N ile biten 3 harfli kelimeler

Sonunda n olan 3 harfli 58 kelime var. N harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde n harfi olan kelimeler listesine ya da başında n harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

MEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Yasaklama, izin vermeme

ZAN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sanı
   • "Kapıyorum zannıyla kilitlemişim, diyordu." (Mithat Cemal Kuntay)
   • "Âdeta elimi uzatsam dokunabilirim zannına düşmüştüm." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

SİN

1. [isim] Ölü gömülen yer, gömüt, mezar, kabir, metfen, makber
   • "Sana ibret gerek ise / Gel göresin bu sinleri." (Yunus Emre)

ZON

...

ÇIN

1. [sıfat] Doğru, gerçek

SON

1. [sıfat] Şimdiki zamana en yakın zamandan beri olan veya bu zamanda yapılmış, olmuş olan, ilk karşıtı
   • "Gündüzün son ışıklarıyla beraber sanki odadan eşya da çekiliyordu." (Peyami Safa)
   • "Dallar uçlara doğru gittikçe inceliyor, gecenin karanlığına karışarak son buluyordu." (Necati Cumalı)
   • "Kavga âdeta göz yaşları içinde sona eriyordu." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Salime kadının damadından bahsederken onu övmelerine son gelmezdi." (Halit Ziya Uşaklıgil)
2. En arkada bulunan
   • "Son vagon."
3. Artık ondan ötesi veya başkası olmayan
   • "Son atlıkarıncayı Kadırga meydanında birkaç yıl evvel görmüştüm." (Hasan Âli Yücel)
4. [isim] Uç, sınır
5. Olanca
   • "Son kuvvetiyle: Ya Ali! diye bağırdı." (Memduh Şevket Esendal)
6. [isim] Bir şeyin en arkadan gelen bölümü, bitimi, nihayet, akıbet
   • "Kışın sonu. Bu yolun sonu."
7. [isim] Ölüm
8. [isim] Etene

FEN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Fizik, kimya, matematik ve biyolojiye verilen ortak ad
   • "Fen fakültesi."
2. Fizik, kimya, matematik ve biyolojiden elde edilen verileri iş ve yapım alanında uygulama, teknik
   • "Edison, bilimden çok fenne hizmet etmiştir."
3. Bilim, bilgi
   • "Hocalar dinde, hekimler fende ayıp yok, derlerdi." (Falih Rıfkı Atay)
4. Hile, hilekârlık
   • "Erkeğin en budalası yine karısını aldatmak fennini bulur." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

HAN

1. [isim] Osmanlı padişahlarının adlarının sonuna getirilen unvan
2. Doğu ülkelerinde yerli beyler ve Kırım girayları için kullanılan unvan
   • "Kırım hanları. Altın Ordu hanları."

BAN

1. [isim] Osmanlı İmparatorluğu döneminde Macaristan ve Hırvatistan'da sancak beylerine ve küçük prenslere verilen unvan

TUN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Gizli yer, köşe bucak

DİN

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Tanrı'ya, doğaüstü güçlere, çeşitli kutsal varlıklara inanmayı ve tapınmayı sistemleştiren toplumsal bir kurum, diyanet
   • "Her dinin mabetleri bütün müminlere açıktır." (Hüseyin Cahit Yalçın)
   • "Senin yanına fedai yazılacağım ve dini bir uğruna çalışacağım." (Refik Halit Karay)
   • "Ufacık bir düşüncenin en büyük bir dikkati iflas ettirdiğini dini gibi bilirdi." (Ömer Seyfettin)
   • "Şevki Bey dedi, dinin aşkına sen Romenlerin gemi yaptıklarını işittin mi?" (Memduh Şevket Esendal)
2. Bu nitelikteki inançları kurallar, kurumlar, töreler ve semboller biçiminde toplayan, sağlayan düzen
   • "Yazık ki bu sanat ve din bahsinde bana arkadaşlık edecek kültürde değil." (Refik Halit Karay)
3. İnanılıp çok bağlanılan düşünce, inanç veya ülkü, kült

BEN

1. [isim] Çoğu doğuştan, tende bulunan ufak, koyu renkli leke veya kabartı
   • "Dedim tane tane olmuş benlerin / Dedi zülfüm değdi tel yarasıdır." (Âşık Ömer)
2. En çok üzümde görülen olgunlaşma belirtisi
3. Saçta, sakalda beliren beyazlık

TIN

1. [isim] Tınlayan şeyin çıkardığı ses, tınlama sesi

BİN

1. [isim] Dokuz yüz doksan dokuzdan sonra gelen sayının adı
   • "Rıfat Paşa gibi terbiyeli bir zat bile bin dereden su getirir, harp siyasetimizi methederdi." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Gündüzki o tatlı eğlentiler şimdi fitil fitil burnumdan gelmeye başladığı için bugün buralara geldiğime bin pişman oluyordum." (Osman Cemal Kaygılı)
   • "Nihayet bin zahmetle iki ayağımın üstüne kalkabildim." (Sait Faik Abasıyanık)
2. Bu sayıyı gösteren 1000, M rakamlarının adı
   • "Ali Çavuş'un hiddeti daha ziyadeleşti. Küfrün bini bir paraya." (Nabizade Nazım)
3. [sıfat] On kere yüz, dokuz yüz doksan dokuzdan bir artık
4. [sıfat] Pek çok, çok sayıda
   • "Taşlar, topraklar kaydırarak bin zorlukla iniyorlardı." (Refik Halit Karay)

BÖN

1. [sıfat] Budala, saf, avanak, ahmak
   • "Genç adam çirkin hatta biraz bön." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Söyleyecek söz bulamıyor, bön bön ihtiyar Rum'un yüzüne bakıyordum." (Reşat Nuri Güntekin)

DON

1. [isim] Giysi
2. Vücudun belden aşağısına giyilen uzun veya kısa iç giysisi, külot

ÇAN

1. [isim] İçinden sarkan tokmağının kenarlara vurmasıyla ses çıkaran madenden araç, kampana
   • "Harp gemisinde çan, düdük ve insan sesleri birbirine karıştı." (Falih Rıfkı Atay)
   • "İsterseniz çanıma ot tıkar, beni mahvedersiniz." (Orhan Kemal)

FON

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Belirli bir iş için gerektikçe harcanmak üzere ayrılıp işletilen para, kaynak
   • "Karşılıklı paralar fonundan beş yüz milyon lira Millî Savunma hizmetlerine tahsis edilmişti." (Atilla İlhan)
2. Bir kuruluşun mali kaynaklarının tümünün göstergesi
3. Sinemada, tiyatroda oyuncuların arkasındaki resim, fotoğraf veya çeşitli plastik ögelerden oluşan dekor, görüntü
4. Bir tabloda, üzerinde konunun işlendiği boya katı
5. İç mimaride üstüne başka şeyler eklenen bölüm
6. Bir kumaşın alt dokusu

VAN

...

CAN

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık
   • "Susunuz, dedi, beyhude, ... yoruluyorsunuz can alacak noktayı unutuyoruz." (Mahmut Yesari)
   • "Gözüne kestirdiği, daha doğrusu, suçlamak için can attığı birisi var." (Tarık Buğra)
   • "Sırası gelince kendi paylarına düşen can borcunu da ödediler." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Eylül sonunda ruhunu teslim eden heves / Can bulmak üzredir yeni baştan bahar ile" (Faruk Nafiz Çamlıbel)
2. Yaşama, hayat
   • "Bir kedi yavrusunu kurtarmak için ipe sarılıp kuyuya iner, canımı tehlikeye koyardım." (Reşat Nuri Güntekin)
   • "Yazdığım satırlara bakarsanız manevi varlığımın can çekiştiğini görürsünüz." (Halide Edip Adıvar)
   • "Bu sözleriniz bana can verdi."
   • "Bitip tükenmek bilmeyen bir tablo gibi serilip giden lale tarlası renkten renge geçtikçe herkesin canı ağzına geliyor." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
3. Güç, dirilik
   • "Her şeyde bu mevsime mahsus bir can, bir dirilik kendini gösteriyordu." (Memduh Şevket Esendal)
   • "Bahar toprağa gene can verdi." (Falih Rıfkı Atay)
   • "Ayrılık! Her vakit can yakar, ağlatır." (Ahmet Rasim)
   • "Her gün giyilmekten elbisenin canı çıktı."
4. Kişi, birey
   • "Benimle beraber dört canız ." (Falih Rıfkı Atay)
5. İnsanın kendi varlığı, özü
   • "Ne denir, canımız ne mertebe insan olsa mayamız, maddemiz hayvan..." (Reşat Nuri Güntekin)
6. Gönül
   • "Çirkin bana kurban, ben de güzele / Can sever güzeli, maldan ziyade." (Karacaoğlan)
7. Bektaşilik ve Mevlevilikte tarikat kardeşi
8. [sıfat] Çok içten, sevimli, sevilen, şirin
   • "Alphonse Daudet ilk gençliğimin can yazarlarından biri idi." (Tarık Buğra)
9. [ünlem] Yakınlık duygusu belirten bir seslenme sözü
   • "Canlar! ... Açık olsun bahtınız." (Enis Behiç Koryürek)