Kar ile başlayan 7 harfli kelimeler

Başında kar olan 7 harfli 70 kelime var. Kar ile başlayan kelimeler listesini scrabble oyununda ya da Türkçe ile ilgili araştırmalarınızda kullanabilirsiniz. Ayrıca İçinde kar olan kelimeler listesine ya da sonu kar ile biten kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz.

Karmaşık harflerden başında kar bulunan kelimeleri bulmak için Kelime Bulma Makinesi'ni kullanabilirsiniz.

Harf Sayısına Göre Kelimeler

A K R Harfleri İle Yazılabilecek Bazı Kelimeler

3 Harfli Kelimeler

ARK, KAR

2 Harfli Kelimeler

AK, AR, RA

Daha kapsamlı sonuç için lütfen kelime bulma makinesini kullanın.

Bazı kelimelerin anlamları (Kaynak : TDK)

KARAMUK

1. [isim] Karanfilgillerden, ekin tarlalarında biten, yaprakları karşılıklı, çiçeği pembe mor renkte, zararlı bir bitki (Agrostemmagithago)
2. Vücutta kara renkli kabarcıklara sebep olan bir hastalık
3. Koyunlarda görülen bir tür hastalık

KAROTÇU

...

KARAGÖZ

1. [isim] İzmaritgillerden, 25-30 cm uzunluğunda, enli, boz renkli, beyaz etli bir balık (Sargus sargus)

KARALTI

1. [isim] Uzaklık ve karanlık sebebiyle kim veya ne olduğu seçilemeyen, belli belirsiz, koyu renkli biçim
   • "Az sonra, dört atlının karaltısını seçtiler." (Nezihe Araz)
2. Hafif karanlık
3. Leke

KARTOPU

1. [isim] Hanımeligillerden, birçok türü süs bitkisi olarak yetiştirilen, zeytinimsi, meyvemsi, kırmızı renkte bir ağaççık (Viburnum)
2. [sıfat] Beyaz ve tombul

KARGAŞA

1. [isim] Kışkırtma ve karışıklık yoluyla toplumda ortaya çıkan düzen bozukluğu, anarşi
2. Kalabalık, düzensizlik vb.nin yol açtığı kargaşa, kaos

KARABÜK

...

KARADUT

1. [isim] Siyah renkte olan dut
   • "Yeni park gazinosunda kasabanın meşhur karadut şerbeti ile beraber bir parça da içki içilir." (Reşat Nuri Güntekin)

KARARLI

1. [sıfat] Kesin karar vermiş olan
2. Kararında direnen, kararını değiştirmeyen
   • "Eskiden çok kararlıyken şimdi gevşemiş gibi idi." (Memduh Şevket Esendal)
3. Düzenli, dengeli, ölçülü, istikrarlı

KARINTI

1. [isim] Anaforlarda oluşan çevrinti
2. Geminin yanından vurarak gemiyi sarsan dalga

KARGOCU

1. [isim] Kargo işiyle uğraşan kimse

KARAKOL

1. [isim] Güvenliği sağlamakla görevli kimselerin bulunduğu yapı
   • "O işleri bu saatte karakolda bulunan küçük memurlar bilmez." (Refik Halit Karay)
2. Güvenliği sağlamak amacıyla dolaşan polis, jandarma veya asker topluluğu, kol, kulluk, devriye

KARAŞIN

1. [sıfat] Rengi karaya çalan, esmer (kimse)
   • "Beş on adım ötede duran yuvarlak kafalı, karaşın çocuk söze karıştı." (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)

KARADAĞ

...

KARŞICI

1. [isim] Karşılamaya çıkan kimse, karşılayıcı
   • "Bursa mebusları sabahleyin erkenden otomobillere atladılar, karşıcı gittiler." (Ruşen Eşref Ünaydın)
2. [sıfat] Karşı düşüncede olan

KARARMA

1. [isim] Kararmak işi
2. Görüntülerin gittikçe kararıp görünmez duruma geçmesine dayanan bir noktalama çeşidi

KARILIK

1. [isim] Kadın olma durumu
2. Evli kadının kocasına göre olan durumu veya görevi

KARATAŞ

...

KARGIMA

1. [isim] Kargımak işi, lanet

KARTEKS

...