Başında kara olan 7 harfli 33 kelime var. Kara ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde kara olan kelimeler listesine ya da sonu kara ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.
Karmaşık harflerden başında kara bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.
Harf Sayısına Göre Kelimeler
A A K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler
4 Harfli Kelimeler
AKAR, AKRA, ARAK, ARKA, KARA
3 Harfli Kelimeler
AKA, ARA, ARK, KAR
2 Harfli Kelimeler
AK, AR, RA
Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.
Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)
- KARARMA
-
-
[isim]
Kararmak işi
-
Görüntülerin gittikçe kararıp görünmez duruma geçmesine dayanan bir noktalama çeşidi
-
[isim]
Kararmak işi
- KARAVAŞ
-
-
[isim]
Savaşta tutsak edilen veya satın alınan ve sahibinin üzerinde tam bir kullanma hakkı bulunan kadın, kul
-
[isim]
Savaşta tutsak edilen veya satın alınan ve sahibinin üzerinde tam bir kullanma hakkı bulunan kadın, kul
- KARAMSI
-
-
[sıfat]
Rengi karayı andıran, karaya benzeyen
-
[sıfat]
Rengi karayı andıran, karaya benzeyen
- KARAYCA
- ...
- KARAMAK
-
-
[-i]
Hor görmek
- "Merhametin çoktur beni karama / Beni görüp mah yüzünü bürüme." (Karacaoğlan)
-
Karalamak, kara çalmak, lekelemek
-
Kötülemek, yermek
-
[-i]
Hor görmek
- KARAŞIN
-
-
[sıfat]
Rengi karaya çalan, esmer (kimse)
- "Beş on adım ötede duran yuvarlak kafalı, karaşın çocuk söze karıştı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
-
[sıfat]
Rengi karaya çalan, esmer (kimse)
- KARAVEL
-
Kelime Kökeni : Fransızca
-
[isim]
Çift motorlu bir uçak türü
-
[isim]
Çift motorlu bir uçak türü
- KARATAY
- ...
- KARAÇAY
- ...
- KARALIK
-
-
[isim]
Kara olma durumu
-
Karaya çalan leke
-
[isim]
Kara olma durumu
- KARAÇAM
-
-
[isim]
Bir tür çam (Pinus nigra)
-
[isim]
Bir tür çam (Pinus nigra)
- KARARIŞ
-
-
[isim]
Kararma işi veya biçimi
-
[isim]
Kararma işi veya biçimi
- KARAMAN
-
-
[isim]
Orta Anadolu'da yetiştirilen, kuyruğu iri ve yağlı bir tür koyun
-
[isim]
Orta Anadolu'da yetiştirilen, kuyruğu iri ve yağlı bir tür koyun
- KARATAŞ
- ...
- KARAGÜL
-
-
[isim]
Karakul
-
[isim]
Karakul
- KARAKOL
-
-
[isim]
Güvenliği sağlamakla görevli kimselerin bulunduğu yapı
- "O işleri bu saatte karakolda bulunan küçük memurlar bilmez." (Refik Halit Karay)
-
Güvenliği sağlamak amacıyla dolaşan polis, jandarma veya asker topluluğu, kol, kulluk, devriye
-
[isim]
Güvenliği sağlamakla görevli kimselerin bulunduğu yapı
- KARADUT
-
-
[isim]
Siyah renkte olan dut
- "Yeni park gazinosunda kasabanın meşhur karadut şerbeti ile beraber bir parça da içki içilir." (Reşat Nuri Güntekin)
-
[isim]
Siyah renkte olan dut
- KARALTI
-
-
[isim]
Uzaklık ve karanlık sebebiyle kim veya ne olduğu seçilemeyen, belli belirsiz, koyu renkli biçim
- "Az sonra, dört atlının karaltısını seçtiler." (Nezihe Araz)
-
Hafif karanlık
-
Leke
-
[isim]
Uzaklık ve karanlık sebebiyle kim veya ne olduğu seçilemeyen, belli belirsiz, koyu renkli biçim
- KARAKUL
-
-
[isim]
Asıl yurdu Buhara'da Karakul bölgesi olan ve yurdumuzda da yetiştirilen, tüyleri uzun ve kıvırcık bir cins koyun, karagül
-
[isim]
Asıl yurdu Buhara'da Karakul bölgesi olan ve yurdumuzda da yetiştirilen, tüyleri uzun ve kıvırcık bir cins koyun, karagül
- KARADUL
-
-
[isim]
Sokması büyük acı veren, iri, esmer, zehirli örümcek (Latrodectus mactans)
-
[isim]
Sokması büyük acı veren, iri, esmer, zehirli örümcek (Latrodectus mactans)