N ile biten 5 harfli kelimeler

Sonunda n olan 5 harfli 542 kelime var. N harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde n harfi olan kelimeler listesine ya da başında n harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

LAÇİN

...

ÖĞLEN

1. [isim] Öğle
2. Meridyen düzlemi, nısfınnehar

SABAN

1. [isim] Çift süren hayvanların koşulduğu demir uçlu tarım aracı

KADIN

1. [isim] Erişkin dişi insan, erkek veya adam karşıtı
   • "Yanlarında, kendileriyle ahbaplık edecek dostlar, hizmetlerine koşacak kadınlar veya erkekler görmek isterler." (Abdülhak Şinasi Hisar)
2. Evlenmiş kız
3. [sıfat] Analık veya ev yönetimi bakımından gereken erdemleri olan
4. Hizmetçi bayan
5. Bayan
   • "Hintli kadın toplantıyı renklendirmek için herkesin kendisine bazı şeyler sormasını teklif ediyordu." (Burhan Felek)

YEMİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Ant
   • "Kendi kendime yemin ediyorum ki burası hiçbir zaman meskûn değildi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Her akşam, beş paralık alışveriş etmedim, diye yemini basar." (Halide Edip Adıvar)

AKŞIN

1. [sıfat] Kıllarında ve gözlerinde, bazen de derisinde doğuştan boya maddesi bulunmadığı için her yanı ak olan (hayvan veya insan), çapar, albinos

TABAN

1. [isim] Ayağın alt yüzü, aya
   • "Her akşam gazete başına kırk para kazanmak için şehrin dört bir köşesinden buraya kadar taban tepmek..." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Boyları bosları bile taban tabana zıttı." (Haldun Taner)
   • "Haydi bakalım, tabana kuvvet!"
   • "Sanki yerden taş aldığımı, hayır eğildiğimi görmüş gibi tabana kuvvet kaçıyor." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Üstü kapalı bir yerin gezinilen, ayakla basılan yüzü, tavan karşıtı
   • "En iyisi, çantayı da tabancayı da atıp tabanları yağlamaktı." (Tarık Buğra)
3. Ayakkabının alt bölümü
4. Kaide
5. Bir şeyin en alt bölümü
6. Değerlendirmede en alt derece
7. Bir toplumu, bir kuruluşu oluşturan, yönetime katılmadan etkili olan kitle
   • "Partinin tabanının istekleri doğrultusunda..."
8. Temel, temel ilke, baz
9. Bir ırmağın en derin olan orta yeri
10. Dikey duran direk, çubuk, seren vb.nin alt bölümü
11. Bir cismin veya bir biçimin yüksekliğini ölçmek için aşağıdan yukarıya doğru başlama noktası olarak alınan yüzey veya çizgi, kaide
    • "Piramidin tabanı. Üçgenin tabanı."
12. Tarlanın düz ve verimli kesimi
13. Kılıç vb. yapımında kullanılan iyi cins demir

KOVAN

1. [isim] Fişeğin kapsül, barut ve kurşun taşıyan yuva bölümü, kapçık
   • "İşte, etrafa yayılan top kovanları, kırık tüfekler, fişek yığınları..." (Halide Edip Adıvar)
2. Çoğunlukla toprak veya tahtadan yapılan arı barınağı
3. Yayık

SAVAN

1. [isim] Pamuk ipliğinden yapılan kalınca kilim
2. Yaygı, örtü

TÖREN

1. [isim] Bir toplulukta, üyelerin belli bir olayı, kişiyi veya değeri ayırt edip sembolleştirmesi, bunların anlam ve öneminin güçlendirilmesi amaçlarıyla düzenlenen hareket dizisi, merasim
   • "Töreni daha uzaktan izleyen annelerle babalar da sevinçle el çırpıyorlardı." (Çetin Altan)
2. Anma, kutlama, nişan, evlenme, ölüm gibi sebeplerle yapılan toplantı, merasim, seremoni

GÜCÜN

1. [zarf] Dara dar
2. Güçlükle, ancak, zorla

UŞKUN

1. [isim] Karabuğdaygillerden, yaprakları yürek biçiminde, kökü dıştan sincabi ve içten sarı renkte olan bir ravent türü (Rheum rhaponticum)

YAYIN

1. [isim] Basılıp satışa çıkarılan kitap, gazete gibi okunan veya radyo, televizyon aracılığıyla halka sunulan, duyurulan, iletilen şey, neşriyat

AKSAN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Bir ülkenin insanlarına veya bir çevreye özgü söyleyiş özelliği
   • "Sade, akıcı ve temiz aksanı ile değil davranışları ile de Türk'ten ayırt edemezsiniz." (Haldun Taner)
2. Vurgu

BUDUN

1. [isim] Kavim
2. Ulus, millet

MEYAN

1. [isim] Meyan kökü

SAMAN

1. [isim] Ekinlerin harmanda dövülüp taneleri ayrıldıktan sonra kalan, hayvanlara yedirilen ufalanmış sapları
   • "Saman altından su yürüten, ürkek, kaypak görünüşlü insanoğlunu tanımışlığı var." (Yahya Kemal)
   • "Saman gibi bir yaşamdı günlük yaşamım ama her şey dışarıdan bakılınca hiç de kötü değildi." (Erhan Bener)

KOLAN

1. [isim] At, eşek vb. hayvanların semerini veya eyerini bağlamak için göğsünden aşırılarak sıkılan yassı kemer
   • "Adam döndü, beygirinin semerini almak için kolanını çözmeye başladı." (Necati Cumalı)
   • "Bana bak, Ali Çavuş, biz kimseyi soymuyoruz. Onlar kolan çekiyorlar, kolan çekmek nedir be? Dans etmekten farkı ne ki?" (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Bu salıncağın dibindeki tahtaya iki kız çıkmışlar, hafif hafif kolan vuruyorlardı." (Osman Cemal Kaygılı)
2. Dokuma, deri, kenevir vb. maddelerden yapılan yassı ve enlice bağ
3. Yünden veya iplikten yapılmış, üzeri işli ince kuşak

TELİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Lanet okuma, lanetleme, kargıma, kargış

TORUN

1. [isim] Bir kimseye göre çocuğunun çocuğu
   • "Onun torunu koşarak yanına gelir, yüzünü, gözlerini öper!" (Abdülhak Şinasi Hisar)
2. Aynı soydan gelenler
   • "... mademki hepimiz Âdem'le Havva'nın torunlarıyız..." (Atilla İlhan)