P ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda p olan 5 harfli 102 kelime var. P harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde p harfi olan kelimeler listesine ya da başında p harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

CENUP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Güney

NESEP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Soy, baba soyu

MUHİP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Seven, sevgi besleyen, dost

TAZİP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Azaba sokma, üzme

KATİP

...

NASİP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Birinin payına düşen şey
   • "Acaba İstanbul'u bir daha görmek nasip olacak mı?" (Halide Edip Adıvar)
   • "Herkes ondan haz veya hüzün, kendi nasibini alırdı." (Abdülhak Şinasi Hisar)
2. Bir kimsenin elde edebildiği, sahip olabildiği şey
   • "Türk'e ve Türk vatanına bir kurtuluş nasip ise onu gene Mehmetçiklerden beklemeliyiz." (Aka Gündüz)
   • "Konaktaki hamamlardan halayıklar, hizmetçiler de nasiplerini alırmış." (Salâh Birsel)
   • "Allah bana o rezaletle gelmeyi nasip etmesin, ölmek daha iyi." (Halide Edip Adıvar)
   • "Hiçbir erkeğe nasip olmadığını iddia edeceğim hayat, hep kaçamaklarla dolu idi." (Refik Halit Karay)
3. Kısmet, talih, baht
   • "Tembellerin nasibi aç kalmaktır."
4. Günlük kazanç

ESBAP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sebepler, nedenler

TALİP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] İsteyen, istekli
   • "Keşke bilmeksizin, tesadüfen, İsmail'in almak istediği bu kıza talip çıkmış bir adam vaziyetinde kalsaydım." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
2. [isim] Genellikle evlenmek isteyen ve bu isteğini evleneceği kimseye bildiren erkek
   • "O taşralı müteahhidin ona talip olmasıyla bütün bu tasavvurlar bir anda yıkılıvermişti." (Haldun Taner)

ÇORAP

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Pamuk, yün vb.nden örülen, ayağa giyilen giyecek
   • "Köşede bağdaş kurmuş, önce kunduralarını, sonra da çoraplarını çıkarmış." (Sait Faik Abasıyanık)

GALİP

Kelime Kökeni : Arapça

1. Bir yarışma, karşılaşma, çatışma vb. sonunda yenen, üstün gelen, başarı kazanan
   • "Bunlar galipler tarafından haksızca esir edilmiş vatandaşlardı." (Aka Gündüz)

HABİP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sevgili

ESVAP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Giysi
   • "Bütün esvabı bir mintan ve eski bir pantolondan ibaretti." (Yahya Kemal Beyatlı)

ÜSLUP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Anlatma, oluş, deyiş veya yapış biçimi, tarz
   • "Akşam içinde en büyük üstatların eserleri kadar mükemmel ve muhteşem olan tabiat bize bir eda ve üslup dersi verir." (Abdülhak Şinasi Hisar)
2. Bir sanatçıya, bir çağa veya bir ülkeye özgü teknik, renk, biçimlendirme ve söyleyiş özelliği, biçem, stil
   • "Bu üslup ruhumun yazıma akseden hâletini gösteriyor." (Refik Halit Karay)
3. Sanatçının görüş, duyuş, anlayış ve anlatıştaki özelliği veya bir türün, bir çağın kendine özgü anlatış biçimi, biçem, tarz, stil
   • "Üslup beyan aynıyla insandır." (Yahya Kemal Beyatlı)

CÜNÜP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Dinin buyurduğu biçimde henüz yıkanmadığı için temiz sayılmayan (kimse), cenabet

DOLAP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Genellikle tahtadan yapılmış, bölme veya çekmelerine eşya konulan kapaklı mobilya
   • "Hemen aynalı dolabını açtı, en iyi çarşafını çıkararak acele giyinmeye başladı." (Peyami Safa)
   • "İleride işler yapmaya, dolaplar çevirmeye başlarsa kendi de bundan istifade edecekti." (Ercüment Ekrem Talu)
2. Dönerek çalışan ve özellikle su çeken düzen
   • "Kuyu dolabı."
3. Dönme dolap
4. İstanbul bedesteninde dükkân
   • "Bedestende iki dolap tutuyor."
5. Orta oyununda sahnede dükkân veya ev olarak kullanılan dekor
6. Düzen
   • "Çevrilen dolabı sezdi."

LAKAP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Bir kimseye, bir aileye kendi adından ayrı olarak sonradan takılan, o kimsenin veya o ailenin bir özelliğinden kaynaklanan ad
   • "Arkadaşının taktığı bu lakabı, Ger Ali, soyadı kanunu çıkınca isminin başından alıp sonuna koydu mu bilmiyorum." (Yusuf Ziya Ortaç)

ÜRGÜP

...

NİSAP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yeter sayı

MUSAP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Başına bir kötülük, felaket gelmiş olan
2. Hastalığa yakalanmış, tutulmuş, uğramış
   • "Herkes, hastalığın cinsine göre, aşağı yukarı musap sayılır." (Sait Faik Abasıyanık)

HİTAP

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sözü birine veya birilerine yöneltme, seslenme
   • "Kötü konuşuyoruz, bilhassa tanımadıklarımıza hitap ederken tamamıyla kekeliyoruz." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)