cümlenin olumlu anlamını pekiştirmek için kullanılan bir söz
   • "Gidip kendisiyle konuştum evet sonra da..."