Başında kar olan 9 harfli 97 kelime var. Kar ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde kar olan kelimeler listesine ya da sonu kar ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında kar bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler


Kelime bulma makinesi

A K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

ARK, KAR

2 Harfli Kelimeler

AK, AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.



Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KARASAKIZ

  1. [isim] Zift

KARACABEY
...
KARABULUT

  1. [isim] Sıkıntı, felaket

KARAHANLI
...
KARAKÖPRÜ
...
KARIKLAMA

  1. [isim] Meralarda yüzey akışını önlemek ve toprak nemini uzun süre koruyarak vejetasyonu geliştirmek için 1-1,5 m aralıklarla 10-15 cm kesitinde tesviye eğrilerine paralel küçük hendeklerin açılması

KARABASAN

  1. [isim] Sıkıntılı ve korkulu düş, kâbus
  2. Bir kimsenin içinde bulunduğu karmakarışık, sıkıntılı ruh durumu
    • "Arada geçirdiğim emeklilik yılları âdeta bir karabasan oldu benim için." (Haldun Taner)

KARALAYIŞ

  1. [isim] Karalama işi veya biçimi

KARACILIK

  1. [isim] Karacı olma durumu, müfterilik, iftira

KARLANMAK

  1. [nsz] Kar ile örtülmek, kar ile kaplanmak
  2. Ekranda görüntü siyah beyaz noktalarla kaplanmak

KARACİĞER

  1. [isim] Karın boşluğunun sağında bulunan, öd salgılayan, şeker depolayan, iri, açık kahverengi organ
    • "Bu sefer de uzun parmaklarını karaciğer bölgesinde gezdirmeye başlar." (Haldun Taner)

KARELEMEK

  1. [-i] Karelere ayırmak
  2. Bir resmi büyütme veya küçültme işleminden sonra asıl örneğin oranlarını kopyasında da elde etmek için bir resmi eşit sayıda karelere ayırmak

KARAKAFES

  1. [isim] Sığırdiligillerden, çiçekleri beyaz ve menekşeye çalan kırmızı renkte, eczacılıkta kullanılan bir bitki, eşekkulağı (Symphytum)

KARBOKSİL

Kelime Kökeni : Fransızca

  1. [isim] Organik asit grubunda bulunan -COOH formülündeki tek değerli kökler

KARARTMAK

  1. [-i] Rengini karaya çevirmek, esmerleştirmek, siyahlaştırmak
    • "Güneş tenini karartmış."
  2. Karanlık duruma getirmek
    • "Perdeler odayı kararttı."
  3. Işığı kısmak veya örtmek
  4. Kötü bir duruma getirmek
    • "Seyahat onu yormuş ve karartmıştı." (Peyami Safa)

KARAYANIK

  1. [isim] Şarbon

KARNIKARA

  1. [isim] Börülce

KARAYILAN

  1. [isim] Boyu uzun, başı iri pullarla örtülü, zararlı hayvanları yediği için tarıma yararlı, tehlikesiz bir yılan (Coluber)

KARAFATMA

  1. [isim] Kın kanatlılardan, böcek, kurt ve sümüklü böceklerle beslenen, tarıma yararlı, parlak siyah renkli bir böcek, ağılı böcek (Carabus)

KARIŞILMA

  1. [isim] Karışılmak işi

Kelime Anlamları Kaynağı : Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlüğü