N ile biten 3 harfli kelimeler

Sonunda n olan 3 harfli 58 kelime var. N harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde n harfi olan kelimeler listesine ya da başında n harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

SEN

1. [isim] Teklik ikinci kişiyi gösteren söz
   • "Nihayeti bulunmaz bir sen ben davasına düşmüşler." (Ömer Seyfettin)
   • "Kuşağından mendilini çıkarıp göz yaşlarını sildi. -Ya Rabbi sen bilirsin, ya Rabbi sen bilirsin diye söylendi." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Başını kaldırdı, seni seni diyerek başını sallayıp gülümsedi." (Haldun Taner)

GÜN

1. [isim] Güneş
   • "Gün biraz yükselince ıssı bir sıcak kırları kapladı." (Memduh Şevket Esendal)
   • "O geceyi çok rahatsız geçiren Rıza ertesi sabah gün ağarırken kalktı." (Haldun Taner)
   • "Doktordan gün almam gerekir."
   • "Değişiveren şartlar karşısında gün doğmadan neler doğar diye düşündüğü çok olmuştu." (Ayşe Kulin)
2. Güneş ışığı
   • "Beş yaşından iki gün aldı."
   • "Süleyman kâhya gün atıncaya kadar çadırların arasında dolaştı." (Yahya Kemal)
   • "Benim tavukların günü daha dolmamışsa suçlu olan ben miyim?" (Zeyyat Selimoğlu)
3. Gündüz
   • "Güneş, bütün gün enselerinde boza pişirmiş." (Haldun Taner)
4. Yer yuvarlağının kendi ekseni etrafında bir kez dönmesiyle geçen 24 saatlik süre
   • "Kız kardeşi üç yıl, bir gün olsun canı sıkılmadan yaşadı Tatvan'da." (Necati Cumalı)
5. İçinde bulunulan zaman
   • "Aylıkları, günün ihtiyaçları karşısında devede kulak gibi kalıyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
6. Zaman, sıra
   • "Biz bu ihtiyara son günlerinde hiç aklından geçirmediği bir saadet sağladık." (Haldun Taner)
7. Çağ, devir
8. İyi yaşanmış zaman
   • "Zavallı, gün görmedi."
9. Bayram niteliğinde özel gün
   • "Bugün Fransızların günü imiş."
10. Belirli günlerde ev hanımlarının konuk ağırlamak için yaptıkları toplantı
    • "Yarın Ayşe Hanım'ın günü."
11. Tarih

HİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Kurnaz, cin fikirli kimse
2. Zaman, zamane

CAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık
   • "Susunuz, dedi, beyhude, ... yoruluyorsunuz can alacak noktayı unutuyoruz." (Mahmut Yesari)
   • "Gözüne kestirdiği, daha doğrusu, suçlamak için can attığı birisi var." (Tarık Buğra)
   • "Sırası gelince kendi paylarına düşen can borcunu da ödediler." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Eylül sonunda ruhunu teslim eden heves / Can bulmak üzredir yeni baştan bahar ile" (Faruk Nafiz Çamlıbel)
2. Yaşama, hayat
   • "Bir kedi yavrusunu kurtarmak için ipe sarılıp kuyuya iner, canımı tehlikeye koyardım." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Yazdığım satırlara bakarsanız manevi varlığımın can çekiştiğini görürsünüz." (Halide Edip Adıvar)
   • "Bu sözleriniz bana can verdi."
   • "Bitip tükenmek bilmeyen bir tablo gibi serilip giden lale tarlası renkten renge geçtikçe herkesin canı ağzına geliyor." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
3. Güç, dirilik
   • "Her şeyde bu mevsime mahsus bir can, bir dirilik kendini gösteriyordu." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Bahar toprağa gene can verdi." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Ayrılık! Her vakit can yakar, ağlatır." (Ahmet Rasim)
   • "Her gün giyilmekten elbisenin canı çıktı."
4. Kişi, birey
   • "Benimle beraber dört canız ." (Falih Rıfkı Atay)
5. İnsanın kendi varlığı, özü
   • "Ne denir, canımız ne mertebe insan olsa mayamız, maddemiz hayvan..." (Reşat Nuri Güntekin)
6. Gönül
   • "Çirkin bana kurban, ben de güzele / Can sever güzeli, maldan ziyade." (Karacaoğlan)
7. Bektaşilik ve Mevlevilikte tarikat kardeşi
8. [sıfat] Çok içten, sevimli, sevilen, şirin
   • "Alphonse Daudet ilk gençliğimin can yazarlarından biri idi." (Tarık Buğra)
9. [ünlem] Yakınlık duygusu belirten bir seslenme sözü
   • "Canlar! ... Açık olsun bahtınız." (Enis Behiç Koryürek)

KAN

1. [isim] Atardamar ve toplardamarların içinde dolaşarak hücrelerde özümleme, yadımlama görevlerini sağlayan plazma ve yuvarlardan oluşmuş kırmızı renkli sıvı
   • "Cebinden çıkardığı mendille ellerine bulaşan kanları silerek haykırdı." (Ömer Seyfettin)
   • "Kan başına çıkarmış zavallının ve hep bağırmak, bağırmak istermiş." (Peyami Safa)
   • "O görüntü gözlerimin önünde canlanınca kan beynime sıçrıyor, kendimi kaybediyorum." (Ahmet Ümit)
   • "Şimdiyse durum değişmiş, şu sazevinde oturanlar toprak için kan bile dökebilirlerdi." (Yahya Kemal)
2. Soy
   • "O da benim kanımdan."
   • "Her şeye karşın iş adamlığı kanına işlemişti." (Tahsin Yücel)

YÖN

1. [isim] Belli bir noktaya göre olan yer, taraf
2. Bir şeyin belli bir noktaya baktığı yan, veçhe
   • "Binanın batı yönü."
3. Bir yere gitmek için izlenen yol, cihet, istikamet
   • "Bolu yönüne."
4. Tutulacak, izlenecek yol
   • "İşin ekonomik yönü."

DON

1. [isim] Giysi
2. Vücudun belden aşağısına giyilen uzun veya kısa iç giysisi, külot

SİN

1. [isim] Ölü gömülen yer, gömüt, mezar, kabir, metfen, makber
   • "Sana ibret gerek ise / Gel göresin bu sinleri." (Yunus Emre)

GÖN

1. [isim] İşlenmiş deri
2. Kösele
3. Hayvan derisi
   • "Boya değil altın yaldız vursan manda gönü gibi donuk duruyor." (Burhan Felek)

YEN

1. [isim] Giysi kolu
   • "Yalnız ellerini yıkadı, kuruladı, yenlerini indirdi." (Ömer Seyfettin)
2. Yılanyastığıgiller, muzgiller vb. bitki familyalarında, çiçeklerin üzerinde bir örtü gibi duran ve çoğu renkli olan bir çiçek yaprağı

YAN

1. [isim] Bir şeyin ön, arka, alt ve üst dışında kalan bölümü
   • "Yolcuların girdiği iskele yanından kendini denize attı." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Bir görev olmasına karşın, biz bu göreve yan çizmeyi yeğliyoruz." (Selim İleri)
   • "El âlem kaloriferli konaklarda yan gelip otururken sen işte böyle tir tir titrersin." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Köşke kurulalım; rahatımıza, keyfimize bakıp yan gelelim." (Sermet Muhtar Alus)
2. Sağ ve solun ortak adı, yön, taraf, cihet
   • "Yaşlı garson yanımıza geldi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Genç bir jandarma zabiti, sert bir eda ile geçiyor, yan gözle bana bakıyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Benden yana helal olsun."
   • "Annesini yanına almış."
3. Yer
4. Üst
5. Birlikte, beraberinde olma
   • "Bir ara acıkıp yanlarında getirdikleri ekmek peyniri yediler." (Necati Cumalı)
6. Bedenin bir bölümü
   • "Sağ yanına inme inmiş."
7. [sıfat] Üstte, altta, arkada veya önde olmayan
8. [sıfat] İkinci derece olan
   • "İlacın yan etkileri."
9. [sıfat] Tali
   • "Siyasi partiler kadın kolu, gençlik kolu ve benzeri şekilde ayrıcalık yaratan yan kuruluşlar meydana getiremezler." (Anayasa)
10. [zarf] Bir tarafa yönelerek
11. İstekleri karşıt olan iki kişiden veya topluluktan biri
12. Savaş düzenindeki ordunun iki kanadından her biri
13. Bir denklemde "=" işaretiyle ayrılmış olan iki anlatımdan her biri
14. Taç

ÇIN

1. [sıfat] Doğru, gerçek

TUN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Gizli yer, köşe bucak

TAN

1. [isim] Güneş doğmadan önceki alaca karanlık, fecir
   • "Artık tan sökünceye kadar gelsin gazeller, şarkılar, feryatlar." (Salâh Birsel)

FÖN

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Sıcak, kuru ve sert esen bir tür rüzgâr
2. Bu rüzgârı veren bir aletle saçı kurutup biçim vererek tarama

BİN

1. [isim] Dokuz yüz doksan dokuzdan sonra gelen sayının adı
   • "Rıfat Paşa gibi terbiyeli bir zat bile bin dereden su getirir, harp siyasetimizi methederdi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Gündüzki o tatlı eğlentiler şimdi fitil fitil burnumdan gelmeye başladığı için bugün buralara geldiğime bin pişman oluyordum." (Osman Cemal Kaygılı)
   • "Nihayet bin zahmetle iki ayağımın üstüne kalkabildim." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Bu sayıyı gösteren 1000, M rakamlarının adı
   • "Ali Çavuş'un hiddeti daha ziyadeleşti. Küfrün bini bir paraya." (Nabizade Nazım)
3. [sıfat] On kere yüz, dokuz yüz doksan dokuzdan bir artık
4. [sıfat] Pek çok, çok sayıda
   • "Taşlar, topraklar kaydırarak bin zorlukla iniyorlardı." (Refik Halit Karay)

FEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Fizik, kimya, matematik ve biyolojiye verilen ortak ad
   • "Fen fakültesi."
2. Fizik, kimya, matematik ve biyolojiden elde edilen verileri iş ve yapım alanında uygulama, teknik
   • "Edison, bilimden çok fenne hizmet etmiştir."
3. Bilim, bilgi
   • "Hocalar dinde, hekimler fende ayıp yok, derlerdi." (Falih Rıfkı Atay)
4. Hile, hilekârlık
   • "Erkeğin en budalası yine karısını aldatmak fennini bulur." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

ÇAN

1. [isim] İçinden sarkan tokmağının kenarlara vurmasıyla ses çıkaran madenden araç, kampana
   • "Harp gemisinde çan, düdük ve insan sesleri birbirine karıştı." (Falih Rıfkı Atay)
   • "İsterseniz çanıma ot tıkar, beni mahvedersiniz." (Orhan Kemal)

VEN

...

TÜN

1. [isim] Gece