N ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda n olan 5 harfli 542 kelime var. N harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde n harfi olan kelimeler listesine ya da başında n harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

ERDEN

1. [sıfat] Bakire
   • "Bu cinayetleri işlemiş olanların iç dünyalarında erden kalmış yığınla insani zenginlik belirir." (Selim İleri)

LAKİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [bağlaç] Ama, fakat
   • "Halis bir şiir fena okunabilir lakin sahte bir şiir iyi okunamaz." (Yahya Kemal Beyatlı)

İÇKİN

1. [sıfat] Varlığın içinde bulunan, varlığın yapısına karışmış olan, mündemiç
2. Yalnızca bilinçten olan, yalnızca bilinç içeriği olarak var olan, mündemiç
3. Deney içinde kalan, deneyi aşmayan
4. Dünya içinde, dünyada olan

ERGİN

1. [sıfat] Olmuş, yetişmiş, kemale ermiş
   • "Ergin yemiş. Ergin ekin."
2. Haklarını kendi kullanmak için yasanın gösterdiği yaşa gelmiş olan (kimse), reşit
   • "Oğlunun bilgin, ergin, akıllı, uslu olmasını istiyordu." (Nezihe Araz)

DERUN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] İç, içeri, öz
2. Gönül, yürek, ruh

ERKİN

1. [sıfat] Hiçbir şarta bağlı olmayan, istediği gibi davranabilen, serbest

ETKEN

1. [isim] Etki eden şey, faktör
   • "Yazınımızın gelenek değiştirmesine bağlı olarak değişik etkenleri var bu durumun." (Necati Cumalı)
2. Bir madde üzerinde belli bir değişiklik yapan şey, müessir
3. Doğrudan doğruya öznenin yaptığı işi anlatan, öznesi belli olan fiil, aktif, aktif fiil, malum, edilgen karşıtı
   • "Kırmak, bilmek etken fiillerdir."

BEZEN

1. [isim] Bezek, süs

HALEN

...

PEKİN

...

İLHAN

1. [isim] İmparator
2. İran Moğollarında hükümdarın unvanı

IZGIN

1. [isim] Tohumlarından yağ çıkarılan bir bitki (Eruca cappadocica)

KAYAN

1. [sıfat] Kayarak yer değiştiren
2. [isim] Yassı, düz, kat kat oluşmuş taş
3. [isim] Dağdan inen sel

KOTAN

1. [isim] Pulluk, büyük saban

AYVAN

1. [isim] Eyvan

DÜMEN

Kelime Kökeni : İtalyanca

1. [isim] Hava ve deniz taşıtlarında, taşıta istenilen yönü vermeye ve belirli bir doğrultuda götürmeye yarayan hareketli parça
   • "Herhâlde kaçmayı düşünüyor olmalıydı. Yolun kenarındaki tek tük ağaçlara doğru dümen kırdı." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Kimimiz dümen tutar mavnalarda / Kimimiz çımacıdır halat başında." (Orhan Veli Kanık)
   • "Başımıza gelenler, son elli yılda ekonominin dümenini elinde tutan sıfırlardan kaynaklanıyor." (Aydın Boysan)
2. Yönetim, idare
3. Dalavere, hile
   • "Hani öldürseler yaşayamazdı bensiz? Yalan mıydı? Dümen miydi?" (Orhan Kemal)

KOŞİN

Kelime Kökeni : İngilizce

1. [isim] Ağır, hareketsiz, bol ve kabarık tüylü bir tavuk ırkı

ONGEN

1. [isim] On açısı, on kenarı olan çokgen

TORUN

1. [isim] Bir kimseye göre çocuğunun çocuğu
   • "Onun torunu koşarak yanına gelir, yüzünü, gözlerini öper!" (Abdülhak Şinasi Hisar)
2. Aynı soydan gelenler
   • "... mademki hepimiz Âdem'le Havva'nın torunlarıyız..." (Atilla İlhan)

DOĞAN

1. [isim] Kartalgillerden, sırtı kül rengi ve enine çizgili, küçük kuş, fare vb. ile beslenen ve alıştırılarak kuş avında kullanılan yırtıcı bir kuş (Falco peregrinus)