Başında olan 9 harfli 104 kelime var. Mü ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde mü olan kelimeler listesine ya da sonu mü ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında mü bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

MÜTEALİYE

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Deneyüstücülük

MÜTEADDİT

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Birçok

MÜTEESSİF

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Üzülen, acınan, yerinen, esef eden

MÜMBİTLİK
...
MÜRDESENK

Kelime Kökeni : Farsça

  1. [isim] Doğal kurşun oksit (PbO)

MÜŞABEHET

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] İki şey arasında benzerlik, benzeşlik

MÜZAKERAT

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Bir konuyla ilgili konuşmalar, danışmalar, müzakereler
    • "Üç gün devam eden müzakerat neticesinde, ikişer nüsha olmak üzere protokol tanzim edildi." (Atatürk)

MÜTEESSİR

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Üzülmüş, üzüntülü
    • "Hatta çirkin yaradılışımdan bile / O kadar müteessir değildi." (Orhan Veli Kanık)
    • "Onun fazla müteessir ve telaşlı olduğunu görünce birdenbire boynuna sarıldı." (Reşat Nuri Güntekin)
  2. Etkilenmiş

MÜLHİTLİK
...
MÜHİMSEME

  1. [isim] Mühimsemek işi

MÜŞAREKET

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Ortaklık, ortaklaşma
  2. İşteş çatı

MÜTEMAYİZ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Kendini gösteren, sivrilen

MÜBAYENET

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Ayrılık, başkalık
  2. Tutmazlık, karşıtlık, uyuşmazlık

MÜHÜRLEME

  1. [isim] Mühürlemek işi

MÜTESELLİ

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Avunan

MÜSAVATÇI
...
MÜZMİNLİK

  1. [isim] Müzmin olma durumu

MÜTEVEFFA

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Ölmüş, ölü (kimse)

MÜSTELZİM

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [sıfat] Gerektiren
  2. Gerekli olan, gereken

MÜVEKKİLE

Kelime Kökeni : Arapça

  1. [isim] Birini kendine vekil olarak seçen bayan
    • "Osmanlı Bankasında çalışan bir müvekkilesi bir kış günü telefon etmiş." (Refik Erduran)

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü