L ile biten 3 harfli kelimeler

Sonunda l olan 3 harfli 57 kelime var. L harfi ile biten kelimeler listesini inceleyerek aradığınız kelimeleri bulabilirsiniz. Türkçe araştırmalarınızda, scrabble oyununda bu kelimeleri kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde l harfi olan kelimeler listesine ya da başında l harfi olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Ayrıca şunu da deneyebilirsiniz, işlerinizi kolaylaştıracak bir kelime bulucu : Kelime bulma makinesi

Harf Sayısına Göre Kelimeler

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KIL

1. [isim] Bazı hayvanların derisinde, insan vücudunun belli yerlerinde çıkan, üst deri ürünü olan ipliksi uzantı
   • "Hikmet Bey yaman adam, dikkat ettim, hiç istifini bozmadı, kılı kıpırdamadı." (Haldun Taner)
   • "Senin gibi kılı kırk yaran bir kıza name beğendirme başarısından dolayı sevgiliniz beyefendiyi kutlarım." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
   • "Her şeyi kılıfına uydurduktan sonra kılına halel gelmez." (Muammer İzgü)
   • "Yüzlerce Berlinli kendisini seyrediyormuş gibi kılını kıpırdatmadan resim yapardı." (Salâh Birsel)
2. Keçi tüyü
3. [sıfat] Keçi tüyünden yapılmış veya dokunmuş olan
   • "Kıl kilim."
   • "Sana kız mı verirler / Kıl şalvar giymeyincek." (H. Türküsü)
4. [sıfat] Huysuz, geçimsiz (kimse)
5. Bitkilerde görülen, genellikle silindirimsi, içi boş, çok ince uzantı

SEL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Sürekli yağan yağmurdan veya eriyen kardan oluşan, geçtiği yerlere zarar veren taşkın su
   • "Durmaz akar gözüm yaşı sel gibi." (Âşık Veysel)
   • "Sel gider kum kalır misali, türküler gidiyor, şiirler kalıyor." (Bedri Rahmi Eyuboğlu)
2. Hareket hâlindeki büyük kalabalık, yığın
   • "Ellerinde çantalı, küçük yiyecek paketleri, kadınlı erkekli bir memur seli, Ulus Meydanı'na doğru akıyor." (Necati Cumalı)
3. Etki ve iz bırakan güçlü durum veya davranış

KEL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Saçı dökülmüş olan (kimse)
   • "Hekimler ne bilirmiş? Kelin medarı olsa kendi başında olur. Onlar ölmeyecek mi?" (Hüseyin Rahmi Gürpınar)
2. Çıplak (doğa), yaprakları dökülmüş (bitki)
   • "Yükselip alçalıyor, kel tepelerin etrafını dönüyordu." (Sait Faik Abasıyanık)
3. Gelişmemiş, cılız (bitki)
   • "Kel bir ağaç."
4. İçinde az eşya bulunan

SOL

1. [sıfat] Vücutta kalbin bulunduğu tarafta olan, sağ karşıtı
   • "Sol el. Sol kulak."
   • "Sol elimiz bekliyor, çabuk gelin."
2. [isim] Bu taraftaki yön
   • "Sola dönmek."
3. [isim] Sosyalizme yakın görüşte olan grup
4. [isim] Boksta sol yumrukla vuruş

FAL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Geleceği öğrenmek, şans ve kısmeti anlamak amacıyla oyun kâğıdı, kahve telvesi, el ayası vb.ne bakarak anlam çıkarma, bakı
   • "Ben bütün fallara, bütün rüyalara, bütün itikatlara inanırım." (Peyami Safa)
   • "Tutun birer niyet de açayım size birer maydanozlu fal!" (Osman Cemal Kaygılı)
   • "Para ile fala baktığı hâlde geçim sıkıntısından kurtulamıyor." (Reşat Nuri Güntekin)

LAL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [sıfat] Dili tutulmuş, konuşamaz duruma gelmiş, dilsiz
   • "Bazı ihtiyar âlimlerimizin lisana vukuflarına hayran oldum, mantıklarıyla bizi lal ettiler." (Yahya Kemal Beyatlı)

ÇAL

1. [isim] Taşlık yer, çıplak tepe

TUL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Boylam
2. Uzunluk

PİL

Kelime Kökeni : Fransızca

1. [isim] Kimyasal enerjiyi elektrik enerjisine çeviren araç, batarya
   • "Seksenini aştıktan sonra da pili bittiği için doğal bir ölümle öldü." (Tomris Uyar)

NİL

...

TEL

1. [isim] Türlü metallerden yapılmış, kopmaya karşı bir direnç gösteren ince uzun nesne
   • "Gelin teli. Telgraf teli."
   • "Bahçeye tel çektik."
2. [sıfat] Bu nesneden yapılmış veya bu nesne biçiminde olan
   • "Tel kafes. Tel çivi."
3. Tencere, çaydanlık vb.ni ovarak temizlemek için kullanılan nesne
4. İnsan saçını oluşturan ipçik
   • "İki açık sarı tel terli alnımızın üstüne yapışmıştı." (Sait Faik Abasıyanık)
5. Bazı organizmaların demet durumundaki oluşumunu meydana getiren ipçiklerin her biri, lif

FİL

Kelime Kökeni : Arapça

1. [isim] Filgillerin hortumlular takımından, Afrika ve Asya'nın sıcak bölgelerinde yaşayan, çok iri, kalın derili hayvan (Elephas)
2. Satrançta çapraz hareket ettirilen taş

KAL

1. [isim] Bir alaşımdaki madenlerin erime derecesi farkından yararlanarak bunları birbirinden ayırma işlemi

YAL

1. [isim] Köpek ve ineklere yedirilmek için un ve kepekle hazırlanan yiyecek

KOL

1. [isim] İnsan vücudunda omuz başından parmak uçlarına kadar uzanan bölüm
   • "Sade çocuğuna değil, eşine de kol kanat gerer, ona da analık eder." (Haldun Taner)
   • "Bunlar şehir subaşısının adamları, dizdarlardı. Kol geziyorlardı." (Ömer Seyfettin)
   • "Polis düdükleriyle yeniden fırladım. Meğer hırsızlar kola çıkmış." (Ragıp Akyavaş)
   • "Selami de kolları paçaları sıvayıp Ali Naci'nin yardımına koşmuştu." (Yusuf Ziya Ortaç)
2. Vücudunun bu bölümünü saran bölümü
   • "Kara yağız oğlan yalandan gözlerinin yaşını pembe mintanının kollarına siliyordu." (Osman Cemal Kaygılı)
   • "İnsanı üşütmeyen, ılık gezginci bir yağmur bulutu ağır ağır kol geziyordu." (Tarık Dursun K)
3. Makinelerde tutup çevirmeye, çekmeye yarayan ağaç veya metal parça
   • "Bazı ülkelerde sansürün kol gezdiği görülüyor." (Ahmet Kabaklı)
4. Koyun, dana, kuzu vb.nde ön ayağın üst bölümü
5. Ağaçlarda gövdeden ayrılan kalın dal
6. Bazı çalgıların elle tutulan sap bölümü
7. Koltuk, divan vb.nin yan tarafında bulunan dayanmaya yarayan parça
8. Bir şeyin ayrıldığı bölümlerden her biri, dal (I), kısım (II), şube, branş
   • "Türk Dil Kurumunun bilim ve uygulama kolları."
9. Karakol
   • "Lakin böyle kardan yolların örtüldüğü bu gecede, koldan korku yoktu. Rahatça eğlenebilirlerdi." (Refik Halit Karay)
10. İş takımı, ekip, grup
    • "Öteki koldaki iki hamlacıdan birisi acınacak bir zayıflıktaydı." (Sait Faik Abasıyanık)
11. Kanat
    • "Sağ kol. Sol kol."
12. Dizi, düzen
    • "Yürüyüş kolu."
13. Bir halat oluşturan bükülmüş lif demetlerinden her biri

ŞAL

Kelime Kökeni : Farsça

1. [isim] Genellikle Hindistan'da dokunan, özel motifleri olan değerli bir yün kumaş
   • "Genç kadın, yün şalını başına almışken çıkardı." (Reşat Enis)
2. Kadınların omuzlarını örtmek için kullandıkları geniş atkı
   • "Zil, şal ve gül. Bu bahçede raksın bütün hızı... / Şevk akşamında Endülüs üç defa kırmızı..." (Yahya Kemal Beyatlı)

BEL

1. [isim] İşaret

ÇİL

1. [isim] Orman tavuğugillerden, eti için avlanan, ormanlarda yaşayan bir kuş, dağ tavuğu (Tetrastes bonasia)
   • "Çocuklar çil yavrusu gibi dağıldılar, biz de baştaki boş çadıra gittik." (Osman Cemal Kaygılı)

MÜL

...

FOL

Kelime Kökeni : Rumca

1. [isim] Tavuğun istenilen yere yumurtlaması için o yere konulan yumurta veya yumurtaya benzeyen şey
   • "Kız kardeşi ile Mahir daha ortada fol yok yumurta yokken gelin güveyi olmuşlar." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)