Koku ile başlayan kelimeler

Başında koku olan 20 kelime var. Koku ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde koku olan kelimeler listesine ya da sonu koku ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında koku bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

13 Harfli Kelimeler

KOKULANDIRMAK

12 Harfli Kelimeler

KOKULANDIRMA

11 Harfli Kelimeler

KOKUŞTURMAK

10 Harfli Kelimeler

KOKULANMAK, KOKUŞTURMA, KOKUSUZLUK

9 Harfli Kelimeler

KOKUCULUK, KOKULANMA, KOKUÖLÇER

8 Harfli Kelimeler

KOKURDAN, KOKUŞMAK, KOKUTMAK

7 Harfli Kelimeler

KOKUŞMA, KOKUŞUK, KOKUSUZ, KOKUTMA

6 Harfli Kelimeler

KOKUCU, KOKULU

5 Harfli Kelimeler

KOKUŞ

4 Harfli Kelimeler

KOKU

K K O U Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

4 Harfli Kelimeler

KOKU

3 Harfli Kelimeler

KOK

2 Harfli Kelimeler

OK

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KOKULANDIRMAK

1. [-i] Özel bir koku kazandırmak

KOKULANDIRMA

1. [isim] Kokulandırmak işi
2. Özel bir koku vermek için bir ürüne kokulu bir madde katarak arıtma işlemi

KOKUŞTURMAK

1. [-i] Kokuşmasına sebep olmak

KOKULANMAK

1. [nsz] Koku sürünmek

KOKUSUZLUK

...

KOKUŞTURMA

1. [isim] Kokuşturmak işi veya durumu

KOKUÖLÇER

...

KOKUCULUK

...

KOKULANMA

1. [isim] Kokulanmak işi

KOKURDAN

1. [isim] Kalkerli ve karstik özelliği ağır basan yerlerde çukurlukları bol, engebeli arazi

KOKUŞMAK

1. [nsz] Çürüyüp bozularak kötü bir koku çıkarmak, kokmak, taaffün etmek
   • "Çöpler kokuşmuş."
2. Kişi, toplum vb. bozularak özelliğini yitirmek, tefessüh etmek
3. Koklaşmak
   • "Öpüşürken, kokuşurken çıkageldi kocası..." (Memduh Şevket Esendal)

KOKUTMAK

1. [-i] Hoş olmayan bir koku bırakmak
   • "Sigara elimi kokuttu."
2. Bozulup kokmasına neden olmak, kokuşturmak
   • "Eti kokutmak."
3. Bir işi uzatarak çıkmaza sokmak

KOKUŞUK

1. Kokuşmuş, bozulmuş olan, müteaffin
2. Kokmuş

KOKUTMA

1. [isim] Kokutmak işi

KOKUSUZ

1. [sıfat] Kokusu olmayan

KOKUŞMA

1. [isim] Kokuşmak işi

KOKULU

1. [sıfat] Kokusu olan
   • "Perilerin kızgınlığını yatıştırmak için ceplerinde birçok kokulu otlar, tohumlar, üzerlikler taşıyordum." (Hüseyin Rahmi Gürpınar)

KOKUCU

1. [isim] Koku yapan veya satan kimse

KOKUŞ

1. [isim] Kokma işi veya biçimi

KOKU

1. [isim] Nesnelerden yayılan küçücük zerrelerin burun zarı üzerindeki özel sinirlerde uyandırdığı duygu
   • "Odanın içini kızarmış bir ekmek kokusu doldurmuştu." (Sait Faik Abasıyanık)
   • "Bir yerden kokusu çıkarsa baban vasıtasıyla önlemek isteyecekler." (Sabahattin Ali)
   • "O yokken anası tarafından gönderildiğine şüphe olmayan bütün bu şeylere anasının kokusu sinmişti." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
   • "Yaz yağmuru yağdığı vakit burada toprağın güzel kokusunu duymak mümkündür." (Memduh Şevket Esendal)
2. Güzel kokmak için sürülen esans
   • "Koku sürünmek."
   • "Yılların gazetecisisin oğlum, iyi haberin kokusunu kilometrelerce uzaktan alırsın." (Ahmet Ümit)
3. Belirti, işaret
   • "Ortalıkta bir savaş kokusu var."