Başında kara olan 9 harfli 60 kelime var. Kara ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde kara olan kelimeler listesine ya da sonu kara ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında kara bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

A A K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

4 Harfli Kelimeler

AKAR, AKRA, ARAK, ARKA, KARA

3 Harfli Kelimeler

AKA, ARA, ARK, KAR

2 Harfli Kelimeler

AK, AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KARABASAN

  1. [isim] Sıkıntılı ve korkulu düş, kâbus
  2. Bir kimsenin içinde bulunduğu karmakarışık, sıkıntılı ruh durumu
    • "Arada geçirdiğim emeklilik yılları âdeta bir karabasan oldu benim için." (Haldun Taner)

KARAKAVAK

  1. [isim] 35 m'ye kadar yükselebilen, kabuğu koyu renkli bir kavak türü (Populus nigra)

KARABAKAL

  1. [isim] Karatavukgillerden, kara renkli ardıç kuşu (Tutrdus pilaris)

KARACİĞER

  1. [isim] Karın boşluğunun sağında bulunan, öd salgılayan, şeker depolayan, iri, açık kahverengi organ
    • "Bu sefer de uzun parmaklarını karaciğer bölgesinde gezdirmeye başlar." (Haldun Taner)

KARAYEMİŞ

  1. [isim] Taflan

KARAPINAR
...
KARAKAVZA

  1. [isim] Yaban havucu

KARABATAK

  1. [isim] Karabatakgillerden, balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri, kara tüylü bir deniz kuşu (Phalacrocorax)
  2. Borcunu ödemeyen kimse

KARABİLME
...
KARABURUN
...
KARARINCA

  1. Gerektiği ölçüde
  2. Gerektiği gibi

KARADAVAR

  1. [isim] Her yaştaki kıl keçisi veya kıl keçisi sürüsü

KARAÇAYIR

  1. [isim] Buğdaygillerden, çimen biçiminde veya geniş çayır olarak yetiştirilen bir park bitkisi (Lolium)

KARACABEY
...
KARAKAVUK

  1. [isim] Hindiba

KARACILIK

  1. [isim] Karacı olma durumu, müfterilik, iftira

KARAHUMMA

  1. [isim] Tifo

KARAKAFES

  1. [isim] Sığırdiligillerden, çiçekleri beyaz ve menekşeye çalan kırmızı renkte, eczacılıkta kullanılan bir bitki, eşekkulağı (Symphytum)

KARARTMAK

  1. [-i] Rengini karaya çevirmek, esmerleştirmek, siyahlaştırmak
    • "Güneş tenini karartmış."
  2. Karanlık duruma getirmek
    • "Perdeler odayı kararttı."
  3. Işığı kısmak veya örtmek
  4. Kötü bir duruma getirmek
    • "Seyahat onu yormuş ve karartmıştı." (Peyami Safa)

KARANTİNA

Kelime Kökeni : İtalyanca

  1. [isim] Bulaşıcı bir hastalığın yayılmasını önlemek için belli bir bölgenin veya yerin kontrol altında tutulup gözlemlenmesi biçiminde uygulanan sağlık önlemi
  2. Hastanelerde, yatacak hastaların kayıt ve kabul edildikleri yer

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü