N ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda n olan 5 harfli 542 kelime var. N harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde n harfi olan kelimeler listesine ya da başında n harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ÇİMEN

1. [isim] Kendiliğinden yetişmiş çim
   • "Baş başa uzandık seninle ıslak / Çimenlerine yaz bahçelerinin." (Ahmet Hamdi Tanpınar)

KAĞAN

1. [isim] Hanların bağlı olduğu devlet başkanı, hakan, imparator

REHİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tutu
   • "Hâlbuki yalının rehinde olduğunu pekâlâ işitmiştim." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Beş lira için ananın saatini rehine koyduğunu unuttun mu?" (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

AFYON

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Olgunlaşmamış haşhaş kapsüllerine yapılan çizintilerden sızan, güçlü bir zehir olmakla birlikte içinde morfin, kodein vb. uyuşturucular bulunan madde

DOĞAN

1. [isim] Kartalgillerden, sırtı kül rengi ve enine çizgili, küçük kuş, fare vb. ile beslenen ve alıştırılarak kuş avında kullanılan yırtıcı bir kuş (Falco peregrinus)

HAŞİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [sıfat] Sert, kırıcı, gönül kırıcı
   • "Bu ağlamayacak kadar keskin, sert, haşin çocuk yüzü birdenbire bir yağmur gibi ağlamaya başladı." (Sait Faik Abasıyanık)

METAN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Çürümekte olan karbonlu maddelerden çıkan, havada sarı bir alevle yanan, renksiz bir gaz, bataklık gazı (CH4)

SAVAN

1. [isim] Pamuk ipliğinden yapılan kalınca kilim
2. Yaygı, örtü

HATUN

1. [isim] Kadın
2. Bayan, hanım
   • "Emine hatun."
3. Eş, zevce
4. Yüksek makamdaki kadınlara ve hakan eşlerine verilen unvan
   • "Bağdat hatun."

ONGUN

1. [sıfat] Çok verimli, bol, eksiksiz
2. Yarar duruma gelmiş, bayındır
3. Mutlu
4. Kutlu, uğurlu

DÜDEN

1. [isim] Kireçli bölgelerde kirecin erimesi veya yer altındaki karstlı bir çukur tavanın çökmesiyle oluşan doğal kuyu

MADUN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Alt
2. Ast

RUGAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Ayakkabı, çanta vb. yapımında kullanılan parlak deri
   • "Yağmurlu havalarda kaldırımlar ne güzeldirler, rugan gibi parlarlar." (Peyami Safa)
2. [sıfat] Bu deriden yapılmış
   • "Nevin'in babası siyah ipek çoraplarıyla rugan ayakkabısını giymişti." (Sait Faik Abasıyanık)

ÇIKIN

1. [isim] Bir beze sarılarak düğümlenmiş küçük bohça, çıkı
   • "Eteğinin altında çıkın çıkın altınları vardır." (Refik Halit Karay)

MEZON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Elektrondan ağır, protondan hafif bir atom cisimciği

İNGİN

1. [sıfat] Engin (II), münhat
   • "İngin yerlere gittim mi daha bir iyilik, daha bir ferahlık duyuyorum kendimde." (Nurullah ataç)
2. [isim] Nezle
   • "Burun ingini. Göğüs ingini. Bağırsak ingini."

POTİN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Koncu ayak bileğini örtecek kadar uzun olan, bağcıklı veya yan tarafı lastikli ayakkabı
   • "Soyunmaya hatta potinlerini çıkarmaya takati yoktu." (Sait Faik Abasıyanık)

GEREN

1. [isim] Kuruyunca çatlayan toprak, verimsiz, tuzlu, killi toprak

TABAN

1. [isim] Ayağın alt yüzü, aya
   • "Her akşam gazete başına kırk para kazanmak için şehrin dört bir köşesinden buraya kadar taban tepmek..." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Boyları bosları bile taban tabana zıttı." (Haldun Taner)
   • "Haydi bakalım, tabana kuvvet!"
   • "Sanki yerden taş aldığımı, hayır eğildiğimi görmüş gibi tabana kuvvet kaçıyor." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Üstü kapalı bir yerin gezinilen, ayakla basılan yüzü, tavan karşıtı
   • "En iyisi, çantayı da tabancayı da atıp tabanları yağlamaktı." (Tarık Buğra)
3. Ayakkabının alt bölümü
4. Kaide
5. Bir şeyin en alt bölümü
6. Değerlendirmede en alt derece
7. Bir toplumu, bir kuruluşu oluşturan, yönetime katılmadan etkili olan kitle
   • "Partinin tabanının istekleri doğrultusunda..."
8. Temel, temel ilke, baz
9. Bir ırmağın en derin olan orta yeri
10. Dikey duran direk, çubuk, seren vb.nin alt bölümü
11. Bir cismin veya bir biçimin yüksekliğini ölçmek için aşağıdan yukarıya doğru başlama noktası olarak alınan yüzey veya çizgi, kaide
    • "Piramidin tabanı. Üçgenin tabanı."
12. Tarlanın düz ve verimli kesimi
13. Kılıç vb. yapımında kullanılan iyi cins demir

ZİHİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Canlının duygu ve davranışlar dışındaki ruhsal süreç ve etkinliklerinin bütünü
   • "Zihnim boşaldıkça daha doğrusu rahat zamanlarımda Türkçenin güzelliklerini, orijinal cilvelerini düşünürüm." (Burhan Felek)
   • "Nezihe ne yapıp yapmış, genç zabitin zihnine girmiş, bir hafta sonra, onunla nişanlanmış." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Günlerden beri bu düşünce, Anadolu'ya geçmek zihnini altüst ediyordu." (Samim Kocagöz)
   • "Bu istifham, bozuk bir plak gibi bütün gün zihnini tırmaladı durdu." (Haldun Taner)
2. Bellek
   • "Bu yavrucuğa bakarak hayalini zihnimde büyütmeye başladım." (Ömer Seyfettin)
   • "Çünkü teyzesine, oğlanın son senelerinde zihni karışmasın diye dönünceye kadar hastalandığından hatta ölürse ölümünden bahsedilmemesini sıkı sıkı vasiyet etmişti." (Halide Edip Adıvar)
3. Anlayış, kavrayış
   • "Zihni açık."
4. Bilinç, dimağ